Перайсьці да зьместу

Васіль Хамутоўскі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Васіль Хамутоўскі
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 30 жніўня 1978(1978-08-30)[1][2][3] (47 гадоў)
Рост 193 см
Вага 80 кг
Пазыцыя брамнік
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
1994—1997 Менск-2 4 (0)
1997—1998 Атака Менск 12 (0)
1998—2000 БАТЭ 22 (0)
1998—1999 → Менск-2 20 (0)
2000 Тарпэда Менск 12 (0)
2000—2001 Вальдгаф[d] 2 (0)
2001—2002 Дынама Масква 8 (0)
2002 Валгар[d] 5 (0)
2002—2003 Мэталіст Харкаў 2 (0)
2003—2005 ФКСБ 50 (0)
2006—2007 Том Томск 21 (0)
2008 Карл Цайс Ена[d] 17 (0)
2008—2010 Аўгсбург 10 (0)
2010—2011 Таўрыя 5 (0)
2011—2012 Амкар Перм 14 (0)
2012—2013 Пэтролул Плаешць 13 (0)
2013—2014 Тарпэда-БелАЗ 29 (0)
2015—2016 Дынама Менск 2 (0)
Зборныя
1998—1999 Беларусь (да 21) 5 (0)
2000—2008 Беларусь 26 (0)

Васіль Хамутоўскі (нар. 30 жніўня 1978 году) — беларускі футбаліст, брамнік. У 2000—2008 гадах выступаў за нацыянальную зборную Беларусі. Уваходзіць у Клюб беларускіх брамнікаў, якія не прапускалі галы ў 100 і болей матчах на найвышэйшым узроўні[4].

Кар’ера

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюбная

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Выхаванец менскай «Зьмены». Гуляў за барысаўскі БАТЭ, зь якім стаў чэмпіёнам краіны. З 2000 году пачаўся легіянэрскі пэрыяд кар’еры, дзе найбольш пасьпяховым быў час у румынскім «Сьцяўа» (два тытулы чэмпіёна Румыніі). У 2013 годзе разам зь іншым румынскім клюбам, «Пэтролулам», здабыў Кубак Румыніі. У ліпені 2013 году вярнуўся на радзіму, стаўшы гульцом «Тарпэда-БелАЗ». У жодзінскім клюбе заняў месца асноўнага брамніка замест атрымаўшага траўму Паўла Часноўскага. У сьнежні 2013 году падоўжыў кантракт з «Тарпэда-БелАЗ». У сэзоне 2014 году працягваў быць асноўным брамнікам жодзінскага клюбу. 6 чэрвеня 2014 году ў матчы супраць «Гомля» ў соты раз захаваў сваю браму ў недатыкальнасьці, тым самым уступіўшы ў клюб «сухіх» брамнікаў[5]. У жніўні 2014 году перастаў трапляць у склад жодзінскага клюбу, і па заканчэньні сэзону 2014 году пакінуў клюб[6].

У сакавіку 2015 году падпісаў кантракт зь менскім «Дынама»[7]. У траўні 2015 году стаў гульнёвым трэнэрам брамнікаў «Дынама» ў штабе новага галоўнага трэнэра Вука Рашавіча[8] і з таго часу больш не зьяўляўся на полі, саступіўшы месца Аляксандру Гутару. У ліпені 2016 году разам з Рашавічам пакінуў «Дынама»[9].

Міжнародная

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Доўгі час выступаў за нацыянальную зборную Беларусі.

Трэнэрская праца

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У жніўні 2016 году ўвайшоў у трэнэрскі штаб «Крумкачоў», дзе заняў пасаду трэнэра брамнікаў[10]. У кастрычніку — лістападзе 2016 году пасьля сыходу з клюбу Алега Дулуба выконваў абавязкі галоўнага трэнэра «Крумкачоў» разам зь Якавам Залеўскім[11]. У студзені 2017 году абвесьціў аб тым, што пакідае «Крумкачы»[12], аднак ужо ў сакавіку вярнуўся ў трэнэрскі штаб каманды[13].

У верасьні 2017 году далучыўся да трэнэрскага штабу Алега Дулуба ў адэскім «Чарнаморцы»[14]. У сьнежні таго году ўсьлед за Дулубам пакінуў украінскі клюб[15]. У студзені 2018 году поруч з Дулубам увайшоў у трэнэрскі штаб барысаўскага БАТЭ ў якасьці трэнэра брамнікаў[16]. У чэрвені 2018 году, неўзабаве па звальненьні галоўнага трэнэра з БАТЭ, таксама пакінуў каманду[17].

У жніўні 2018 году стаў трэнэрам брамнікаў берасьцейскага «Дынама»[18]. Пакінуў пасаду ў верасьні 2020 году[19]. У чэрвені 2021 году ўвайшоў у трэнэрскі штаб Вука Рашавіча ў саудаўскім клюбе «Аль-Фэйга»[20]. У студзені 2022 году быў прадстаўлены ў якасьці трэнэра брамнікаў «Львова», які ачольваў Дулуб[21]. Пасьля пачатку расейскага ўварваньня ва Ўкраіну ў красавіку 2022 году стаў трэнэрам брамнікаў у акадэміі румынскага «Сьцяўа»[22]. У 2025 годзе быў прызначаны адным з трэнэраў другой каманды сталічнага «Дынама»[23].

Статыстыка

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Клюб Сэзон Чэмпіянат
Дывізіён Матчы Галы
Дынама Менск 2015 Вышэйшая ліга 2 -3

Грамадзкая дзейнасьць

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

18 жніўня падпісаў адкрыты ліст прадстаўнікоў спартыўнай галіны Рэспублікі Беларусь з патрабаваньнем прызнаць несапраўднымі выбары прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь, якія прайшлі 9 жніўня 2020 году[24].

Пасьля зьехаў з краіны, працаваў ва Ўкраіне. Быў затрыманы 30 верасьня 2022 году, пасьля вяртаньня ў Беларусь на лячэньне. Асуджаны на 13 сутак за рэпосты[25]. Пасьля яго затрымалі ўжо па абвінавачаньні ў крымінальнай справе.

27 сьнежня 2022 году прызнаны праваабаронцамі палітзьняволеным[26].

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ а б в Vasili Khomutovski // Transfermarkt (мн.) — 2000.
  2. ^ а б в Vasil Khamutowski // FBref (анг.)
  3. ^ а б в VASILY KHOMUTOVSKY // Argentine Soccer Database (гішп.)
  4. ^ Сухо стой. Маленький повод улыбнуться (рас.)
  5. ^ Сухо стой. Маленький повод улыбнуться
  6. ^ Хомутовский, Левицкий и Козека покинули «Торпедо-БелАЗ»
  7. ^ Минское «Динамо» объявило о подписании Василия Хомутовского (рас.)
  8. ^ Вук Рашович утвержден главным тренером минского "Динамо"
  9. ^ Хомутовский выступил с обращением к болельщикам минского «Динамо»
  10. ^ Василий Хомутовский стал тренером вратарей в «Крумкачах» (рас.)
  11. ^ Залевский и Хомутовский смогут возглавлять «Крумкачоў» до конца сезона, несмотря на отсутствие нужной лицензии (рас.)
  12. ^ Хомутовский принял решение не продлевать контракт с «Крумкачами»
  13. ^ Василий Хомутовский вернулся в "Крумкачы"
  14. ^ Олег Дулуб представлен в качестве главного тренера одесского "Черноморца"
  15. ^ «Черноморец» подтвердил уход Дулуба. Команду покинули Хомутовский и Поклад
  16. ^ Олег Дулуб: "Нужно пройти с командой предсезонку, чтобы я смог ответить на вопрос, являюсь ли частичкой БАТЭ" Архіўная копія ад 10 студзеня 2018 г.
  17. ^ Хомутовский вслед за Дулубом покинул БАТЭ
  18. ^ Василий Хомутовский — новый тренер вратарей брестского «Динамо» (рас.)
  19. ^ Брестское "Динамо" и Василий хомутовский расторгли контракт по соглашению сторон(недаступная спасылка)
  20. ^ Василий Хомутовский вошел в тренерский штаб саудовского клуб «Аль-Фейха», который возглавляет Вук Рашович Архіўная копія ад 5 сакавіка 2022 г.
  21. ^ Василий Хомутовский - новый тренер вратарей во "Львове"
  22. ^ Каким был Хомутовский в «Стяуа»: получил кличку «Русский», объяснял тренеру, что не наркоман, выбил беларусов из Кубка УЕФА, уехал в Киев из-за ссоры с Дзенгой
  23. ^ Вячеслав Геращенко стал главным тренером "Динамо-2", Василий Хомутовский и Денис Зубковский — его ассистенты (рас.). Football.by (2025-01-21). Праверана 2025-06-26 г.
  24. ^ «Требуем признать выборы недействительными». Более 900 спортсменов и работников отрасли подписались под открытым письмом с требованиями к власти  (рас.)
  25. ^ Васілю Хамутоўскаму прысудзілі 13 сутак арышту, Наша Ніва, 3-10-2022
  26. ^ Футбаліста Хамутоўскага і яшчэ 17 чалавек праваабаронцы «Вясны» прызналі палітвязьнямі, Радыё Свабода, 27-12-2022

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Васіль_Хамутоўскі&oldid=2622147»