Кіева-Пячэрская лаўра: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 22:58, 5 жніўня 2017

Манастыр
Кіева-Пячорская лаўра па-ўкраінску: Києво-Печерська лавра

Краіна	Украіна
Горад	Кіеў
Каардынаты	50°20′56″ пн. ш. 30°33′44″ у. д. / 50.34889° пн. ш. 30.56222° у. д. / 50.34889; 30.56222Каардынаты: 50°20′56″ пн. ш. 30°33′44″ у. д. / 50.34889° пн. ш. 30.56222° у. д. / 50.34889; 30.56222
Канфэсія	Праваслаўе
Эпархія	Кіеўская эпархія
Архітэктурны стыль	украінскае барока^[d]
Аўтар праекту	Феадосій Пячэрскі
Заснавальнік	Антон Пячорскі
Дата заснаваньня	1051
Вядомыя насельнікі	Антон Пячорскі Феадосій Пячэрскі Інгат Пячорскі Ян Шматпакутны Ярэмія Пячорскі Нікан Пячорскі
Статус	частка аб’екту Сусьветнае спадчыны^[d]
Сайт	Афіцыйны сайт
Кіева-Пячорская лаўра на мапе Ўкраіны Кіева-Пячорская лаўра
Кіева-Пячорская лаўра на Вікісховішчы

Кі́ева-Пячорская ла́ўра (па-ўкраінску: Києво-Печерська лавра) — дзяржаўны музэйны комплекс у Кіеве, ва Ўкраіне. Адзін зь першых па часе стварэньня манастыроў у Кіеўскай Русі. Заснаваны ў 1051 годзе пры Яраславе Мудрым манахам Антонам, родам зь Любеча. Сузаснавальнікамі Пячорскага манастыра сталі адзін зь першых вучняў сьв. Антона — Тэадос і бізантыец — Тэафан Грэк. Князь Сьвятаслаў II Яраславіч падарыў манастыру плято над пячорамі, дзе пазьней вырасьлі выдатныя каменныя храмы, упрыгожаныя жывапісам, кельлі, крапасныя вежы й іншыя будынкі. З манастыром зьвязаныя імёны летапісца Нестара (аўтара «Аповесьці мінулых гадоў»), мастака Аліпія.

З 1592 па 1688 год быў стаўрапігіяй Канстантынопальскага патрыярха; з 1688 году манастыр атрымаў статут лаўры^[1] і стаў «стаўрапігіёнам царскім і патрыяршым Маскоўскім»; у 1786 годзе лаўра была падпарадкаваная Кіеўскаму мітрапаліту, які стаў яе сьвятаархімандрытам.

У Бліжніх і Далёкіх пячорах Лаўры знаходзяцца мошчы сьвятых, таксама ў Лаўры ёсьць і пахаваньні знакамітых вернікаў (напрыклад, магіла Пятра Аркадзевіча Сталыпіна).

У наш час ніжняя Лаўра знаходзіцца ў юрыздыкцыі Украінскай Праваслаўнай Царквы (Маскоўскага Патрыярхату), а верхняя Лаўра належыць Нацыянальнаму Кіева-Пячорскаму гісторыка-культурнаму запаведніку.^[2]

Крыніцы

^ Лавра // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
^ Інфармацыя — Кіева-Пячэрскі запаведнік Архіўная копія ад 2012-11-28 г.

Вонкавыя спасылкі

Сусьветная спадчына ЮНЭСКО

Кіева-Пячэрская лаўра — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[1] Лавра // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.

[2] Інфармацыя — Кіева-Пячэрскі запаведнік Архіўная копія ад 2012-11-28 г.

[1]

[2]

@@ Радок 57: / Радок 57: @@
 З [[1592]] па [[1688]] год быў [[стаўрапігія]]й [[Патрыярх Канстантынопальскі|Канстантынопальскага патрыярха]]; з [[1688]] году манастыр атрымаў статут [[лаўра|лаўры]]<ref>Лавра // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.</ref> і стаў «[[стаўрапігальны манастыр|стаўрапігіёнам]] царскім і патрыяршым Маскоўскім»; у [[1786]] годзе лаўра была падпарадкаваная Кіеўскаму мітрапаліту, які стаў яе сьвятаархімандрытам.
-У Бліжніх і Далёкіх [[Пячора (форма рэльефу)|пячорах]] Лаўры знаходзяцца [[мошчы]] [[Сьвяты|сьвятых]], таксама ў Лаўры ёсьць і пахаваньні парафіянаў (напрыклад, магіла [[Пётар Сталыпін|Пятра Аркадзевіча Сталыпіна]]).
+У Бліжніх і Далёкіх [[Пячора (форма рэльефу)|пячорах]] Лаўры знаходзяцца [[мошчы]] [[Сьвяты|сьвятых]], таксама ў Лаўры ёсьць і пахаваньні знакамітых вернікаў (напрыклад, магіла [[Пётар Сталыпін|Пятра Аркадзевіча Сталыпіна]]).
 У наш час ніжняя Лаўра знаходзіцца ў юрыздыкцыі [[Украінская праваслаўная царква (Маскоўскага патрыярхату)|Украінскай Праваслаўнай Царквы (Маскоўскага Патрыярхату)]], а верхняя Лаўра належыць Нацыянальнаму Кіева-Пячорскаму гісторыка-культурнаму запаведніку.<ref>{{спасылка|url=http://www.kplavra.kiev.ua/cgi-bin/view.cgi?part=info&act=inf&lg=ru|загаловак=Інфармацыя — Кіева-Пячэрскі запаведнік|archiveurl=http://www.webcitation.org/6CUomP409|archivedate=2012-11-28}}</ref>