Браніслаў Камароўскі

	Браніслаў Камароўскі
	польск. Bronisław Komorowski
	; Браніслаў Камароўскі
Прэзыдэнт Польшчы
	6 жніўня 2010 — 6 жніўня 2015
Прэм’ер-міністар:	Дональд Туск
Папярэднік:	Лех Качынскі
Наступнік:	Анджэй Дуда
Маршалак Сойму
	5 лістапада 2007 — 8 ліпеня 2010
Прэзыдэнт:	Лех Качынскі
Наступнік:	Гжэгаж Схятына
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	4 чэрвеня 1952 (72 гады); Абарнікі Слёнске[d], Тшэбніцкі павет[d], Ніжнесылескае ваяводзтва, Польшча;
Партыя:	Грамадзянская Плятформа (з 2001)
Сужэнец:	Анна Камароўская (Дэмбоўская)
Бацька:	Зыгмунт Камароўскі[d]
Маці:	Ядзьвіга Камароўская[d]
Адукацыя:	Варшаўскі ўнівэрсытэт (1977); Q9383141? (1971);
Узнагароды:	Gazeta Wyborcza Person of the Year[d] (2014) Чалавек году тыднёвіка „Wprost“[d] (2012) Medal of the Day of Remembrance for the Victims of the Katyn Massacre[d] (2008) Złoty Hipolit[d] (2013) Q11789109? (2015) ; Прэмія сусьветнага грамадзяніна[d] (2013)
	Браніслаў Камароўскі ў Вікісховішчы

Брані́слаў Мары́я Камаро́ўскі (польск. Bronisław Maria Komorowski; нар. 4 чэрвеня 1952 году ў Абарніках Сьлёнскіх)^[4] — польскі палітык, прэзыдэнт Польшчы (2010—2015).

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і графа Зыгмунта Леона Камароўскага гербу Корчак, прафэсара афрыканістыкі, ды Ядвігі з Шалькоўскіх^[5]. Яго сям’я паходзіць з тэрыторыі сучаснай Летувы, з маёнтку Кавалішкі. Як сам паведаміў, яго дзед, Юлюш Камароўскі, служыў у царскай арміі, а за часам рэвалюцыі разам з групай палякаў і расейцаў захапіў ля Пермі судна, каб па Волзе патрапіць да мора. Уцякаючы, адстрэльваліся аднолькава як ад бальшавікоў, так і ад белагвардзейцаў^[6].

Браніслаў Камароўскі шмат гадоў быў зьвязаны з рухам скаўтаў, быў інструктарам. У 1977 годзе скончыў гістарычны факультэт Варшаўскага ўнівэрсытэту. За студэнцкім часам уваходзіў у студэнцкі гурток, быў яго старшынём. У 1977—1980 гадох стажыраваўся ў рэдакцыі каталіцкай газэты.

За часам ПНР дзейнічаў у апазыцыі. Быў выдаўцом газэты, у 1980 годзе сядзеў у турме за падрыхтоўку маніфэстацыі. За часам ваеннага становішча быў інтэрнаваны. Пасьля, да 1989 году быў настаўнікам у ніжэйшай духоўнай сэмінарыі ў Непакалянаве.

У 1989—1990 гадох зьяўляўся дырэктарам кабінэту міністра ў адміністрацыі савету міністраў. У 1990—1993 гадох быў намесьнікам міністра нацыянальнай абароны, ў 2000—2001 гадох быў міністрам нацыянальнай абароны. З 1991 да 2007 году выбіраўся дэпутатам Сойму, у 2005—2007 гадох быў намесьнікам маршалка Сойму, а ў 2007 году стаў маршалкам Сойму.

Па прычыне сьмерці Леха Качыньскага, з 10 красавіка 2010 году выконваў абавязкі прэзыдэнта Польшчы. 4 ліпеня 2010 году абраны прэзыдэнтам, уступіў ва ўрад 6 жніўня. У 2015 году балятаваўся ў чаргавых прэзыдэнцкіх выбарах. У другім туры ягоным супернікам быў Анджэй Дуда, і ў выніку ня быў пераабраны.

Доктар honoris causa Унівэрсытэту Мыкаляса Рамэріса ў Вільні (2008).

Крыніцы

^ ^а ^б Ray M. Bronislaw Komorowski // Encyclopædia Britannica (анг.)
^ ^а ^б Bronisław Komorowski // Roglo — 1997.
^ ^а ^б Bronislaw Komorowski // Munzinger Personen (ням.)
^ https://katalog.bip.ipn.gov.pl/informacje/13660
^ Bronisław Komorowski // sejm-wielki.pl (пол.)
^ Komorowski przebił «dziadka Tuska» // Dziennik.pl (пол.)

Вонкавыя спасылкі

Афіцыйная старонка (пол.)

[_b3bd2b799335d4a4-1] а ^б Ray M. Bronislaw Komorowski // Encyclopædia Britannica (анг.)

[_445e883a5fc40d9d-2] а ^б Bronisław Komorowski // Roglo — 1997.

[_817535503d1b01b4-3] а ^б Bronislaw Komorowski // Munzinger Personen (ням.)

[4] ttps://katalog.bip.ipn.gov.pl/informacje/13660

[5] Bronisław Komorowski // sejm-wielki.pl (пол.)

[6] Komorowski przebił «dziadka Tuska» // Dziennik.pl (пол.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

п а р Кіраўнікі Польшчы (з 1918)
Польская Рэспубліка (1918—1939)	Юзэф Пілсудзкі (1918—1922) Габрыель Нарутовіч (1922—1922) Мацей Ратай (1922, в. а.) Станіслаў Вайцехоўскі (1922—1926) Мацей Ратай (1926, в. а.) Ігнацы Масьціцкі (1926—1939)
Урад у выгнаньні (1939—1990)	Уладзіслаў Рачкевіч (1939—1947) Аўгуст Залескі (1947—1972) Станіслаў Астроўскі (1972—1979) Эдвард Рачынскі (1979—1986) Казімеж Сабат (1986—1989) Рышард Качароўскі (1989—1990)
Польская Народная Рэспубліка (1944—1989)	Баляслаў Берут (1944—1952) Аляксандар Завадзкі (1952—1964) Эдвард Охаб (1964—1968) Марыян Спыхальскі (1968—1970) Юзэф Цыранкевіч (1970—1972) Генрык Яблонскі (1972—1985) Войцех Ярузэльскі (1985—1989)
Польская Рэспубліка (ад 1989)	Войцех Ярузэльскі (1989—1990) Лех Валэнса (1990—1995) Аляксандар Квасьнеўскі (1995—2005) Лех Качынскі (2005—2010) Браніслаў Камароўскі (2010, в. а.) Багдан Барусевіч (2010, в. а.) Гжэгаж Схятына (2010, в. а.) Браніслаў Камароўскі (2010—2015) Анджэй Дуда (з 2015)