Джузэпэ Сарагат

Джузэпэ Сарагат
па-італьянску: Giuseppe Saragat
дэпутат Палаты дэпутатаў Італіі[d]
3 чэрвеня 1958 — 15 траўня 1963
сябра італьянскага Сэнату[d]
25 траўня 1972 — 4 ліпеня 1976
прэзыдэнт Італіі[d]
29 сьнежня 1964 — 29 сьнежня 1971
Папярэднік	Antonio Segni[d]
Наступнік	Джавані Леонэ[d]
minister without portfolio of the Kingdom of Italy[d]
18 чэрвеня 1944 — 12 сьнежня 1944
пажыццёвы сенатар[d]
29 сьнежня 1971 — 11 чэрвеня 1988
міністр замежных спраў Італіі[d]
5 сьнежня 1963 — 23 ліпеня 1964
Папярэднік	Attilio Piccioni[d]
Наступнік	Джузэпэ Сарагат
міністр замежных спраў Італіі[d]
23 ліпеня 1964 — 28 сьнежня 1964
Папярэднік	Джузэпэ Сарагат
Наступнік	Альда Мора[d]
віцэ-прэм’ер Італіі[d]
10 лютага 1954 — 6 ліпеня 1955
Q54869579?
24 траўня 1948 — 7 лістапада 1949
Папярэднік	Paolo Cappa[d]
Наступнік	Guido Corbellini[d]
віцэ-прэм’ер Італіі[d]
6 ліпеня 1955 — 18 траўня 1957
віцэ-прэм’ер Італіі[d]
15 сьнежня 1947 — 23 траўня 1948
віцэ-прэм’ер Італіі[d]
23 траўня 1948 — 7 лістапада 1949
дэпутат Палаты дэпутатаў Італіі[d]
25 красавіка 1948 — 24 чэрвеня 1953
дэпутат Палаты дэпутатаў Італіі[d]
17 чэрвеня 1953 — 11 чэрвеня 1958
дэпутат Палаты дэпутатаў Італіі[d]
5 траўня 1963 — 27 сьнежня 1964
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	19 верасьня 1898(1898-09-19) Турын, Італія
Памёр	11 чэрвеня 1988(1988-06-11) (89 гадоў) Рым, Італія
Партыя	Italian Democratic Socialist Party[d]
Адукацыя	Турынскі ўнівэрсытэт
Сужэнец	Giuseppina Bollani[d]
Дзеці	Ernestina Saragat[d]
Узнагароды
Подпіс

Джузэпэ Сарагат (па-італьянску: Giuseppe Saragat; 19 верасьня 1898 — 11 чэрвеня 1988) — італьянскі палітык, прэзыдэнт Італіі з 1964 па 1971 год.

Біяграфія

Сандра Пэрціні і Джузэпэ Сарагат. 1979 год.

Джузэпэ Сарагат нарадзіўся 19 верасьня 1898 году ў Турыне ў сям’і імігрантаў з Сардыніі.

У сваёй палітычнай кар’еры ён быў памяркоўным сацыялістам. У 1947 годзе ён пакінуў Сацыялістычную партыю з-за заклапочанасьці з нагоды разрыву альянсу з камуністамі, і далучыўся да Італьянскай сацыялістычнай рабочай партыі, якая неўзабаве ператварылася ў Сацыял-дэмакратычную партыю Італіі. У ёй Сарагат рэалізаваў сябе ў якасьці пасьпяховага палітыка, стаўшы неўзабаве яе нязьменным лідэрам.