Вязавая (Гомельская вобласьць)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вязавая
трансьліт. Viazavaja
Першыя згадкі: XX стагодзьдзе
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гомельская
Раён: Лельчыцкі
Сельсавет: Грабянёўскі
Вышыня: 152 м н. у. м.
Насельніцтва: 21 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2356
СААТА: 3228852011
Нумарны знак: 3
Геаграфічныя каардынаты: 51°36′36″ пн. ш. 28°28′47″ у. д. / 51.61° пн. ш. 28.47972° у. д. / 51.61; 28.47972Каардынаты: 51°36′36″ пн. ш. 28°28′47″ у. д. / 51.61° пн. ш. 28.47972° у. д. / 51.61; 28.47972
Вязавая на мапе Беларусі ±
Вязавая
Вязавая
Вязавая
Вязавая
Вязавая
Вязавая

Вя́завая[a] (афіцыйная назва — Вязава́я[10]) — вёска ў Лельчыцкім раёне Гомельскай вобласьці, за 8 км на паўднёвы ўсход ад Грабянёў, за 31 км на паўднёвы ўсход ад раённага цэнтру Лельчыцаў, за 50 км ад чыгуначнай станцыі Іскарасьць, на мяжы з Украінай. Вязавая ўваходзіць у склад Грабянёўскага сельсавету.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Па пісьмовых крыніцах вядома з пачатку XX стагодзьдзя як хутар Буйнавіцкай воласьці Мазырскага павету.

У ліпені 1943 году нямецкія захопнікі спалілі ўсю вёску і загубілі 5 жыхароў.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • XX стагодзьдзе: 1909 год — 57 двароў, каля 360 жыхароў; 1917 год — 28 двароў, 167 жыхароў; 1940 год — 40 двароў, 157 жыхароў; 1998 год — 28 двароў, 44 жыхары; 1999 год — 43 жыхары; 2000 год — 28 двароў, 43 жыхары
  • XXI стагодзьдзе: 2010 год — 21 жыхар

Інфраструктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крама. Дзейнічае камунальнае сельскагаспадарчае прадпрыемства «Грабяні».

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назва пададзеная паводле «Артаграфічнага слоўніку беларускай мовы» Баршчэўскіх[1], «Арфаэпічнага слоўніку беларускай мовы»[2], «Граматычнага слоўніку назоўніка»[3], «Граматычных слоўнікаў прыметніка»[4][5], «Слоўнікаў беларускай мовы»[6][7] і «Тлумачальных слоўнікаў беларускай літаратурнай мовы»[8][9].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Арфаграфічны слоўнік беларускай мовы / А. Л. Баршчэўская, Л. П. Баршчэўскі. — 4-е выд. — Менск: ІП Уладзімір Сіўчыкаў, 2018. — 559 с. ISBN 978-985-7030-50-7. С. 102
  2. ^ Арфаэпічны слоўнік беларускай мовы / Нац. акад. навук Беларусі [і інш.]; уклад.: В. П. Русак [і інш.]; рэдкал.: В. П. Русак, Ю. С. Гецэвіч, С. І. Лысы. — Менск: Беларуская навука, 2017. — 757 с. ISBN 978-985-08-2128-7. С. 137
  3. ^ Граматычны слоўнік назоўніка / Нац. акад. навук Беларусі, Цэнтр даслед. беларус. культуры, мовы і літ., філ. «Ін-т мовы і літ. імя Якуба Коласа і Янкі Купалы»; уклад. Г. У. Арашонкава [і інш.]; навук. рэд. В. П. Русак. — 2-е выд., дапрац. — Менск: Беларус. навука, 2013. — 1245 с. ISBN 978-985-08-1559-0. С. 225
  4. ^ Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя / Нац. акад. навук Беларусі, Ін-т мовы і літаратуры імя Я. Коласа і Я. Купалы; уклад. Н. П. Еўсіевіч [і інш.]; навук. рэд. В. П. Русак. — Менск: Беларус. навука, 2009. — 1176 с. ISBN 978-985-08-1114-1. С. 201
  5. ^ Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя / Нац. акад. навук Беларусі, Цэнтр даслед. беларус. культуры, мовы і літ., філ. «Ін-т мовы і літ. імя Якуба Коласа і Янкі Купалы»; уклад. В. П. Русак [і інш.]; навук. рэд. В. П. Русак. — 2-е выд., дапрац. — Менск: Беларус. навука, 2013. – 1135 c. ISBN 978-985-08-1629-0.
  6. ^ Слоўнік беларускай мовы: Арфаграфія. Арфаэпія. Акцэнтуацыя. Словазмяненне / Ін-т мовазнаўства імя Я. Коласа АН БССР; Пад рэд. М. В. Бірылы. — Мн.: БелСЭ, 1987. — 903 с. С. 168
  7. ^ Слоўнік беларускай мовы / Нац. акад. навук Беларусі, Ін-т мовы і літ. імя Я. Коласа і Я. Купалы; ўклад. Н. П. Еўсіевіч [і інш]; навук. рэд. А. А. Лукашанец, В. П. Русак. — Менск: Беларус. навука, 2012. — 916 с. ISBN 978-985-08-1365-7.
  8. ^ Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы: больш за 65000 слоў / І. М. Бунчук [і інш.]; рэд. М. Р. Суднік, М. Н. Крыўко. — Мн.: БелЭн, 1996. — 784 с. ISBN 985-11-0057-9. С. 136
  9. ^ Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы: больш за 65000 слоў / уклад.: І.Л. Капылоў [і інш.]; пад рэд. І.Л. Капылова. — Менск: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — 968 с. ISBN 978-985-11-0937-7. С. 173
  10. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf) С. 215

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лельчыцкага р-на. — Мн.: Паліграфафармленне, 2002. — 606 с.: іл. ISBN 985-6351-13-8.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]