Хатаўскі сельсавет

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Хатаўскі сельсавет
Агульныя зьвесткі
Краіна Беларусь
Статус сельсавет Беларусі[d] і былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка[d]
Адміністрацыйны цэнтар Хатава
Дата ўтварэньня 27 сакавіка 1959
Дата скасаваньня 24 сьнежня 2011
Насельніцтва (2011) 3045
Код аўтам. нумароў 5
   Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Хатаўскі́ сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Стаўпецкага раёну Менскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Хатава.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

12 кастрычніка 1940 году створаны ў складзе Івянецкага раёну Баранавіцкай вобласьці (з 8 студзеня 1954 году — Маладэчанскай вобласьці, з 20 студзеня 1960 году — Менскай вобласьці) з цэнтрам у вёсцы Хатава. 16 ліпеня 1954 году перайменаваны ў Мешыцкі, цэнтар перанесены ў вёску Мешычы. 27 сакавіка 1959 году зноў створаны Хатаўскі сельсавет (цэнтар — вёска Хатава), у склад якога перададзеныя населеныя пункты скасаваных Дзераўнянскага[1], Мешыцкага і Таўкачоўшчынскага (частка)[2] сельсаветаў[3][4].

17 красавіка 1962 году раён скасаваны, сельсавет далучаны да Стаўпецкага раёну Менскай вобласьці.

5 сакавіка 1981 году адбылося перайменаваньне назвы сельсавету на расейскай мове — Хотовский на Хотовской. 14 лютага 1983 году частка сельсавету перададзеная ў склад навастворанага Цясноўскага сельсавету.

24 сьнежня 2011 году сельсавет перайменаваны ў Дзераўнянскі з цэнтрам у вёсцы Дзераўная[5].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1 студзеня 2009 году — 3075 жыхароў

Населеныя пункты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1 студзеня 1947 году — 6[6]
  • 1 студзеня 1974 году — 27[7]
  • 1 студзеня 1981 году — 27[8]
  • 1 студзеня 1986 году — 17[9]
  • 1 студзеня 2009 году — 17

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Калгас «Чырвоная зорка» (рас.) // Фондавы каталёг дзяржаўных архіваў Рэспублікі Беларусь
  2. ^ Калгас «Крэмль» (рас.) // Фондавы каталёг дзяржаўных архіваў Рэспублікі Беларусь
  3. ^ Рашэнне выканкома Маладзечанскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 27 сакавіка 1959 г. // Зборнік законаў Беларускай ССР і указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР. — 1959, № 4.
  4. ^ Хатаўскі сельсавет (рас.) // Фондавы каталёг дзяржаўных архіваў Рэспублікі Беларусь
  5. ^ «О переименовании сельсоветов Столбцовского района». Решение Минского областного Совета депутатов от 24 декабря 2011 г. № 134 (рас.)
  6. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года. — Мн.: Госиздат БССР, 1947. — 303 с. С. 21
  7. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1974 года. — 5-е издание. — Мн.: Беларусь, 1974. — 246 с.: ил. С. 161
  8. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1981 года. — 6-е издание. — Мн.: Беларусь, 1981. — 245 с. С. 161
  9. ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1986 года. — 7-е издание. — Мн.: Беларусь, 1986. — 231 с. С. 155

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя. — 527 с. — ISBN 985-11-0041-2 С. 470
  • Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8 С. 421
  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник. В 2-х т. Т. 1 (1917—1941 гг.) / Гл. арх. упр. при Совете Министров БССР, Ин-т философии и права АН БССР. — Мн.: Беларусь, 1985. — 390 с. С. 364
  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник. В 2-х т. Т. 2 (1944—1980 гг.) / Гл. арх. упр. при Совете Министров БССР, Ин-т философии и права АН БССР. — Мн.: Беларусь, 1987. — 283 с. С. 143—144, 192, 248—249, 256—257
  • Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник / сост. О. А. Кудряшова [и др.]; под общ. ред. В. Л. Носевича. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 173 с. ISBN 978-985-6733-65-2. С. 166