Мігель Сэрвантэс
| Мігель Сэрвантэс | |
| James Augustine Aloysius Joyce | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 29 верасьня 1547[1][2] Алькаля-дэ-Энарэс, Гішпанія |
| Памёр | 22 красавіка 1616[3][1][4][2][5][6][7][7][6] (68 гадоў) Мадрыд, Гішпанія |
| Пахаваны | Манастыр басаногіх трынітарыяў[8] |
| Бацькі | Радрыга дэ Сэрвантэс Леанора дэ Сэрвантэс |
| Сужэнец | Каталіна дэ Салясар і Палясіёс |
| Дзеці | Ізабэла дэ Саавэдра |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | раманіст, пісьменьнік, паэт, драматург |
| Гады творчасьці | 1582 — цяпер |
| Кірунак | адраджэньне, маньерызм |
| Жанр | раман, навэла, трагедыя, інтэрмэдыя |
| Мова | гішпанская мова |
| Значныя творы | «Хітрамудры ідальга Дон Кіхот Ляманчаскі» |
| Подпіс | 
|
Міґе́ль дэ Сэрва́нтэс-і-Савэ́дра (па-гішпанску: Miguel de Cervantes y Saavedra) (29 верасьня 1547, Алькаля-дэ-Энарэс, Гішпанія — 23 красавіка 1616, Мадрыд, Гішпанія) — найвыбітнейшы гішпанскі пісьменьнік, раманіст, драматург і паэт. Вядомы найперш дзякуючы свайму твору «Хітрамудры ідальга Дон Кіхот Ляманчаскі», які лічыцца першым сучасным эўрапейскім раманам[9], зьяўляецца клясыкай заходняй літаратуры й лічыцца адным зь лепшых твораў сусьветнай мастацкай літаратуры[10].
Навучаньне атрымаў у Вальядалідзе, потым у 1569 годзе Сэрвантэс пераехаў у Рым, дзе ён працаваў памочнікам Джуліё Аквавіва, заможнага сьвятара, які затым стаў кардыналам на наступны год. Да таго часу, Сэрвантэс залічаны жаўнерам у гішпанскі пяхотны полк, дзе служыў да 1575 году пакуль не трапіў у палон да альжырскіх карсараў. Пасьля пяці гадоў рабства ён быў выпушчаны за выкуп, які выплацілі ягоныя бацькі й каталіцкі манаскі ордэн трынітарцы, пасьля чаго вярнуўся да сваёй сям’і ў Мадрыд.
У 1585 годзе Сэрвантэс апублікаваў свой пастаральны раман «Галятэя». Ён працаваў агентам па закупках для гішпанскага флёту, а пазьней падатковым паборцам на ўрадавай пасадзе. У 1597 годзе праз праблемы з уласным рахункам быў пасаджаны за краты сэвільскае турмы. У 1605 годзе Сэрвантэс апынуўся ў Вальядалідзе, калі вялікі посьпех займела першай часткі ягонага твору «Дон Кіхот», выдадзенай у Мадрыдзе. Гэты твор вярнуў яго да літаратурнага сьвету. У 1607 годзе ён пасяліўся ў Мадрыдзе, дзе жыў і працаваў да самай сьмерці. За апошнія дзевяць гадоў жыцьця Сэрвантэс умацаваў сваю рэпутацыю пісьмеьнніка, апублікаваўшы ў 1613 годзе творы «Павучальныя навэлы» і «Падарожжа да Парнасу» ў 1614 годзе, а таксама другую частку «Дона Кіхота» ў 1615 годзе. Апошняя ягоная праца «Пэрсылес і Сыгізмунда» была выдадзена пасьмяротна ў 1617 годзе.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б http://www.treccani.it/enciclopedia/cervantes-saavedra-miguel-de_(Enciclopedia-Italiana)/
- ^ а б http://web.archive.org/web/20170324033852/http://jeugdliteratuur.org/auteurs/miguel-de-cervantes-saavedra
- ^ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Бэрлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #11851993X // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
- ^ SNAC — 2010.
- ^ Інтэрнэт-база зьвестак фантастыкі — 1995.
- ^ а б NooSFere — 1999.
- ^ а б Internet Broadway Database — 2000.
- ^ http://www.bbc.com/news/world-europe-31852032 — BBC News, 2015.
- ^ Harold Bloom on Don Quixote, the first modern novel. The Guardian
- ^ Don Quixote gets authors' votes. BBC News.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Мігель Сэрвантэс — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Мігель дэ Сервантэс на ПрайдзіСвеце
- Мігель дэ Сервантэс. Columbia College(анг.).
- Мігель дэ Сервантэс. Biography(анг.).
