Перайсьці да зьместу

Забар’е (Менская вобласьць)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Забар’е
трансьліт. Zabarje
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Ільлянскі
Насельніцтва:
  • 116 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Паштовы індэкс: 222431
СААТА: 6213827036
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°23′34.01″ пн. ш. 27°15′29.02″ у. д. / 54.3927806° пн. ш. 27.2580611° у. д. / 54.3927806; 27.2580611Каардынаты: 54°23′34.01″ пн. ш. 27°15′29.02″ у. д. / 54.3927806° пн. ш. 27.2580611° у. д. / 54.3927806; 27.2580611
Забар’е на мапе Беларусі ±
Забар’е
Забар’е
Забар’е
Забар’е
Забар’е
Забар’е

За́бар’е[1] (таксама сустракаецца — Забо́р'е[1]) — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Ільлянскага сельсавету.

У 1712 годзе згадваецца як фальварак з вёскамі Старое і Новае Забар'е ў складзе маёнтка Ільля ў Менскім ваяводзтве ВКЛ[2].

У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе Польскай Рэспублікі, Віленскага ваяводства, Вілейскaга паветa, у складзе гміны Ілья[3][4][5][6].

  • 1931 год — 373 чалавекi[7]
  • 1921 год — 406 чалавек[8]
  1. ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ НГАБ у Менску, ф. 1727, воп. 1, спр. 7, с. 1270
  3. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  4. ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  5. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  6. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
  7. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 59.
  8. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 83.