Забозьзе
| Забозьзе | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Ельскі |
| Сельсавет: | Рамязоўскі |
| Насельніцтва: | 14 чал. (2004) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2354 |
| СААТА: | 3214824007 |
| Нумарны знак: | 3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 51°43′34.2″ пн. ш. 29°5′28.3″ у. д. / 51.726167° пн. ш. 29.091194° у. д.Каардынаты: 51°43′34.2″ пн. ш. 29°5′28.3″ у. д. / 51.726167° пн. ш. 29.091194° у. д. |
Забозьзе на мапе Беларусі ±   Забозьзе | |
Забо́зьзе[1] — вёска ў Беларусі, у складзе Рамязоўскага сельсавету Ельскага раёну Гомельскай вобласьці. Насельніцтва 14 чал. (2004). Знаходзіцца за 9 км на паўднёвы захад ад Ельску, за 1,5 км ад чыгуначнай станцыі Багуцічы (лінія Каленкавічы — Оўруч), за 183 км ад Гомелю; на аўтамабільнай дарозе Старое Высокае — Ельск.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Упершыню Забозьзе згадваецца ў XIX ст. як хутар Каролінскай воласьці Мазырскага павету Менскай губэрні.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- XX стагодзьдзе: 1917 — 137 жыхароў; 1921 — 30 двароў, 175 жыхары; 1959 — 139 жыхароў (паводле перапісу); 1999 — 23 жыхары
- XXI стагодзьдзе: 2004 — 13 гаспадарак, 14 жыхароў[2]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 1. Кн. 1. — Менск, 2004.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9.