Андрэй Бембель

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Андрэй Бембель
Дата нараджэньня 30 кастрычніка (12 лістапада) 1905[1] або 17 кастрычніка 1905(1905-10-17)[2]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 13 кастрычніка 1986(1986-10-13)[3][2] (80 гадоў)
Месца пахаваньня
Адукацыя Ленінградзкі мастацкі інстытут
Месца вучобы
Занятак мастак
Месца працы
Жанры скульптура
Плынь скульптура
Узнагароды Срэбны медаль імя М. Грэкава (1972)
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Бембель.

Андрэ́й Ану́фрыевіч Бе́мбель (17 кастрычніка [ст. ст. 30] 1905, Вяліж — 13 кастрычніка 1986) — беларускі скульптар, пэдагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1939), Народны мастак БССР (1955), прафэсар (1955).

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся ў г. Вяліжы (цяпер у складзе Смаленскай вобласьці Расеі), дзе атрымаў пачатковую адукацыю ў мужчынскай гімназіі. У 1919—1922 гадох навучаўся ў Вяліскай мастацкай школе. У 1924—1927 гг. навучаўся ў Віцебскай мастацкай вучэльні у М. А. Керзіна[4]. У 1931 годзе скончыў Ленінградзкую акадэмію мастацтваў (Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны акадэмічны інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна). Вучыўся ў М. Мізнера, У.Лішава, В.Сіманава, Р. Р. Баха. Удзельнік выстаў ад 1932 году. Аўтар барэльефаў «Барыкады 1848 г. у Парыжы», «Сялянскае паўстаньне ў акупаванай панскай Польшчай Заходняй Беларусі», «Першы пяцігадовы плян Беларускай ССР у дзеяньні» для Дому ураду ў Менску (1932—1934, сумесна з У.Рытарам). У 1939 годзе выканаў гіпсавы барэльеф «Беларусь — фарпост СССР» і мурмуравы барэльеф «Узьяднаньне з Заходняй Беларусьсю» для павільёну БССР на Усесаюзнай сельска-гаспадарчай выставы ў Маскве. Пасьля вайны выканаў барэльефы «Няхай ніколі не будзе ўзняты меч» (гіпс тон, 1961) і «У. І. Ленін» (гіпс тон, 1962) для залы дому ўраду БССР. Адзін з аўтараў мэмарыяльнага комплексу Берасьцейскай крэпасьці. Працы Бембеля выстаўляліся ў Румыніі (1959). Выстава ягоных твораў прайшла ў Менску (1955). Выкладаў у Менскай мастацкай вучэльні (1948—1950), Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце (ад 1953, прафэсар — ад 1962). У 1952 годзе ўступіў у КПСС.

Творы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Помнікі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Партрэты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Кампазыцыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • «За Савецкую Радзіму» (гіпс, 1946, Нацыянальны мастацкі музэй Рэспублікі Беларусь)

Сям’я[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ягоны сын — Алег Бембель — вядомы савецкі антыкамуністычны дысыдэнт і пісьменьнік.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Крепак, Борис Алексеевич. Андрэй Бембель. — Мінск : Беларусь, 1988. — 114 с — На рус.,англ.,франц.,ням.і ісп.мовах
  • Петэрсон, Эльмарт Адэльбертавіч. Андрэй Бембель. — Мінск : Беларусь, 1980. — 48 с : іл.
  • Орлова, Марина Александровна. Андрей Онуфриевич Бембель [Изоматериал]. — Москва : Сов. художник, 1958. — 66 с.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ RKDartists (нід.)
  2. ^ а б Архіў прыгожых мастацтваў — 2003.
  3. ^ Andrej Anufryevič Bembel // RKDartists (нід.)
  4. ^ Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. Гал. рэд. П. У. Броўка. Т. 2. — Галоўная рэдакцыя Беларускай Савецкай Энцыклапедыі. Мн. 1970. С. 289.
  5. ^ Художники народов СССР. Библиографический словарь. Т.1. ААВИК — Бойко. М.: «Искусство», 1970. — с.361.