Бардзілаўка
| Бардзілаўка лац. Bardziłaŭka | |
| |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Менскі |
| Сельсавет: | Міханавіцкі |
| Насельніцтва: | 172 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 17 |
| Паштовы індэкс: | 223070 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°42′46″ пн. ш. 27°40′40″ у. д. / 53.71278° пн. ш. 27.67778° у. д.Каардынаты: 53°42′46″ пн. ш. 27°40′40″ у. д. / 53.71278° пн. ш. 27.67778° у. д. |
Бардзілаўка на мапе Беларусі ±   Бардзілаўка | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Бардзі́лаўка[1] — вёска ў Беларусі, каля ракі Грэбенкі. Уваходзіць у склад Міханавіцкага сельсавету Менскага раёну Менскай вобласьці. Знаходзіцца на аўтамабільнай дарозе Н9061.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Бардзіла (Bardilo) — імя германскага паходжаньня[2].
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Да нядаўняга часу ў вёсцы працавала няпоўная сярэдняя школа, будынак якой прадаецца.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1909 год — 302 чалавекі ў вёсцы Бардзілаўцы Забалоцкай і 376 чалавек у вёсцы Бардзілаўцы Лешніцкай[3]
- 1999 год — 206 чалавек
- 2010 год — 172 чалавекі
Забудова
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Складаецца зь некалькіх частак. Мае некалькі вулічных адгалінаваньняў. У вёсцы некалькі сотняў дамоў. На поўначы разьмешчана в. Аляксееўка, на ўсходзе — дачны пасёлак «Узгор’е», на поўдні — газанапаўняльная станцыя. У вёсцы ёсьць крама.
Гаспадарка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У вёсцы разьмяшчаюцца жывёлагадоўчыя фэрмы. Ёсьць піларама, якая цяпер знаходзіцца на рэканструкцыі.
Камунікацыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У вёсцы ёсьць вулічнае асьвятленьне. Цэнтральная дарога асфальтаваная. Ёсьць грамадзкія калёнкі, але яны не працуюць.
Транспарт і дарогі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Цэнтральная вясковая дарога Н-9061 асфальтаваная, ёсьць неасфальтаваныя адгалінаваньні. У Бардзiлаўку некалькі разоў на дзень прыбывае прыгарадны аўтобус. Таксама ў вёску ходзіць маршрутнае таксi.
Асобы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Леанід Бачыла — былы першы намесьнік міністра аўтатранспарту БССР
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 310.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 248, 989.
- ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 6.