Сяргей Шайгу

	Сяргей Шайгу
Міністар абароны Расеі
	6 лістапада 2012 году — цяперашні час
Папярэднік:	Анатоль Сердзюкоў
Кіраўнік Маскоўскае вобласьці
	11 траўня 2012 году — 6 лістапада 2012 году
Прэзыдэнт:	Уладзімер Пуцін
Прэм’ер-міністар:	Дзьмітры Мядзьведзеў
Папярэднік:	Барыс Громаў
Наступнік:	Андрэй Вараб’ёў
Міністар Расеі па справах грамадзянскае абароны, надзвычайнага становішча й выпраўленьня вынікаў стыхійных бедзтваў
	20 студзеня 1994 году — 11 траўня 2012 году
Прэзыдэнт:	Барыс Ельцын; Уладзімер Пуцін; Дзьмітры Мядзьведзеў; Уладзімер Пуцін
Папярэднік:	пасада створана
Наступнік:	Руслан Цалікаў
Старшыня дзяржаўнае рады Расеі па справах грамадзянскае абароны, надзвычайнага становішча й выпраўленьня вынікаў стыхійных бедзтваў
	17 красавіка 1991 году — 20 студзеня 1994 году
Прэзыдэнт:	Барыс Ельцын
Папярэднік:	пасада створана
Наступнік:	пасада адменена
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	21 траўня 1955 (67 гадоў); ; Чадан, Тува, СССР
Партыя:	КПСС, Адзіная Расея
Сужэнец:	Ірына Шайгу
Дзеці:	Юлія Шайгу[d] і Ксенія Шайгу[d]
Бацька:	Кужугет Шайгу[d]
Маці:	Аляксандра Шайгу[d]
Адукацыя:	Краснаярскі дзяржаўны тэхнічны ўнівэрсітэт[d];
Узнагароды:	Q4375533? ; Q95000245? (2020) Q24932811? Q4188115? (2000) ордэн «За заслугі перад Алтайскім краем» I ступені[d] Q21644047? ;
	Сяргей Шайгу ў Вікісховішчы

	Гэты артыкул патрабуе ўдакладненьня артаграфіі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, адрэдагаваўшы яго (дапамога).

	Гэты артыкул не адпавядае стандартам вікі-фарматаваньня. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, адрэдагаваўшы яго (дапамога).

Сярге́й Кужуге́тавіч Шайгу́ (па-расейску: Сергей Кужугетович Шойгу, па-тувінску: Сергей Күжүгет оглу Шойгу; нарадзіўся 21 траўня 1955 году, Чадан, Тува, СССР) — расейскі дзяржаўны і палітычны дзяяч, міністар абароны Расеі з 6 лістапада 2012 году. Генэрал з 2003. Герой Расеі з 1999.

Старшыня дзяржаўнай рады РСФСР і Расеі па справах грамадзянскае абароны, надзвычайнага становішча й выпраўленьня вынікаў стыхійных бедзстваў (1991—1994), міністар па надзвычайных становішчах (1991—2012), кіраўнік Маскоўскае вобласьці (2012).

Кіраўнік міжабласное партыі «Адзінства» (1999—2001), адзін са старшыняў партыі «Адзіная Расея» (2001—2002, разам зь Ю. М. Лужковым і М. Ш. Шайміевым. Кіраўнік Расейскае краязнаўчае грамады (з 2009).

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сяргей Шайгу нарадзіўся 21 траўня 1955 году ў невялікім мястэчку Чадан (Тува) у сям’і савецкага рэдактара раённае газэты Кужугета Серэевіча Шайгу й Аляксандры Якаўлеўны Шайгу (раней Кудраўцава)^[3].

Вучоба[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Старшыня дзяржаўнай рады РСФСР і Расеі па справах грамадзянскае абароны, надзвычайнага становішча й выпраўленьня вынікаў стыхійных бедзтваў, з 1994 па 2012 год

Сяргей Шайгу з 1972 па 1977 год вучыўся ў месьце Краснаярск у Інстытуце й атрымаў пасьведчаньне будаўнік^[4].

У 1996 годзе стаў кандыдатам гаспадарчых навук^[4]^[5].

Службовы рост[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пасьля заканчэньня вучобы пачаў рабіць на наступных пасадах:

1977—1978 гг. — майстар трэста «Промхімбуд», м. Краснаярск.
1978—1979 гг. — майстар, начальнік вучастка трэста «Тувінсбуд», м. Кызыл.
1979—1984 гг. — старшы прараб, галоўны инжэнэр, начальнік будаўнічага ўпраўленьня СУ-36 трэста «Ачынскалюміньбуд», м. Ачынск.
1984—1985 гг. — намесьнік галавы трэста «Саяналюміньбуд», м. Саянагорск.
1985—1986 гг. — галава трэста «Саянцяжсбуд», г. Абакан.
1986—1988 гг. — галава трэста «Абаканвагонбуд», г. Абакан.
1988—1989 гг. — другі пісар Абаканского мескае ўправы КПСС, м. Абакан.
1989—1990 гг. — наглядчык Краснаярскага абласное ўправы КПСС, м. Краснаярск.
1990—1991 гг. — намесьнік старшыні дзяржаўнае рады РСФСР па чарцяжу й будове, м. Масква.
1991 г. — старшыня Расейскага аддзела ратаўнікоў, м. Масква.
1991 г. — старшыня дзяржаўнае рады РСФСР па надзвычайным становішчы, м. Масква.
1991—1994 гг. — Старшыня дзяржаўнае рады Расеі па справах грамадзянскае абароны, надзвычайнага становішча й выпраўленьня вынікаў стыхійных бедзстваў.
1992 г. — назіраў за спробамі Расеі раздушыць Ічкерыю пад выглядам барацьбы з сутычкамі паміж асецінамі й інгушамі^[6].
1994—2012 гг. — Міністар Расеі па справах грамадзянскае абароны, надзвычайнага становішча й выпраўленьня вынікаў стыхійных бедзстваў, адначасова з 10 студзеня 2000 г. па 7 траўня 2000 г. — намесьнік старшыні ўрада Расеі.
1996 год — сачыў за парадкам пад час выбараў Б. Ельцына^[7].
З 1996 г. — сябра Рады бясьпекі Расеі.
2000 — узначаліў грамаду «Адзінства», якую стварылі для падтрымкі У. Пуціна^[8].
11 траўня 2012 году нечакана для ўсіх прызначаны на пасаду галавы Маскоўскае вобласьці^[9].
6 лістапада 2012 году нечакана прызначаны міністрам абароны Расеі^[10].

Міжнародны вышук за злачынствы ва Ўкраіне (2014 год)[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

22 ліпеня 2014 году Галоўнае сьледчае ўпраўленьне МУС Украіны пачало карнае сьледзтва па падазрэньні С. Шойгу ў падтрымцы грамадзянскае вайны ва Ўкраіне^[11]. Гэта была «помста» за ўдзел у захопе Крыму^[12]^[13].

Сям’я[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Бацька — Кужугет Серэвіч Шайгу (1921—2010)^[14] (правільна на тувінскай мове — Кужугет Шойгу Серее оглу) савецкі дзяяч Тувы.
Маці — Аляксандра Якаўлеўна Шайгу (Кудраўцава; 1924—2011). Паходзіць з Расеі, Ардоўская вобласьць, вёска Якаўлева. Савецкі дзяяч Тувы^[15]^[16].
Жонка — Ірына Аляксандраўна Шайгу (раней Анціпіна), робіць начальнікам у прыватным прадпрыемстве, якое мае даход ад замоваў зь міністэрства, дзе кіраваў яе муж — С. Шойгу^[17].
Дзьве дачкі:
1. Юлія Сяргееўна Шайгу (1977 году нараджэньня) — галава душэўнай дапамогі пры МНС Расеі (з 2002 году)^[17]^[18]^[19].
2. Ксенія Сяргееўна Шайгу (1991 году нараджэньня) — вучань^[19].
Старэйшая сястра — Ларыса Кужугетаўна Шайгу, пасол Дзяржаўнае Думы Расеі^[19].
Малодшая сястра — Ірына Кужугетаўна Захарава (нар. 1960) — лекар^[19].
Зяць — Аляксей Юр’евіч Захараў (нар. 1971), муж дачкі Юліі, пракурат Маскоўскае вобласьці^[20].

Слава[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Імем Шайгу названа вуліца ў Піхемскам раёне Тувы^[21].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Указ Президента Российской Федерации от 11.05.2012 № 616 «О Шойгу С. К.»(недаступная спасылка)
^ https://pestisracok.hu/lavrov-es-sojgu-fogja-vezetni-az-egyseges-oroszorszag-jeloltlistajat-az-orosz-parlamenti-valasztason/
^ В Москве прощаются с Александрой Шойгу(недаступная спасылка)
^ ^а ^б Министр обороны. Министерство обороны Российской Федерации. Праверана 2014-12-23 г.
^ Шойгу Сергей Кужугетович. Организация государственного управления при прогнозировании чрезвычайных ситуаций в целях уменьшения социально-экономического ущерба (на примере землетрясений). Электронный журнал «Новые исследования Тувы». Праверана 2014-12-23 г.
^ Справка об обстоятельствах возникновения осетино-ингушского вооруженного конфликта, его развития и роли в нём федеральных органов власти и управления
^ Шойгу Сергей Кужугетович на сайте panorama.ru
^ Lenta.ru: В России: партию «Единство» возглавил Сергей Шойгу
^ Мособлдума утвердила кандидатуру С. Шойгу на пост губернатора Московской области(недаступная спасылка)
^ Шойгу стал главой Минобороны по рекомендации Медведева
^ МВС України відкрило кримінальне провадження стосовно посібників терористів — Шойгу і Малофєєва
^ МВД Украины возбудило дело в отношении Сергея Шойгу. ИТАР-ТАСС (22 июля 2014).
^ СКР объявил Авакова и Коломойского в международный розыск. ИТАР-ТАСС (21 июня 2014).
^ Государственный деятель Тувы Кужугет Шойгу похоронен в Москве // gov.tuva.ru, 03.12.2010(недаступная спасылка)
^ Мать Сергея Шойгу стала заслуженным работником сельского хозяйства Тувы
^ Старшая сестра // Еженедельник «Центр Азии», № 38, 24 — 30 сентября 2010.
^ ^а ^б Щёголев К. А. Кто есть кто в России. Исполнительная власть. Кто правит Россией. — м, Астрель: АСТ, 2007, С. 536 ISBN 978-5-17-047056-3
^ «Власть», «Родня во власти», 24 сентября 2007
^ ^а ^б ^в ^г Высокопоставленные наследники
^ Мособлдума обсудит профессиональные качества кандидата в прокуроры — Известия
^ Федеральная информационная адресная система

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Шойгу Сергей Кужугетович // Кто есть кто в России и в ближнем зарубежье: Справочник. — м: Издательский дом «Новое время», «Всё для Вас», 1993. — С. 740—742 ISBN 5-86564-033-X
Шойгу Сергей Кужугетович // Щёголев К. А. Кто есть кто в России. Исполнительная власть. Кто правит Россией. — м, Астрель: АСТ, 2007, С. 525—526 ISBN 978-5-17-047056-3

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сяргей Шайгу — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[1] Указ Президента Российской Федерации от 11.05.2012 № 616 «О Шойгу С. К.»(недаступная спасылка)

[_6f0cb1372f61fba5-2] ttps://pestisracok.hu/lavrov-es-sojgu-fogja-vezetni-az-egyseges-oroszorszag-jeloltlistajat-az-orosz-parlamenti-valasztason/

[autogenerated2-3] В Москве прощаются с Александрой Шойгу(недаступная спасылка)

[mil.ru-min-4] а ^б Министр обороны. Министерство обороны Российской Федерации. Праверана 2014-12-23 г.

[5] Шойгу Сергей Кужугетович. Организация государственного управления при прогнозировании чрезвычайных ситуаций в целях уменьшения социально-экономического ущерба (на примере землетрясений). Электронный журнал «Новые исследования Тувы». Праверана 2014-12-23 г.

[6] Справка об обстоятельствах возникновения осетино-ингушского вооруженного конфликта, его развития и роли в нём федеральных органов власти и управления

[7] Шойгу Сергей Кужугетович на сайте panorama.ru

[8] Lenta.ru: В России: партию «Единство» возглавил Сергей Шойгу

[9] Мособлдума утвердила кандидатуру С. Шойгу на пост губернатора Московской области(недаступная спасылка)

[10] Шойгу стал главой Минобороны по рекомендации Медведева

[11] МВС України відкрило кримінальне провадження стосовно посібників терористів — Шойгу і Малофєєва

[12] МВД Украины возбудило дело в отношении Сергея Шойгу. ИТАР-ТАСС (22 июля 2014).

[13] СКР объявил Авакова и Коломойского в международный розыск. ИТАР-ТАСС (21 июня 2014).

[14] Государственный деятель Тувы Кужугет Шойгу похоронен в Москве // gov.tuva.ru, 03.12.2010(недаступная спасылка)

[15] Мать Сергея Шойгу стала заслуженным работником сельского хозяйства Тувы

[16] Старшая сестра // Еженедельник «Центр Азии», № 38, 24 — 30 сентября 2010.

[Щёголев-17] а ^б Щёголев К. А. Кто есть кто в России. Исполнительная власть. Кто правит Россией. — м, Астрель: АСТ, 2007, С. 536 ISBN 978-5-17-047056-3

[18] «Власть», «Родня во власти», 24 сентября 2007

[Slon.ru-19] а ^б ^в ^г Высокопоставленные наследники

[20] Мособлдума обсудит профессиональные качества кандидата в прокуроры — Известия

[21] Федеральная информационная адресная система

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]