Кішчынаслабадзкі сельсавет
Кішчынаслабадзкі́ сельсавет[a] — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Барысаўскага раёну Менскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Кішчына Слабада.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]20 жніўня 1924 году створаны ў складзе Барысаўскага раёну Барысаўскай акругі (з 9 чэрвеня 1927 году да 26 ліпеня 1930 году — Менскай, з 15 студзеня 1938 году — Менскай вобласьці). 21 жніўня 1925 году сельсавет перададзены Зэмбінскага раёну. 22 верасьня 1927 году раён скасаваны, сельсавет вернуты Барысаўскаму раёну.
8 лютага 2010 году сельсавет скасаваны, усе населеныя пункты — Вільянова, Кабыльшчына, Кішчына Слабада, Падбярэзьзе, Пасека, Селішча, Стралкаўцы, Цімкі — перададзеныя Прыгараднаму сельсавету[1].
Населеныя пункты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1 студзеня 1947 году — 11[2]
Колішнія населеныя пункты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У склад сельсавету таксама ўваходзілі няісныя цяпер населеныя пункты: Бацвіньнікі, Кажарскія, Несьцераўка, Пажэга, Паплёўкі (Чужпаны)[3], вёскі Дубовікі, Сьвярдліца і хутар Купель.
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Састарэлая назва — Кішчынаслабо́дзкі сельсавет.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Рашэньне Менскага абласнога савету дэпутатаў ад 30.10.2009 №219 «Пра зьмену адміністрацыйна-тэрытарыяльнага падзелу Менскай вобласьці» (рас.)
- ^ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года. — Мн.: Госиздат БССР, 1947. — 303 с. С. 137
- ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка г. Барысава і Барысаўскага р-на / Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.: Маст.: Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1997. — С. 20. — ISBN 985-11-0077-3
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Т. 8. Мінская вобласць. Кн. 1 / рэдкал.: Т.У. Бялова (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2010. — 736 с.: іл. ISBN 978-985-11-0520-1. С. 133
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя. — 527 с. — ISBN 985-11-0041-2 С. 441