Сар’я

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Сар’я
трансьліт. Sarja
Касьцёл Найсьвяцейшай Панны Марыі
Касьцёл Найсьвяцейшай Панны Марыі
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Дрысенскі
Сельсавет: Сар’янскі
Насельніцтва: 514 чал. (2010)[1]
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2151
Паштовы індэкс: 211627
СААТА: 2210876086
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°54′39″ пн. ш. 27°53′1″ у. д. / 55.91083° пн. ш. 27.88361° у. д. / 55.91083; 27.88361Каардынаты: 55°54′39″ пн. ш. 27°53′1″ у. д. / 55.91083° пн. ш. 27.88361° у. д. / 55.91083; 27.88361
Сар’я на мапе Беларусі ±
Сар’я
Сар’я
Сар’я
Сар’я
Сар’я
Сар’я
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Са́р’я[2] — вёска ў Беларусі, на правым беразе ракі Сар’янкі. Цэнтар сельсавету Дрысенскага раёну Віцебскай вобласьці. Насельніцтва на 2010 год — 514 чалавек. Знаходзіцца за 20 км на поўнач ад Дрысы, на аўтамабільнай дарозе Дрыса — Асьвея.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Першы ўспамін пра Сар’ю датуецца 1506 годам[3], калі яна знаходзілася ў валоданьні Сапегаў. У 1753 годзе паселішча набыў будучы староста амсьціслаўскі Мікалай Лапацінскі[4].

У 1850 годзе[5] (паводле іншых зьвестак — у 1852 годзе[3]) Ігнаці Лапацінскі распачаў у Сар’і будову касьцёла, асьвечанага ў чэрвені 1857 году. Станам на 1863 год у вёсцы было 379 жыхароў[3].

У 2008 годзе Сар’я атрымала афіцыйны статус аграгарадку.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 2010 год — 514 чалавек[1]
  • 1999 год — 564 чалавекі

Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асобы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Агрогородок Сарья. Верхнедвинский райисполком. Официальный сайтПраверана 8 кастрычніка 2010 г.
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf) С. 145
  3. ^ а б в г Sarya // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew. — Warszawa, 1889. S. 328.
  4. ^ Sarya // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew. — Warszawa, 1889. S. 329.
  5. ^ Kościółek w Saryi // «Tygodnik Ilustrowany» № 403, 15.06.1867. S. 281.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сар’ясховішча мультымэдыйных матэрыялаў