Яроміна (Гомельская вобласьць)

Яроміна
Першыя згадкі:	1772
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Гомельскі
Сельсавет:	Яромінскі
Насельніцтва:	6094 чал. (2004)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 232
Паштовы індэкс:	247016
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	52°30′53″ пн. ш. 30°56′19″ у. д.
Яроміна на мапе Беларусі ± Яроміна Яроміна
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Яро́міна — вёска ў Гомельскім раёне Гомельскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар Яромінскага сельсавету. Насельніцтва 6094 чал. (2004), першая велічынёй у вобласьці.

Знаходзіцца за 5 км на паўднёвы захад ад Гомелю, на аўтадарозе Доўск — Гомель, чыгуначная станцыя.

На захадзе мэліярацыйны канал злучаецца з ракой Рандоўкай (прыток Узы).

Гісторыя

Паводле пісьмовых крыніцаў вёска вядомая з XVIII стагодзьдзя як сяло ў Рэчыцкім павеце Менскага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага. Пасьля першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772) апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі. З 1795 року дзейнічала царква. Абшарнікі Краінскі-Карвін і Багданаў мелі тут у 1840 року 475 дзесяцінаў зямлі і піцейны дом. У 1850 року непадалёк прайшла шаша Пецярбург — Кіеў. Пасьля будаўніцтва Лібава-Роменскай чыгункі ў 1873 року запрацавала чыгуначная станцыя. У 1885 року дзейнічалі хлебазапасная крама, вінная крама, млын. У 1889 року збудаваная драўляная Пакроўская царква, у народнай вучэльні атрымлівалі адукацыю 46 хлопчыкаў і 14 дзяўчынак, а ў 1902 року, адпаведна, 89 і 33. У 1897 року дзейнічала царкву, працавалі школа ды карчма. У 1897 року ў Пакалюбіцкай воласьці Гомельскага павету Магілёўскай губэрні. У 1908 року побач знаходзілася 3 фальваркі.

У 1926 року дзейнічалі паштовы пункт, 2 школы. Побач знаходзіліся хутары.

З 8 сьнежня 1926 року цэнтар Яромінскага сельсавету Гомельскага раёну Гомельскай акругі, з 20 лютага 1938 року Гомельскай вобласьці.

У 1929 року ў вёсцы працавалі сталярная і шорная майстэрні, нафтавы млын, гамарня. У 1933 року разьмясьцілася дзялянка Гомельскай МТС.

У склад Яромінскага сельсавету да 1962 року ўваходзілі пасёлкі Высокае і Новы, да 1997 року Новае жыцьцё, да якога ў 1962 року быў далучаны пасёлак Высокае. Усе гэтыя населеныя пункты ў наш час не існуюць.

Насельніцтва

• 1868 — 151 двор, 526 жыхароў
• 1885 — 158 двароў, 870 жыхароў
• 1897 — 229 двароў, 1221 жыхар (паводле перапісу)
• 1908 — 232 двары, 1687 жыхароў
• 1926 — 390 двароў, 2008 жыхароў
• 1959 — 3215 жыхароў (паводле перапісу)
• 1999 — 5988 жыхароў
• 2004 — 2048 двароў, 6094 жыхары

Інфраструктура

У вёсцы знаходзяцца камбінат побытавага абслугоўваньня, «Аграпрамтэхніка», «Сельгасхімія», прадпрыемства па вырабе пенапласту ТАА «Билдопт», абласная станцыя аховы расьліннага сьвету, сярэдняя і музычная школы, экспэрымэнтальны культурна-спартовы цэнтар, дом культуры, 2 бібліятэкі, амбуляторыя, дзіцячыя ясьлі і сад, аптэка, аддзяленьне сувязі, кавярня, 4 крамы, лазьня.

З 1927 року ў вёсцы існуе ансамбль песьні і скокаў «Колас», якому ў 1969 року прысвоена званьне народнага.

Забудова

У вёсцы 2048 жылых хат (2004). Плянаваньне складаецца з 2 частак падзеленых невялікім вадасховішчам. Забудова двухбаковая, хаты драўляныя і цагляныя, пераважна аднапавярховыя, сядзібнага тыпу.

Вуліцы

• Васільева
• Вішнёвая
• Вакзальная
• Усходняя
• Чыгуначны завулак
• Заводзкая
• Заходняя
• Зубарава
• Клюбная
• Камарова
• Камуністычная
• Камсамольская
• Лясная
• Лінейная
• Ліпавая
• Моладзевая
• Новая
• Азёрная
• Кастрычніцкая
• Кастрычніцкі завулак
• Першамайская
• Піянэрская
• Перамогі
• Палявая
• Садовая
• Сьветлая
• Савецкая
• Сурганава
• Хаванскага
• Чкалава
• Школьная
• Юбілейная
• Юнацкасьці

Літаратура

• Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9.