Вітошкі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вітошкі
трансьліт. Vіtoškі
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Берасьцейская
Раён: Берасьцейскі
Сельсавет: Чэрнінскі
Насельніцтва: 4 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 162
Паштовы індэкс: 224704
СААТА: 1212850031
Нумарны знак: 1
Геаграфічныя каардынаты: 52°11′29″ пн. ш. 23°51′46″ у. д. / 52.19139° пн. ш. 23.86278° у. д. / 52.19139; 23.86278Каардынаты: 52°11′29″ пн. ш. 23°51′46″ у. д. / 52.19139° пн. ш. 23.86278° у. д. / 52.19139; 23.86278
Вітошкі на мапе Беларусі ±
Вітошкі
Вітошкі
Вітошкі
Вітошкі
Вітошкі
Вітошкі

Віто́шкі[1] (па-расейску: Витошки) — вёска ў Берасьцейскім раёне Берасьцейскай вобласьці, за 19 км на паўночны ўсход ад Берасьця, 14 км ад чыгуначнай станцыі Жабінка. Вітошкі ўваходзяць у склад Чэрнінскага сельсавету.

Мінуўшчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У XIX ст. вёска — цэнтар маёнтку ў Кобрынскім павеце Гарадзенскай губэрні. З 1868 году маёнтак Вітошкі належаў Галеўскаму. У 1890 годзе сяляне ўваходзілі ў Залескае сельскагаспадарчае таварыства (налічвала 81 дзес. зямлі). Маёнткам валодаў У. Анцуг, які меў 105 дзес. зямлі. У 1897 годзе ў вёсцы працаваў вятрак, кузьня.

У 1905 годзе вёска ў Зьбіраскай воласьці Кобрынскага павету Гарадзенскай губэрні. Паводле Рыскай мірнай дамовы 1921 року ў складзе Польшчы, у Зьбіраскай гміне Берасьцейскага павету Палескага ваяводзтва.

З 1939 року ў складзе БССР.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • XIX стагодзьдзе: 1870 год — 76 рэвіскіх душ; 1897 год — 28 двароў, 183 жыхары
  • XX стагодзьдзе: 1905 год — 191 жыхар; 1921 год — 11 двароў, 65 жыхароў; 1940 год — 8 двароў, 41 жыхар; 1959 год — 45 жыхароў; 1970 год — 34 жыхары; 1997 год — 2 гаспадаркі, 4 жыхары; 1999 год — 2 жыхары
  • XXI стагодзьдзе: 2005 год — 1 гаспадарка, 1 жыхар; 2010 год — 4 жыхары

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 90