Мітрафан Доўнар-Запольскі

Мітрафан Доўнар-Запольскі
Род дзейнасьці	беларускі гісторык, этнограф, фальклярыст і літаратуразнавец
Дата нараджэньня	14 чэрвеня 1867
Месца нараджэньня	Рэчыца, Рэчыцкі павет, Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	30 верасьня 1934
Месца сьмерці	Масква, СССР
Месца пахаваньня	Данскія могілкі
Грамадзянства	Расейская імпэрыя Расейская імпэрыя
Альма-матэр	гісторыка-філалагічны факультэт Кіеўскага ўніверсітэта[d] і Імператарскі ўніверсітэт Святога Уладзіміра[d]
Занятак	гісторык і этнограф
Дзеці	Усевалад Доўнар-Запольскі
Узнагароды
Подпіс
Мітрафан Доўнар-Запольскі ў Вікісховішчы

Мітрафан Доўнар-Запольскі

герб Побуг
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	2 чэрвеня 1867 Рэчыца, Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Памёр	30 верасьня 1934 Масква, СССР
Пахаваны	Данскія могілкі
Род	Доўнар-Запольскія
Дзеці	Усевалад Доўнар-Запольскі
Рэлігія	рыма-каталік
Дзейнасьць	гісторык і этнограф
Подпіс

Мітрафа́н Ві́ктаравіч До́ўнар-Запо́льскі (14 чэрвеня 1867, места Рэчыца — 30 верасьня 1934, Масква) — беларускі гісторык, этнограф, фальклярыст і літаратуразнавец, адзін з заснавальнікаў нацыянальнай гістарыяграфіі. Доктар гістарычных навук (1905), прафэсар (1902). Правадзейны чалец Інбелкульту.

Жыцьцяпіс

У 1894 скончыў Кіеўскі ўнівэрсытэт. Служыў у Маскоўскім архіве Міністэрства юстыцыі. Працаваў у Маскоўскім і Кіеўскім унівэрсытэтах. Супрацоўнічаў у газэтах «Белорусское слово», «Белорусское эхо», «Вольная Беларусь», быў чальцом камісіі БНР па арганізацыі Беларускага ўнівэрсытэту. Выкладаў у ВНУ Харкава і Баку. 3 1 кастрычніка 1925 і да 1 верасьня 1926 працаваў загаднікам катэдры гісторыі Беларусі ў Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце. 3 восені 1926 у Маскве.

Не пазьбег завуаляванай формы рэпрэсіяў: выбраньне акадэміка АН СССР было заблякаванае, рукапіс кнігі «Гісторыя Беларусі» асуджаны як ідэйна-заганны, было паскоранае выйсьце на пэнсію. Перад сьмерцю працаваў у Навукова-дасьледчым інстытуце пушніна-футравай гаспадаркі Наркамату зьнешняга гандлю СССР.

Напісаў грунтоўныя працы па гісторыі Беларусі: «Беларускае мінулае» (1888), «Нарысы па гісторыі Беларусі (ад пачатку сьмерці Уладзімера Манамаха)», навукова-публіцыстычны нарыс «Асновы дзяржаўнасьці Беларусі». У 1926 завяршыў абагульненую працу «Гісторыя Беларусі», выдадзеную толькі ў 1994. На працягу 1880—1890 зрабіў вялікі ўнёсак у разьвіцьцё беларускай этнаграфічна-фальклярыстычнай навукі: зьбіраў і выдаваў фальклёр, вывучаў і апісваў сямейны побыт, сямейнае звычаёвае права, вясельныя абрады, распрацоўваў праграмы этнаграфічнага вывучэньня Беларусі. Аўтар манаграфічных дасьледаваньняў «В. М. Цяпінскі, перакладнік Эвангельля на беларускую мову». Выдаў Баркулабаўскі летапіс. Пісаў пра старажытныя беларускія архівы па-за межамі Беларусі.

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Менск: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
• Doŭnar-Zapolski, Mitrafan // Zaprudnik J. Historical dictionary of Belarus. — Lamham. — London: Scarecrow Press, 1998. — 338 p. ISBN 0-8108-3449-9.

Вонкавыя спасылкі

Мітрафан Доўнар-Запольскі — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

• Мітрафан Доўнар-Запольскі / Гісторыя пад знакам Пагоні на YouTube