Чорная Вірня
| Чорная Вірня | |
| Першыя згадкі: | XIX ст. |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Жлобінскі |
| Сельсавет: | Шапілаўскі |
| Насельніцтва: | 56 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2334 |
| Нумарны знак: | 3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°56′22″ пн. ш. 30°12′5″ у. д. / 52.93944° пн. ш. 30.20139° у. д.Каардынаты: 52°56′22″ пн. ш. 30°12′5″ у. д. / 52.93944° пн. ш. 30.20139° у. д. |
Чорная Вірня на мапе Беларусі ±   Чорная Вірня | |
Чо́рная Ві́рня[1] — вёска ў Беларусі, на рацэ Ржаўка. Уваходзіць у склад Шапілаўскага сельсавету Жлобінскага раёну Гомельскай вобласьці. Насельніцтва 56 чал. (2010). Знаходзіцца за 13 км на паўночны ўсход ад места Жлобін, за 12 км ад чыгуначнай станцыі Хальч (лінія Жлобін — Гомель), за 106 км ад Гомелю.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Выяўлены археолягамі курганны магільнік (14 насыпаў, за 2 км на паўднёвы ўсход ад вёскі, ва ўрочышчы Мышалоўка) сьведчыць пра засяленьне гэтых месцаў з даўніх часоў. Паводле пісьмовых крыніцаў вядомая з XIX стагодзьдзя як вёска ў Стараруднянскай воласьці Рагачоўскага павету Магілёўскай губэрні. З 1880 году дзейнічаў хлебазапасная крама. Паводле перапісу 1897 году знаходзіліся 2 крамы, вятрак, кузьня, крупадрабільня, піцейны дом. У 1903 годзе пабудавана новая школа. У 1909 годзе 1293 дзесяціны зямлі.
У 1931 году арганізаваны калгас «Праўда», працавала кузьня. У часе Вялікай Айчыннай вайны у лістападзе 1943 году нямецка карнікі спалілі 112 двароў і забілі 105 жыхароў. Вызвалена 4 сьнежня 1943 году. 108 жыхароў загінулі на фронце. Паводле перапісу 1959 году ў складзе калгасу «Сьвітанак» (цэнтар — вёска Шапілава).
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- XIX стагодзьдзе: 1897 — 118 двароў, 763 жыхары (паводле перапісу)
- XX стагодзьдзе: 1909 — 830 жыхароў; 1925 — 205 двароў; 1940 — 962 жыхары; 1959 — 445 жыхароў (паводле перапісу); 1999 — 131 жыхар
- XXI стагодзьдзе: 2004 — 52 гаспадаркі, 96 жыхароў[2]; 2010 — 56 жыхароў
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 1. Кн. 1. — Менск, 2004.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9.