Загацьце (Ельскі раён)
| Загацьце | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Ельскі |
| Сельсавет: | Качышчанскі |
| Насельніцтва: | 57 чал. (2004) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2354 |
| СААТА: | 3214820021 |
| Нумарны знак: | 3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 51°45′47″ пн. ш. 28°54′25″ у. д. / 51.76306° пн. ш. 28.90694° у. д.Каардынаты: 51°45′47″ пн. ш. 28°54′25″ у. д. / 51.76306° пн. ш. 28.90694° у. д. |
Загацьце на мапе Беларусі ±   Загацьце | |
Зага́цьце[1] — вёска ў Беларусі, у складзе Качышчанскага сельсавету Ельскага раёну Гомельскай вобласьці. Насельніцтва 57 чал. (2004). Знаходзіцца за 18 км на паўднёвы захад ад места і чыгуначнай станцыі Ельск (лінія Каленкавічы — Оўруч), за 195 км ад Гомелю. Палявая дарога злучае вёску з аўтамабільная дарогай Старое Высокае — Ельск.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Упершыню Загацьце згадваецца ў XIX ст. як хутар у Каролінскай воласьці Мазырскага павету Менскай губэрні.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- XX стагодзьдзе: 1917 — 77 жыхароў; 1925 — 20 двароў; 1940 — 43 двары, 203 жыхары; 1999 — 66 чалавек
- XXI стагодзьдзе: 2004 — 29 гаспадарак, 57 жыхароў[2]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 1. Кн. 1. — Менск, 2004.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9.