Георгі Таразевіч

Георгі Станіслававіч Таразевіч
Старшыня Прэзыдыюму Вярхоўнага Савету БССР
29 лістапада 1985 — 28 ліпеня 1989
Папярэднік	Іван Палякоў
Наступнік	Мікалай Дземянцей
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	17 ліпеня 1937 Слабада, Віленскае ваяводзтва, Польская Рэспубліка
Памёр	21 сакавіка 2003 Менск, Беларусь
Партыя	КПСС
Адукацыя	Львоўская палітэхніка Акадэмія грамадзкіх навук пры ЦК КПСС[d] (1987)
Узнагароды

Георгі Станіслававіч Таразевіч (17 ліпеня 1937, Слабада, цяпер Мядзельскі раён — 21 сакавіка 2003, Менск) — савецкі і беларускі палітычны дзяяч.

Біяграфія

Георгі Таразевіч нарадзіўся 17 ліпеня 1937 году ў вёсцы Слабада Віленскага ваяводзтва Польшчы, цяпер Мядзельскага раёна Менскай вобласьці. У 1959 годзе ён скончыў Львоўскі політэхнічны інстытут па спэцыяльнасьці «інжынэр-геадэзіст», празь дзесяць гадоў абараніў кандыдацкую дысэртацыю (кандыдат тэхнічных навук).

Праца

• 1959—1962 — інжынэр-геадэзіст геадэзічнага атрада N6 Заходняга аэрагеадэзічнага прадпрыемства, г. Гомель.
• 1962—1966 — старэйшы геадэзіст, галоўны геадэзіст атрада N6 г. Гомель.
• 1966—1969 — в. а. дацэнта, старшы выкладчык Беларускага інстытуту інжынэраў чыгуначнага транспарту, (Гомель).
• 1969—1972 — начальнік прадпрыемства N5, г. Менск.

Партыйная кар’ера

• 1972—1973 — другі сакратар Савецкага райкама КПБ г. Менску.
• 1973—1977 — першы сакратар Савецкага райкама КПБ г. Менску.
• 1977—1980 — другі сакратар Менскага гаркама КПБ.
• 1980—1983 — старшыня выканкама Менскага гарадзкога Савета народных дэпутатаў.
• 1983—1985 — першы сакратар Менскага гаркама КПБ.

З 29 лістапада 1985 па 28 ліпеня 1989 Старшыня Прэзыдыюму Вярхоўнага Савету БССР.

Уваходзіў у Вярхоўны Савет СССР, дзе ўзначальваў дзьве камісіі: па міжнацыянальных адносінах і плянава-бюджэтную. Пабываў у шматлікіх гарачых кропках: у Нагорным Карабаху, Тбілісі, Баку, Вільні.

Кандыдат у члены Палітбюро ЦК КПСС пры М. С. Гарбачове. Давераная асоба М. С. Гарбачова. Выконваў пры Гарбачове функцыі свайго роду амбасадара па адмысловых даручэньнях у гарачых кропках.

У незалежнай Беларусі

Пасьля атрыманьня Беларусьсю незалежнасьці вярнуўся на Радзіму. Быў першым намесьнікам Міністра замежных справаў, Надзвычайным і Паўнамоцным амбасадарам у Польшчы (1994—1995). Нэгатыўна паставіўся да правядзеньня травеньскага 1995 году рэфэрэндуму. Адкрыта выказаўся ў абарону нацыянальнай сымболікі і беларускай мовы. У чэрвені 1995 распараджэньнем прэзыдэнта Беларусі вызвалены ад абавязкаў. Быў блізка зьвязаны з Сацыял-дэмакратычнай партыяй (Народная Грамада). У лютым 1998 году ўвайшоў у Нацыянальны выканаўчы камітэт, створаны беларускай апазыцыяй. Стаў старшынём камітэту па нацыянальных і рэлігійных адносінах Нацыянальнага выканаўчага камітэту.

З выступленьняў Георгія Таразевіча ў друку:

Я прывык казаць людзям праўду, тое, што думаю. За гэта меў у жыцьці нямала непрыемнасьцяў. І з апошняй маёй пасады амбасадара Беларусі ў Польшчы вызвалілі "ў сувязі з пераходам на іншую работу". Толькі вось якая гэтая работа, нават сам ня ведаю і па сёньняшні дзень... З аднаго боку, апынацца ў такой сытуацыі непажадана, а з другога — сумленьне перад людзьмі чыстае, што на мой погляд, больш важна... .

Памёр 21 сакавіка 2003 году ў Менску. Георгія Таразевіча пахавалі на Ўсходніх могілках у Менску.

Вонкавыя спасылкі

• Біяграфія Георгія Таразевіча на slounik.org (рас.)