Перайсьці да зьместу

Пекары (Хажоўскі сельсавет)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Пекары
трансьліт. Piekary
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Маладэчанскі
Сельсавет: Хажоўскі
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1773
Паштовы індэкс: 222321
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°9′51.98″ пн. ш. 26°42′29.99″ у. д. / 54.1644389° пн. ш. 26.7083306° у. д. / 54.1644389; 26.7083306Каардынаты: 54°9′51.98″ пн. ш. 26°42′29.99″ у. д. / 54.1644389° пн. ш. 26.7083306° у. д. / 54.1644389; 26.7083306
Пекары на мапе Беларусі ±
Пекары
Пекары
Пекары
Пекары
Пекары
Пекары

Пекары[1]вёска ў Маладэчанскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Хажоўскага сельсавету.

У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе Польскай Рэспублікі, Віленскага ваяводства, Вілейскaга паветa, з 1927 года складзе Маладзечанскaга паветa гміны Гарадок[2][3][4][5].

Да 2013 году вёска ўваходзіла ў склад Хоўхлаўскага сельсавету[6].

  • 1931 год — 19 чалавек[7]
  • 1866 год — 10 чалавек[8]
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
  6. ^ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 (рас.)
  7. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 27.
  8. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 82.