Яўген Кулік: розьніца паміж вэрсіямі

Яўген Сяргеевіч Кулік
	Яўген Сяргеевіч Кулік
	Аўтапартрэт
Дата нараджэньня	31 кастрычніка 1937
Месца нараджэньня	Менск
Дата сьмерці	12 студзеня 2002
Месца сьмерці	Менск
Месца пахаваньня	Кальварыйскія могілкі;
Адукацыя	Менская мастацкая вучэльня (1957), Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1963)
Месца вучобы	Менскі дзяржаўны мастацкі каледж імя Аляксея Глебава; Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;
Занятак	жывапіс, графіка
Плынь	этнаграфізм; («На Паддашку»)
Працы	«Помнікі дойлідзтва Гарадзеншчыны» (1974), малюнкі-рэканструкцыі «Замкі Беларусі» (1977), аркушы «На куцьцю» (паводле паэмы Янкі Купалы (1982)) і «Памяці Алены Кіш» (1983)

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 23:36, 31 кастрычніка 2012

Яўге́н Сярге́евіч Кулі́к (нар. 31 кастрычніка 1937, Менск — 12 студзеня 2002, Менск) — беларускі мастак, кніжны графік, бібліяфіл. Мастацкі рэдактар часопісаў «Бярозка» і «Вясёлка». Аўтар рэканструкцыяў беларускіх замкаў, партрэтаў дзеячоў Беларушчыны. Адзін з заснавальнікаў суполкі «Пагоня».^[1]

Жыцьцяпіс

Па вайне скончыў Менскую мастацкую вучэльню (1957), а пасьля Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут (1963). Ад 1963 году браў удзел у мастацкіх выставах. Яго майстэрня, што знаходзілася ў Менску насупраць будынку КДБ, стала ў 1960-я гады нацыянальным асяродкамі сталіцы і атрымала назоў «На паддашку».

Сябра Беларускага саюзу мастакоў з 1965 году. Старшыня камісіі БСМ па народным мастацтве.

У 1970-я гады Кулік меў смеласьць быць адкрытым і бескампрамісным нацыяналістам — магчыма, адзіным у тагачасным Менску. Ён не быў ні ў камсамоле, ні ў камуністычнае партыі. Мінчук родам, ён гаварыў выключна па-беларуску.^[2]

Апошнія гады жыцьця Яўгена Куліка былі надзвычай цяжкімі. У маладосьці гэта быў сапраўдны волат, баскетбаліст пад два метры ростам. Але з гадамі ў яго пачала праяўляцца рэдкая хвароба суставаў. Мастака нібыта скручвала, косткі рабіліся крохкімі. Раз, пасьлізнуўшыся ўзімку, Кулік атрымаў дванаццаць пераломаў...^[2]

Пахаваны на Кальварыйскіх могілках у Менску. У лістападзе 2005 году на могілках быў адкрыты помнік Куліку.^[3]

Творчасьць

Вельмі вядомыя яго графічныя нізкі «Помнікі дойлідзтва Гарадзеншчыны», «Замкі Беларусі», «Храмы Беларусі», «Сьцяжынамі Язэпа Драздовіча», «Паўстаньне 1863 г. у Беларусі». У 1970—80-я гады займаўся кніжнай графікай, аформіў дзясяткі кніжак, і найлепшымі зь іх былі: «Слова аб палку Ігаравым», «Ад гоману бароў» Александровіча, «Мушка-зелянушка і Камарык-насаты тварык» М. Багдановіча, «Сонечны клубочак» В. Зуёнка. Сапраўдным шэдэўрам мастака сталася кніга «Песьня пра зубра» М. Гусоўскага.

Разам са сваім аднадумцам, Л. Баразной Кулік стварыў цэлую нацыянальна-рамантычную плынь у беларускім паваенным мастацтве.^[2]

У 1991 годзе, разам з Уладзімерам Крукоўскім, стаў адным з аўтараў мадэрнізаванага варыянту гербу «Пагоня».

Асоба

	Яўген Кулік [быў нібы] ганец, якога ў старажытныя часы высылалі з княскага войска несьці на Бацькаўшчыну добрыя весткі. Кулік прынёс беларусам вестку пра Адраджэньне.
—Уладзімер Басалыга^[4]

	Гэты невысокі, згорблены чалавек з кароткім порсткім прозьвішчам быў з тае вялікае жменькі людзей, якія ўзгадавалі адраджэньне, адваявалі незалежнасьць. Зь вялікае жменькі нацыяналістаў-заснавальнікаў.
—Эдвард Людовіч^[4]

	Калі гаворыш пра Куліка, цяжка пазьбегнуць пафасу. ...Гэтая постаць як гара, будзе вырастаць з году ў год, чым далей мы будзем ад яе адыходзіць. Чалавек згуртаваў вакол сябе бліскучую плеяду беларускае інтэлігенцыі — мастакоў, літаратараў, гісторыкаў, стварыў дзяржаўны герб незалежнае Беларусі. Кулік быў ідэйным цэнтрам супольнасці інтэлігенцыі. ... Тут ён рабіў працу, падобную да той, якую ў Польшчы выконваў рэдактар парыскай «Культуры» Ежы Гедройц. ... Кулік назаўжды застанецца сімвалам непадкупнасьці і нязломнасьці, няскоранасьці духу.
—Сяргей Харэўскі^[2]

Крыніцы

^ «Мастак, які ў душы нёс сьцяг Беларушчыны» Радыё Свабода Праверана 31 кастрычніка 2012 г.
^ ^а ^б ^в ^г Гаспадар «Паддашка» Наша Ніва Праверана 31 кастрычніка 2012 г.
^ Альгерд Невяроўскі, На Кальварыйскіх могілках Менску адкрыты помнік мастаку Яўгену Куліку // Радыё Свабода, 6 лістапада 2005 г.
^ ^а ^б Стаў часткай гісторыі Наша Ніва Праверана 31 кастрычніка 2012 г.

Вонкавыя спасылкі

Сяргей Харэўскі. Мастацтва таталітарызму
Э. Людовіч. Стаў часткай гісторыі / «Наша Ніва», 3 лютага 2002 на сайце «Наша Ніва»
Уладзімер Арлоў, Яўген Кулік // Радыё Свабода, 31 кастрычніка 2006
Пётра Васілеўскі. Яўген Кулік
С. Харэўскі. Гаспадар «Паддашка» / «Наша Ніва», 12 студзеня 2012 на сайце «Наша Ніва»
Выстаўка твораў Яўгена Куліка — «Кніжнік» ] на сайце Беларт
І. Студзінская. «Мастак, які ў душы нёс сьцяг Беларушчыны» на сайце «Радыё Свабода»

[rs-1] «Мастак, які ў душы нёс сьцяг Беларушчыны» Радыё Свабода Праверана 31 кастрычніка 2012 г.

[har-2] а ^б ^в ^г Гаспадар «Паддашка» Наша Ніва Праверана 31 кастрычніка 2012 г.

[3] Альгерд Невяроўскі, На Кальварыйскіх могілках Менску адкрыты помнік мастаку Яўгену Куліку // Радыё Свабода, 6 лістапада 2005 г.

[nn-4] а ^б Стаў часткай гісторыі Наша Ніва Праверана 31 кастрычніка 2012 г.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Радок 2: / Радок 2: @@
 | Імя                 = Яўген Сяргеевіч Кулік
 | Партрэт             = Яўген Кулік.jpg
-| Апісаньне           =
+| Апісаньне           = Аўтапартрэт
 | Імя пры нараджэньні =
 | Дата нараджэньня    = {{Нарадзіўся|31|10|1937|0|1}}
@@ Радок 12: / Радок 12: @@
 | Заняткі             = [[жывапіс]], [[графіка]]
 | Вучоба              = [[Менская мастацкая вучэльня]] ([[1957]]), [[Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут]] ([[1963]])
-| Плынь               = [[этнаграфізм]] («На Паддашку»)
+| Плынь               = [[этнаграфізм]]</br>(«На Паддашку»)
-| Працы               = «Помнікі дойлідзтва Гарадзеншчыны» ([[1974]]), малюнкі-рэканструкцыі «Замкі Беларусі» ([[1977]]), аркушы «На куцьцю», паводле [[Янка Купала|Янкі Купалы]] ([[1982]]) і «Памяці Алены Кіш» ([[1983]])
+| Працы               = «Помнікі дойлідзтва Гарадзеншчыны» ([[1974]]), малюнкі-рэканструкцыі «Замкі Беларусі» ([[1977]]), аркушы «На куцьцю» (паводле [[На куцьцю|паэмы]] [[Янка Купала|Янкі Купалы]] ([[1982]])) і «Памяці Алены Кіш» ([[1983]])
 }}
+'''Яўге́н Сярге́евіч Кулі́к''' (нар. [[31 кастрычніка]] [[1937]], [[Менск]] — [[12 студзеня]] [[2002]], [[Менск]]) — беларускі мастак, кніжны графік, бібліяфіл. Мастацкі рэдактар часопісаў [[Бярозка (часопіс)|«Бярозка»]] і [[Вясёлка (часопіс)|«Вясёлка»]]. Аўтар рэканструкцыяў беларускіх замкаў, партрэтаў дзеячоў Беларушчыны. Адзін з заснавальнікаў суполкі [[Пагоня (мастацкая суполка)|«Пагоня»]].<ref name="rs">{{Спасылка | аўтар ''Курсіўны тэкст''= | прозьвішча = Студзінская| імя = Іна| аўтарlink = | cуаўтары = | дата публікацыі = 31 кастрычніка 2012| url = http://www.svaboda.org/content/article/24755884.html| загаловак = «Мастак, які ў душы нёс сьцяг Беларушчыны» | фармат = | назва праекту = Радыё Свабода| выдавец = | дата = 31 кастрычніка 2012 | мова = | камэнтар = }}</ref>
-'''Яўге́н Сярге́евіч Кулі́к''' ([[31 кастрычніка]] [[1937]] — [[12 студзеня]] [[2002]]) — беларускі мастак паваеннага пэрыяду.
+==Жыцьцяпіс==
-Нарадзіўся ў [[Менск]]у. Па вайне скончыў Менскую мастацкую вучэльню, а пасьля тагачасны Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Ад [[1963]] ён браў удзел у мастацкіх выставах. Майстэрня Куліка, што знаходзілася ў [[Менск]]у насупраць будынку [[КДБ]], стала ў [[1960]]-ыя гады нацыянальным асяродкамі сталіцы і атрымала назоў «На паддашку».
+Па вайне скончыў Менскую мастацкую вучэльню ([[1957]]), а пасьля [[Беларуская акадэмія мастацтваў|Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут]] ([[1963]]). Ад [[1963]] году браў удзел у мастацкіх выставах. Яго майстэрня, што знаходзілася ў [[Менск]]у насупраць будынку [[КДБ]], стала ў [[1960-я]] гады нацыянальным асяродкамі [[Менск|сталіцы]] і атрымала назоў «На паддашку».
+Сябра [[Беларускі саюз мастакоў|Беларускага саюзу мастакоў]] з [[1965]] году. Старшыня камісіі [[Беларускі саюз мастакоў|БСМ]] па народным мастацтве.
+У [[1970-я]] гады Кулік меў смеласьць быць адкрытым і бескампрамісным нацыяналістам — магчыма, адзіным у тагачасным Менску. Ён не быў ні ў камсамоле, ні ў камуністычнае партыі. Мінчук родам, ён гаварыў выключна па-беларуску.<ref name="har"/>
+Апошнія гады жыцьця Яўгена Куліка былі надзвычай цяжкімі. У маладосьці гэта быў сапраўдны волат, баскетбаліст пад два метры ростам. Але з гадамі ў яго пачала праяўляцца рэдкая хвароба суставаў. Мастака нібыта скручвала, косткі рабіліся крохкімі. Раз, пасьлізнуўшыся ўзімку, Кулік атрымаў дванаццаць пераломаў...<ref name="har"/>
+Пахаваны на [[Кальварыйскія могілкі|Кальварыйскіх могілках]] у [[Менск]]у. У лістападзе [[2005]] году на могілках быў адкрыты помнік Куліку.<ref>Альгерд Невяроўскі, [http://www.svaboda.org/content/article/802207.html На Кальварыйскіх могілках Менску адкрыты помнік мастаку Яўгену Куліку] // [[Радыё Свабода]], 6 лістапада 2005 г.</ref>
 == Творчасьць ==
+Вельмі вядомыя яго графічныя нізкі «Помнікі [[дойлідзтва]] [[Гарадзенская вобласьць|Гарадзеншчыны]]», «Замкі Беларусі», «Храмы Беларусі», «Сьцяжынамі [[Язэп Драздовіч|Язэпа Драздовіча]]», [[Паўстаньне 1863—1864 гадоў|«Паўстаньне 1863 г. у Беларусі»]]. У [[1970-я|1970]]—[[1980-я|80-я]] гады займаўся кніжнай графікай, аформіў дзясяткі кніжак, і найлепшымі зь іх былі: «Слова аб палку Ігаравым», «Ад гоману бароў» Александровіча, «Мушка-зелянушка і Камарык-насаты тварык» [[Максім Багдановіч|М. Багдановіча]], «Сонечны клубочак» [[Васіль Зуёнак|В. Зуёнка]]. Сапраўдным шэдэўрам мастака сталася кніга «Песьня пра зубра» [[Мікола Гусоўскі|М. Гусоўскага]].
+Разам са сваім аднадумцам, [[Лявон Баразна|Л. Баразной]] Кулік стварыў цэлую нацыянальна-рамантычную плынь у беларускім паваенным мастацтве.<ref name="har"/>
-Вельмі вядомы яго графічныя нізкі «Помнікі дойлідзтва Гарадзеншчыны», «Замкі Беларусі», «Паўстаньне 1863 г. у Беларусі». У [[1970-я|1970]]—[[1980-я|80-ыя]] гады займаўся кніжнай графікай, аформіў дзясяткі кніжак, і найлепшымі зь іх былі: «Слова аб палку Ігаравым», «Ад гоману бароў» Александровіча, «Мушка-зелянушка і Камарык-насаты тварык» [[Максім Багдановіч|Багдановіча]], «Сонечны клубочак» [[Васіль Зуёнак|Зуёнка]]. Але сапраўдным шэдэўрам Яўгена Куліка сталася кніга «Песьня пра зубра» [[Мікола Гусоўскі|Міколы Гусоўскага]].
-У [[1991]]-ым годзе, разам з [[Уладзімер Крукоўскі|Уладзімерам Крукоўскім]], стаў адным з аўтараў мадэрнізаванага варыянту гербу «[[Пагоня]]».
+У [[1991]] годзе, разам з [[Уладзімер Крукоўскі|Уладзімерам Крукоўскім]], стаў адным з аўтараў мадэрнізаванага варыянту гербу «[[Пагоня]]».
+==Асоба==
-Пахаваны на [[Кальварыйскія могілкі|Кальварыйскіх могілках]] у [[Менск]]у. У лістападзе [[2005]] году на могілках быў адктыты помнік Куліку.<ref>Альгерд Невяроўскі, [http://www.svaboda.org/content/article/802207.html На Кальварыйскіх могілках Менску адкрыты помнік мастаку Яўгену Куліку] // [[Радыё Свабода]], 06 лістапада 2005 г.</ref>
+{{Цытата|Яўген Кулік [быў нібы] ганец, якога ў старажытныя часы высылалі з княскага войска несьці на Бацькаўшчыну добрыя весткі. Кулік прынёс беларусам вестку пра Адраджэньне.|[[Уладзімер Басалыга]]<ref name="nn">{{Спасылка | аўтар ''Курсіўны тэкст''= | прозьвішча = Людовіч| імя = Эдвард| аўтарlink = | cуаўтары = | дата публікацыі = | url = http://nn.by/2002/03/02.htm| загаловак = Стаў часткай гісторыі| фармат = | назва праекту = Наша Ніва| выдавец = | дата = 31 кастрычніка 2012 | мова = | камэнтар = }}</ref>}}
+{{Цытата|Гэты невысокі, згорблены чалавек з кароткім порсткім прозьвішчам быў з тае вялікае жменькі людзей, якія ўзгадавалі адраджэньне, адваявалі незалежнасьць. Зь вялікае жменькі нацыяналістаў-заснавальнікаў.|Эдвард Людовіч<ref name="nn">{{Спасылка | аўтар ''Курсіўны тэкст''= | прозьвішча = Людовіч| імя = Эдвард| аўтарlink = | cуаўтары = | дата публікацыі = | url = http://nn.by/2002/03/02.htm| загаловак = Стаў часткай гісторыі| фармат = | назва праекту = Наша Ніва| выдавец = | дата = 31 кастрычніка 2012 | мова = | камэнтар = }}</ref>}}
+{{Цытата|Калі гаворыш пра Куліка, цяжка пазьбегнуць пафасу. ...Гэтая постаць як гара, будзе вырастаць з году ў год, чым далей мы будзем ад яе адыходзіць. Чалавек згуртаваў вакол сябе бліскучую плеяду беларускае інтэлігенцыі — мастакоў, літаратараў, гісторыкаў, стварыў дзяржаўны герб незалежнае Беларусі. Кулік быў ідэйным цэнтрам супольнасці інтэлігенцыі. ... Тут ён рабіў працу, падобную да той, якую ў Польшчы выконваў рэдактар парыскай «Культуры» Ежы Гедройц. ... Кулік назаўжды застанецца сімвалам непадкупнасьці і нязломнасьці, няскоранасьці духу.|[[Сяргей Харэўскі]]<ref name="har">{{Спасылка | аўтар ''Курсіўны тэкст''= | прозьвішча = Харэўскі| імя = Сяргей| аўтарlink = | cуаўтары = | дата публікацыі = 12 студзеня 2012| url = http://nn.by/?c=ar&i=66531| загаловак = Гаспадар «Паддашка»| фармат = | назва праекту = Наша Ніва| выдавец = | дата = 31 кастрычніка 2012 | мова = | камэнтар = }}</ref>}}
 == Крыніцы ==
@@ Радок 31: / Радок 44: @@
 == Вонкавыя спасылкі ==
-* [http://baj.by/belkalehium/tatalitarysm/lekcyja17.htm Сяргей Харэўскі. Мастацтва таталітарызму]
+* [http://baj.by/belkalehium/tatalitarysm/lekcyja17.htm [[Сяргей Харэўскі]]. Мастацтва таталітарызму]
-* [http://nn.by/2002/03/02.htm «Наша Ніва». Стаў часткай гісторыі]
+* [http://nn.by/2002/03/02.htm [[Эдвард Людовіч|Э. Людовіч]]. Стаў часткай гісторыі / [[Наша Ніва|«Наша Ніва»]], [[3 лютага]] [[2002]]] на сайце [http://nn.by «Наша Ніва»]
-* Уладзімер Арлоў, [http://www.svaboda.org/content/Transcript/775281.html Яўген Кулік] // [[Радыё Свабода]], 31 кастрычніка 2006 г.
+* [[Уладзімер Арлоў]], [http://www.svaboda.org/content/Transcript/775281.html Яўген Кулік] // [[Радыё Свабода]], [[31 кастрычніка]] [[2006]]
-* Пётра Васілеўскі, [http://slounik.org/153689.html Кулік Яўген]
+* [http://slounik.org/153689.html [[Пётра Васілеўскі]]. Яўген Кулік]
+* [http://nn.by/?c=ar&i=66531 [[Сяргей Харэўскі|С. Харэўскі]]. Гаспадар «Паддашка» / [[Наша Ніва|«Наша Ніва»]], [[12 студзеня]] [[2012]]] на сайце [http://nn.by «Наша Ніва»]
+* [http://bel-art.by/news/press16.php Выстаўка твораў Яўгена Куліка — «Кніжнік» ]] на сайце [http://bel-art.by Беларт]
+* [http://www.svaboda.org/content/article/24755884.html І. Студзінская. «Мастак, які ў душы нёс сьцяг Беларушчыны»] на сайце [http://www.svaboda.org «Радыё Свабода»]
 {{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Кулік, Яўген}}
+[[Катэгорыя:Асобы па альфабэце]]
 [[Катэгорыя:Беларускія мастакі і мастачкі]]
+[[Катэгорыя:Нарадзіліся 31 кастрычніка]]
+[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1937 годзе]]
+[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Менску]]
+[[Катэгорыя:Памерлі 12 студзеня]]
+[[Катэгорыя:Памерлі ў 2002 годзе]]
+[[Катэгорыя:Памерлі ў Менску]]
 [[Катэгорыя:Пахаваныя на Кальварыйскіх могілках]]
+[[Катэгорыя:Выпускнікі Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў]]
 [[be:Яўген Кулік]]