П’ер Кюры
(Перанакіравана з «П'ер Кюры»)
Перайсьці да навігацыі
Перайсьці да пошуку
П’ер Кюры | |
| па-француску: Pierre Curie | |
 | |
| Дата нараджэньня | 15 траўня 1859[1][2][3][…] |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 19 красавіка 1906[1][2][3][…] (46 гадоў) |
| Месца сьмерці | |
| Прычына сьмерці | дарожны інцыдэнт[d][6] |
| Месца пахаваньня | |
| Месца вучобы | Сарбона |
| Занятак | фізык, хімік, прафэсар унівэрсытэту, ядзерны фізык |
| Навуковая сфэра | фізыка |
| Месца працы | Фармацэўтычны інстытут, Парыскі ўнівэрсытэт, Школа прамысловай фізыкі |
| Вядомы як | адкрывальнік хімічных элемэнтаў раду і палёну |
| Навуковы кіраўнік | Габрыель Ліпман[7] |
| Вучні | Пол Лянжэвэн[d] |
| Бацька | Эжэн Кюры[d] |
| Маці | Sophie-Claire Depouilly[d] |
| Дзеці | Ірэн Жаліё-Кюры і Ève Curie[d] |
| Узнагароды | Нобэлеўская прэмія ў галіне фізыкі (1903) |
| Подпіс | 
|
П’ер Кюры́ (па-француску: Pierre Curie; 1859—1906) — францускі навуковец-фізык, адзін зь першых дасьледчыкаў радыёактыўнасьці, чалец Францускай Акадэміі навук, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па фізыцы (1903; разам са сваёй жонкай Марыяй Складоўскай-Кюры і Антуанам Бэкерэлем). Дачка П’ера і Марыі Кюры Ірэн Жаліё-Кюры таксама стала фізыкам і атрымала Нобэлеўскую прэмію ў галіне фізыкі.
Навуковая дзейнасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Першы артыкул напісаў сумесна з прафэсарам Парыскага ўнівэрсытэту Дэзэнам у 1880 годзе[8]. П’ер Кюры сфармуляваў шэраг ідэяў сымэтрыі. Ён сьцьвярджаў, што нельга разглядаць сымэтрыю якога-небудзь цела, ня ўлічваючы сымэтрыю навакольнага асяродзьдзя.
Навуковыя дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Pierre Curie // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ а б Pierre Curie // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
- ^ а б Pierre Curie // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia Catalana, 1968.
- ^ а б Кюри Пьер // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ http://www.funtrivia.com/en/subtopics/Scientists-are-Human-Too-293162.html
- ^ https://www.agenciasinc.es/Agenda/1906-muere-Pierre-Curie-pionero-en-el-estudio-de-la-radiactividad
- ^ Матэматычная генеалогія (анг.) — 1997.
- ^ Голин Г. М. Клясыкі фізычнай навукі: Кароткія творчыя партрэты = Классики физической науки: Краткие творческие портреты. — Мн.: Выш. школа, 1981. — С. 91.
| ||||||||
 |
Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |