Перайсьці да зьместу

Прамяны

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Прамяны
лац. Pramiany
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Шаркоўшчынскі
Сельсавет: Германавіцкі
Насельніцтва: 103 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2154
Паштовы індэкс: 211929
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°25′42.6″ пн. ш. 27°46′36.9″ у. д. / 55.4285° пн. ш. 27.776917° у. д. / 55.4285; 27.776917Каардынаты: 55°25′42.6″ пн. ш. 27°46′36.9″ у. д. / 55.4285° пн. ш. 27.776917° у. д. / 55.4285; 27.776917
Прамяны на мапе Беларусі ±
Прамяны
Прамяны
Прамяны
Прамяны
Прамяны
Прамяны

Прамя́ны[1]вёска ў Шаркоўшчынскім раёне Віцебскай вобласьці. Уваходзіць у склад Германавіцкага сельсавету.

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Рады БНР Прамяны абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году згодна з пастановай І зьезду Камуністычнай партыі Беларусі яны ўвайшлі ў склад Беларускай ССР. Паводле Рыскага падзелу 1921 году вёска была ў складзе гміны Германавічы, Дзісенскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2] (Заходняя Беларусь). У 1939 годзе была далучаная да Беларускай ССР (Узьяднаньне Беларусі).

  • 2010 год — 103 чалавекі
  • 1999 год — 118 чалавек
  • 1931 год — 136 чалавек[3]
  • 1921 год — 133 чалавекі[4]
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf) С. 494
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 17
  3. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 17.
  4. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 48.

Przemiany, folwark, powiat dzisieński // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IX: Poźajście — Ruksze. — Warszawa, 1888. — S. 146