Перайсьці да зьместу

Пісараўшчына (Маладэчанскі раён)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Пісараўшчына
трансьліт. Pisaraŭščyna
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Маладэчанскі
Сельсавет: Мясоцкі
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1773
Паштовы індэкс: 222330
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°15′34″ пн. ш. 27°0′21″ у. д. / 54.25944° пн. ш. 27.00583° у. д. / 54.25944; 27.00583Каардынаты: 54°15′34″ пн. ш. 27°0′21″ у. д. / 54.25944° пн. ш. 27.00583° у. д. / 54.25944; 27.00583
Пісараўшчына на мапе Беларусі ±
Пісараўшчына
Пісараўшчына
Пісараўшчына
Пісараўшчына
Пісараўшчына
Пісараўшчына

Пі́сараўшчына[1] — вёска ў Маладэчанскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Мясоцкага сельсавету.

З 1793 году пасьля другога падзелу Рэчы Паспалітай Пісараўшчына, як і ўся Вялейшчына, уваходзіла ў склад Расейскай імпэрыі, быў утвораны Вялейскі павет у складзе спачатку Менскай губэрні, а з 1843 году — Віленскай губэрні. Уваходзіла ў склад Вялейскага павету Расейскай імпэрыі. У міжваенны час знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне Краснае[2][3][4][5].

  • 1931 год — 130 чалавек[6]
  • 1921 год — 122 чалавекі[7]
  • 1921 год — 73 чалавекі[8]
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  6. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 28.
  7. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 84.
  8. ^ http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_VIII/225