Перайсьці да зьместу

Смаляніца

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Смаляніца
трансьліт. Smalianica
Царква сьвятога Мікалая
Царква сьвятога Мікалая
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Берасьцейская
Раён: Пружанскі
Сельсавет: Хараўскі
Насельніцтва: 313 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1632
Паштовы індэкс: 225146[1]
СААТА: 1256875086
Нумарны знак: 1
Геаграфічныя каардынаты: 52°42′17″ пн. ш. 24°38′13″ у. д. / 52.70472° пн. ш. 24.63694° у. д. / 52.70472; 24.63694Каардынаты: 52°42′17″ пн. ш. 24°38′13″ у. д. / 52.70472° пн. ш. 24.63694° у. д. / 52.70472; 24.63694
Смаляніца на мапе Беларусі ±
Смаляніца
Смаляніца
Смаляніца
Смаляніца
Смаляніца
Смаляніца
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Смаляні́ца[2]вёска ў Пружанскім раёне Берасьцейскай вобласьці. Уваходзіць у склад Хараўскога сельсавету. Знаходзіцца за 20 км на паўночны ўсход ад Пружанаў, 33 км ад чыгуначнай станцыі Аранчыцы на лініі БаранавічыБерасьце.

За расейскім часам — у Носкаўскай воласьці Пружанскага павету Гарадзенскай губэрні[3]. У 1886 616 мяшканцаў, 50 дымоў, 1807 дзесяцінаў зямлі, царква, школа, піцейны дом[4]. Паводле перапісу 1897 року 860 жыхароў, 114 двароў, царква, народная вучэльня, хлебазапасная крама.

За польскім часам — у гміне Носкі[5], а з 1926 року — у гміне Руднікі[6] Пружанскага павету Палескага ваяводзтва. У вёсцы дзейнічала падпольная ячэйка КПЗБ, у 1924 на шматлюдным мітынгу выступіла з прамовай удзельніца рэвалюцыйнага руху Вера Харужая.

Зь верасьня 1939 року ў складзе БССР, з 15 студзеня 1940 у складзе Пружанскага раёну Берасьцейскай вобласьці.

  • XX стагодзьдзе: 1959 год — 818 жыхароў (перапіс); 1970 год — 615 жыхароў; 1999 год — 405 жыхароў
  • XXI стагодзьдзе: 2003 год — 344 жыхары, 147 гаспадарак; 2005 год — 345 жыхароў, 148 двароў[7]; 2010 год — 313 жыхароў

Дзейнічае фальклёрны гурт «Смаляніца»[8].

Турыстычная інфармацыя

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Алфавитный список улиц по Смоляница (рас.) Пружанский район. БелпоштаПраверана 17 лістапада 2011 г.
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 255
  3. ^ Słomianica // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew. — Warszawa, 1889. — S. 814
  4. ^ Smolanica // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XV, cz. 2: Januszpol — Wola Justowska. — Warszawa, 1902. — S. 598
  5. ^ Smolanica, вёска. Radzima.net. Праверана 23 сакавіка 2012 г.
  6. ^ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 5 stycznia 1926 r. o niektórych zmianach terytorjalnych w powiecie prużańskim, w województwie poleskiem (Dz.U. Nr 7, poz. 46) (пол.) (pdf) Internetowy System Aktów Prawnych. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. Праверана 23 сакавіка 2012 г.
  7. ^ Смаляніца // Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 4. Кн. 2. — Менск, 2007. — С. 535
  8. ^ Ганна Пятроўская (15 кастрычніка 2011) Сваты скачуць польку. Sami o Sobie. Miesięcznik społeczno-kulturalny. Праверана 17 лістапада 2011 г.
  9. ^ д. Смоляница. Храм во имя Свт. Николая Чудотворца (1903) (рас.) Православие.by Праверана 23 сакавіка 2012 г.
  10. ^ Кафедра безопасности жизнедеятельности: коллектив (рас.). Беларускі дзяржаўны тэхналягічны ўнівэрсытэтПраверана 17 лістапада 2011 г.
  11. ^ И. М. Матовский. Слободенюк Николай Иннокентьевич (рас.). Энциклопедия «Челябинск». Праверана 17 лістапада 2011 г.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Смаляніцасховішча мультымэдыйных матэрыялаў