Царква Ўсьпеньня Багародзіцы (Вязынь)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік гісторыі
Царква Ўсьпеньня Багародзіцы
Царква Ўсьпеньня Багародзіцы
Царква Ўсьпеньня Багародзіцы
Краіна Беларусь
Вёска Вязынь
Каардынаты 54°25′15.11″ пн. ш. 27°10′18.82″ у. д. / 54.4208639° пн. ш. 27.1718944° у. д. / 54.4208639; 27.1718944Каардынаты: 54°25′15.11″ пн. ш. 27°10′18.82″ у. д. / 54.4208639° пн. ш. 27.1718944° у. д. / 54.4208639; 27.1718944
Канфэсія Беларускі экзахат
Эпархія Маладэчанская япархія[d] 
Царква Ўсьпеньня Багародзіцы на мапе Беларусі
Царква Ўсьпеньня Багародзіцы
Царква Ўсьпеньня Багародзіцы
Царква Ўсьпеньня Багародзіцы
Царква Ўсьпеньня Багародзіцы на Вікісховішчы

Царква Ўсьпеньня Багародзіцы[a] — помнік гісторыі другой паловы XIX стагодзьдзя (мураўёўка) у Вязыні. Знаходзіцца на ўсходняй ускраіне гістарычнага мястэчка. Дзее. Твор архітэктуры расейскай эклектыкі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Царква, каля 1900 г.
Царква, да 1939 г.

Драўляную царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы) у Вязыні збудавалі ў 2-й палове XIX ст.

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прыклад эклектычнай царкоўнай архітэктуры Расейскай імпэрыі. Гэта 3-зрубны храм з 5-граннай апсыдай. Выцягнуты папярочнай восьсю прытвор завяршаецца на тарцох трыкутнымі франтонамі з разным дэкорам. Франтон выкарыстоўваецца ў аздабленьні 2-схільнага брыля над ганкам галоўнага ўваходу. Асноўны кубападобны аб’ём мае 2 ярусы, завершаныя шматгранным шатровым сьветлавым барабанам з купалам-цыбулінай. Шатровае завяршэньне з купалам-цыбулінай таксама мае надбудаваная над прытворам званіца. Сьцены праразаюцца прастакутнымі аконнымі праёмамі, дэкараванымі фігурнымі ліштвамі з трыкутнымі сандрыкамі[1].

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назва царквы прыводзіцца паводле афіцыйнага тытулу Маскоўскага патрыярхату (рас. Церковь Успения Пресвятой Богородицы, Свято-Успенская церковь), тым часам беларускай гістарычнай традыцыі адпавядае назва царква Прачыстай Багародзіцы або Прачысьценская царква

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]