Ліхаманка
Ліхама́нка (па-лацінску: febris) — неспэцыфічны тыповы паталягічны працэс, адным з прыкметаў якога зьяўляецца зьмяненьне тэрмарэгуляцыі і павышэньне тэмпэратуры цела.
У эвалюцыі ліхаманка ўзьнікла як абаронча-прыстасаванчая рэакцыя на інфэкцыю арганізма вышэйшых жывёлаў і чалавека, таму акрамя павышэньня тэмпэратуры цела пры гэтым працэсе назіраюцца і іншыя зьявы, характэрныя для інфэкцыйнай паталёгіі.
У беларускіх народных замовах сустракаецца да 77 найменьняў ліхаманкі, у тым ліку вясьнянка, лядзянка, лістападніца, касьцяніца, квактуха, начніца і смутніца[1]. Сынонімамі ліхаманкі былі словы цяцюха, хінцюха, хінця, хіндзя і трасавіца[2].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Вінцук Вячорка. Наша здароўе. Тэст (Пытаньне 10 з 12; Вясьнянка, Лядзянка, Лістападніца, Касьцяніца, Квактуха, Начніца, Смутніца — гэта...) // Беларуская служба Радыё «Свабода», 1 студзеня 2023 г. Праверана 1 студзеня 2023 г.
- ^ Вінцук Вячорка. Хваробу — на сухі лес! Беларуская народная мова пра пошасьць, немач і акрыяньне // Беларуская служба Радыё «Свабода», 22 красавіка 2020 г. Праверана 1 студзеня 2023 г.
 |
Гэта — накід артыкула па мэдыцыне. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |