Даргужы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Даргужы
трансьліт. Darhužy
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Берасьцейская
Раён: Івацэвіцкі
Сельсавет: Мілейкаўскі
Насельніцтва: 5 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1645
Паштовы індэкс: 225266
СААТА: 1234858036
Нумарны знак: 1
Геаграфічныя каардынаты: 52°49′50″ пн. ш. 25°5′0″ у. д. / 52.83056° пн. ш. 25.08333° у. д. / 52.83056; 25.08333Каардынаты: 52°49′50″ пн. ш. 25°5′0″ у. д. / 52.83056° пн. ш. 25.08333° у. д. / 52.83056; 25.08333
Даргужы на мапе Беларусі ±
Даргужы
Даргужы
Даргужы
Даргужы
Даргужы
Даргужы

Даргужы́[1] (таксама — Даргу́жы[1]) — вёска ў Івацэвіцкім раёне Берасьцейскай вобласьці. Уваходзіць у склад Мілейкаўскага сельсавету.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Упершыню ў пісьмовых крыніцах упамінаецца 12 красавіка 1566 году[2]. У гэты дзень на рымскае сьвята сьвятога Міхала Віктар Адзінцэвіч, шляхціч Бусяжкі, зьвярнуўся ў Слонімскі павятовы суд, каб суд засьведчыў абмен зямельнымі ўчасткамі паміж ім і панам Апанасам Яськевічам. Пан Віктар Адзінцэвіч перадаў шляхцічу А. Яськевічу свой кавалак зямлі, які меў такую граніцу. «Урочищом подле реки Бусежи, в ниву об межу з сеножатьми пана Аврама Мелешки з одное стороны, а з другое от стены волок села Доркговского, людей королевских, поля оремого и з сеножатью на чотырнадцать моргов». Пан Апанас Яськевіч наўзаем перадаў яму поле «урочищом подле Брода и подле дороги великое, идучое з Слонима до Берестя»[3].

У 1905 годзе тут жыло 274 чалавекі[4].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 2009 год — 5 чалавек
  • 2005 год — 12 чалавек, 11 двароў
  • 1999 год — 18 чалавек

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 155—156
  2. ^ Акты ВКЛ т. 22, ст. 326)
  3. ^ Даргужы - Доргужи(недаступная спасылка) Край Івацевіцкі
  4. ^ указатель насел. местностям Гродн. губ., 1905, ст. 132