Асятніца
| Асятніца | |
| трансьліт. Asiatnica | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Берасьцейская |
| Раён: | Пружанскі |
| Сельсавет: | Хараўскі |
| Насельніцтва | |
| колькасьць: | 16 чал. (2012)[1] |
| колькасьць двароў: | 12 |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1632 |
| Паштовы індэкс: | 225182[2] |
| СААТА: | 1256875061 |
| Нумарны знак: | 1 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°44′33″ пн. ш. 24°36′56″ у. д. / 52.7425° пн. ш. 24.61556° у. д.Каардынаты: 52°44′33″ пн. ш. 24°36′56″ у. д. / 52.7425° пн. ш. 24.61556° у. д. |
Асятніца на мапе Беларусі ±   Асятніца | |
Асятні́ца[3] — вёска ў Пружанскім раёне Берасьцейскай вобласьці. Уваходзіць у склад Хараўскога сельсавету. Знаходзіцца за 26 км на паўночны ўсход ад Пружанаў, 36 км ад чыгуначнай станцыі Аранчыцы на лініі Баранавічы — Берасьце. Насельніцтва на 2012 год — 16 жыхароў, 12 двароў.
Этымалёгія назвы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паводле пружанскай гісторыка і краязнаўцы Веры Церахавай, назва вёскі паходзіць ад слова «асець» — частка гумна, у якой пры дапамозе курнай печы падсушвалі снапы перад малацьбой[4].
Мінуўшчына
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]За расейскім часам — у Носкаўскай воласьці Пружанскага павету Гарадзенскай губэрні[5], хутар у складзе маёнтку Сялец[6]. На пачатку XX стагодзьдзя 3 жыхары.
За польскім часам — у гміне Носкі[7], а з 1926 року — у гміне Руднікі[8] Пружанскага павету Палескага ваяводзтва.
Зь верасьня 1939 року ў складзе БССР, з 15 студзеня 1940 у складзе Пружанскага раёну Берасьцейскай вобласьці.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- XX стагодзьдзе: пачатак стагодзьдзя — 3 жыхары; 1959 год — 154 жыхары (перапіс); 1999 год — 31 жыхар
- XXI стагодзьдзе: 2003 год — 24 жыхары, 14 двароў; 2005 год — 22 жыхары, 13 двароў[5]; 2010 год — 14 жыхароў; 2012 год — 16 жыхароў, 12 двароў[1]
Транспарт
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Аўтамабільная дарога Н531 Кабылаўка — Гута[9].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Інфармацыя пра выкананьне нарматываў сацыяльных стандартаў у галіне транспартнага абслугоўваньня на 01.07.2012 г. Аўтобусны парк №11 г. Пружаны
- ^ Алфавитный список улиц по Смоляница (рас.) Пружанский район. Белпошта. Праверана 25 сакавіка 2012 г.
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 254
- ^ Вера Церахава. Паселішчы роднага краю // Раённыя будні. — 6 сакавіка 2013. — № 18 (9563). — С. 4.
- ^ а б Асятніца // Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 4. Кн. 2. — Менск, 2007. — С. 490
- ^ Osietnica // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XV, cz. 2: Januszpol — Wola Justowska. — Warszawa, 1902. — S. 417
- ^ Osietnica, вёска. Radzima.net. Праверана 25 сакавіка 2012 г.
- ^ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 5 stycznia 1926 r. o niektórych zmianach terytorjalnych w powiecie prużańskim, w województwie poleskiem (Dz.U. Nr 7, poz. 46) (пол.) (pdf) Internetowy System Aktów Prawnych. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. Праверана 25 сакавіка 2012 г.
- ^ Решение Брестского областного исполнительного комитета от 22 декабря 2007 г. №1094 «Об утверждении перечня местных автомобильных дорог Брестской области» (рас.) Спэцпраект «Зона». Валер Леванеўскі. Праверана 25 сакавіка 2012 г.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 4, кн. 2. Брэсцкая вобласць / рэдкал.: Г.П. Пашкоў (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2007. — 608 с.: іл. ISBN 978-985-11-0388-7.