Перайсьці да зьместу

Нарутавічы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Нарутавічы
лац. Narutavіčy
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Берасьцейская
Раён: Бярозаўскі
Сельсавет: Сялецкі
Насельніцтва: 262 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1643
Паштовы індэкс: 225243
СААТА: 1208854044
Нумарны знак: 1
Геаграфічныя каардынаты: 52°33′26″ пн. ш. 24°46′28″ у. д. / 52.55722° пн. ш. 24.77444° у. д. / 52.55722; 24.77444Каардынаты: 52°33′26″ пн. ш. 24°46′28″ у. д. / 52.55722° пн. ш. 24.77444° у. д. / 52.55722; 24.77444
Нарутавічы на мапе Беларусі ±
Нарутавічы
Нарутавічы
Нарутавічы
Нарутавічы
Нарутавічы
Нарутавічы

Нару́тавічы[1]вёска ў Беларусі, каля вытоку ракі Башты. Уваходзяць у склад Сялецкага сельсавету Бярозаўскага раёну Берасьцейскай вобласьці.

Нора (Noro) — імя германскага паходжаньня[2][3]. Іменная аснова -нар- (-нор-) (імёны ліцьвінаў Нарэла, Нарвід, Нарымунт; германскія імёны Narelo, Norvid, Normund) паходзіць ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'[4], стараверхненямецкага -neri 'уратаваньне, утрыманьне'[5]. Антрапанімічны суфікс-пашыральнік -ут- (-ut-) адзначаецца як у германскіх, так і славянскіх мовах[6].

У пачатку XX ст. Нарутавічы ўваходзілі ў склад Пружанскага павету Гарадзенскай губэрні[7].

Да 17 верасьня 2013 году — цэнтар Нарутавіцкага сельсавету. 17 верасьня 2013 году вёска перададзеная зь ліквідаванага Нарутавіцкага ў склад Сялецкага сельсавету[8].

  • 1905 год — 389 чалавек[9]
  • 1999 год — 308 чалавек
  • 2010 год — 262 чалавекі
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 99.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 5, 1168.
  3. ^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 3, 1964. P. 161.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 187.
  6. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 204.
  7. ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 371.
  8. ^ «Об изменениях в административно-территориальном устройстве Берёзовского, Ивацевичского, Малоритского, Пинского районов Брестской области». Решение Брестского областного Совета депутатов от 17 сентября 2013 г. № 305 (рас.)
  9. ^ Указатель населенным местностям Гродненской губернии, с относящимися к ним необходимыми сведениями. — Гродна, 1905. С. 121.