Генадзь Карпенка
| Генадзь Карпенка | |
| Віцэ-сьпікер Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь | |
|---|---|
| 1995 — 1996 | |
| Прэзыдэнт: | Аляксандар Лукашэнка |
| Прэм’ер-міністар: | Міхаіл Чыгір |
| Мэр Маладэчна | |
| 1991 — 1994 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся: |
17 верасьня 1949 Менск, БССР |
| Памёр: |
6 красавіка 1999 (49 гадоў) Менск, Беларусь |
| Партыя: | АГП |
| Сужэнец: | Людміла Карпенка |
| Адукацыя: | |
Генадзь Дзьмітрыевіч Карпенка (17 верасьня 1949 — 6 красавіка 1999) — беларускі навуковец і палітык.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нарадзіўся ў Менску. У 1987 годзе стаў дырэктарам Маладэчанскага заводу парашковай мэталюргіі. У 1990 годзе абараніў доктарскую дысэртацыю па тэхналёгіі матэрыялаў. Зрабіў 50 вынаходніцтваў, укаранёных у 15 краінах. У 1994 годзе абраны членам-карэспандэнтам Акадэміі навук Беларусі. Уганараваны Дзяржаўнай прэміяй. Атрымаў пасьведчаньне дэпутата Вярхоўнага Савету 12-га скліканьня, дзе кіраваў камісіяй па навуцы й навукова-тэхнічным прагрэсе. У 1992 годзе ўзначаліў Маладэчанскі гарвыканкам, і за два гады зладзіў ў горадзе эканамічныя рэформы, запачаткаваў музычны і тэатральны фэстывалі, стварыў футбольны клюб, карэнным чынам дэсаветызаваў гарадзкую тапанімію. У 1996 годзе Генадзь Карпенка, тагачасны намесьнік старшыні Вярхоўнага савету 13 скліканьня, накіроўваў працэс імпічмэнту прэзыдэнта Лукашэнкі. У 1998 годзе ён стаў на чале Нацыянальнага выканаўчага камітэту, створанага перад заканчэньнем легітымнага тэрміну кіраваньня Лукашэнкі. Генадзь Карпенка лічыўся лідэрам беларускай апазыцыі і найбольш верагодным кандыдатам ад апазыцыі на наступных прэзыдэнцкіх выбарах.
Абставіны сьмерці
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]31 сакавіка 1999 году Генадзь Карпенка быў дастаўлены ў 9-ы менскі клінічны шпіталь з дыягназам «крывацёк у мозг». 1 красавіка яму зрабілі апэрацыю па выдаленьні гематомы. Усе гэтыя дні ён знаходзіўся ў рэанімацыйным аддзяленьні шпіталю ў несьвядомым стане. Генадзь Карпенка памёр а 7 гадзіне раніцы 6 красавіка.
Сьмерць палітыка была нечаканай, бо перад гэтым ён ніколі ня скардзіўся на дрэннае здароўе. Генадзь Карпенка памёр за месяц да альтэрнатыўных прэзыдэнцкіх выбараў, прыхільнікі правядзеньня якіх адмовіліся прызнаць навязаныя Лукашэнкам зьмены ў Канстытуцыі, што працягвалі тэрмін ягоных паўнамоцтваў на два гады[1]. Празь месяц пасьля сьмерці Карпенкі бясьсьледна зьнік адзін зь яго найбліжэйшых паплечнікаў — Юры Захаранка, яшчэ праз паўгоду другі — Віктар Ганчар. Некаторыя людзі, у тым ліку сваякі Карпенкі, схільныя зьвязваць гэтыя падзеі ў адзін ланцуг[2].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Гиль Н.С. «У времени в плену». — М.: Можайск-Терра, 2001. — 224 с. ISBN 5-7542-0084-6
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Нарадзіліся 17 верасьня
- Нарадзіліся ў 1949 годзе
- Памерлі 6 красавіка
- Памерлі ў 1999 годзе
- Выпускнікі Беларускага нацыянальнага тэхнічнага ўнівэрсытэту
- Нарадзіліся ў Менску
- Палітыкі мясцовага кіраваньня Рэспублікі Беларусь
- Дэпутаты Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь 12-га скліканьня
- Дэпутаты Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь 13-га скліканьня
- Беларускія навукоўцы
- Сябры-карэспандэнты Акадэміі навук Беларусі
- Сябры Аб’яднанай грамадзянскай партыі
- Памерлі ў Менску