Жалезьнікі (Гомельская вобласьць)
| Жалезьнікі лац. Žaleźniki | |
| |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Веткаўскі |
| Сельсавет: | Сьвяцілавіцкі |
| Насельніцтва: | 26 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2330 |
| Паштовы індэкс: | 247140 |
| СААТА: | 3208852026 |
| Нумарны знак: | 3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°45′14″ пн. ш. 31°19′45″ у. д. / 52.75389° пн. ш. 31.32917° у. д.Каардынаты: 52°45′14″ пн. ш. 31°19′45″ у. д. / 52.75389° пн. ш. 31.32917° у. д. |
Жалезьнікі на мапе Беларусі ±   Жалезьнікі | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Жале́зьнікі[1] — вёска ў Беларусі, на правым беразе ракі Беседзі. Уваходзяць у склад Сьвяцілавіцкага сельсавету Веткаўскага раёну Гомельскай вобласьці.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Упершыню Жалезьнікі ўпамінаюцца ў XVI стагодзьдзі, пэўны час знаходзіліся пад акупацыяй Маскоўскай дзяржавы. У 1535 годзе Гомель быў адбіты войскамі Вялікага Княства Літоўскага, і Масква адмовілася ад Гомельскай воласьці. У канцы XVII — пачатку XVIII стагодзьдзяў Жалезьнікі належалі Рэчыцкаму рэгенту Канстанціну Грушэцкаму, з шляхецкага роду Грушэцкіх. З 1772 году, у выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай, Жалезьнікі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі[2].
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1999 год — 41 чалавек
- 2010 год — 26 чалавек
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf) С. 110.
- ^ А. Германовіч (11 студзеня 2013) Дома сумна. Падарожжа трэцяе. Жалезнікі (PDA). БелаПАН. Праверана 17 студзеня 2013 г.