Язэп Шнаркевіч

Язэп Шнаркевіч
	Язэп Шнаркевіч
Дата нараджэньня	22 чэрвеня (4 ліпеня) 1888
Месца нараджэньня	Саска Ліпка, Гарадзейская воласць[d], Наваградзкі павет, Менская губэрня, Расейская імпэрыя;
Дата сьмерці	30 лістапада 1974 (86 гадоў)
Месца пахаваньня	Сьвята-Эўфрасіньнеўскія могілкі;
Месца вучобы	Нясьвіская настаўніцкая сэмінарыя[d]; Магілёўскі дзяржаўны ўнівэрсытэт імя Аркадзя Куляшова (1916);
Занятак	пэдагог, грамадзкі дзяяч, палітык
Месца працы	Нясвіжская беларуская гімназія[d]; Беларуская гімназія ў Клецку; Віленская беларуская гімназія;
Сябра ў	Беларуская школьная рада Меншчыны і Таварыства беларускай школы
	Язэп Шнаркевіч у Вікісховішчы

Язэ́п Канстанці́навіч Шнарке́віч (22 чэрвеня 1888, в. Саска Ліпка, Нясьвіскі павет^{[удакладніць!]} — 30 лістапада 1974, Вільня) — беларускі культурна-асьветны дзяяч, пэдагог, мэмуарыст.

Біяграфія

Скончыў у 1907 Нясьвіскую настаўніцкую сэмінарыю, у 1916 — Магілёўскі настаўніцкі інстытут. У 1907—1913 настаўнік прыходзкай школы ў Вялікім Сяле Менскага павету, Гомельскае чыгуначнае вучэльні.

З 1916 у расейскай арміі, у 9-м пяхотным запасным палку, у 35-й асобнай тэлеграфнай роце ў Бабруйску. У 1917 удзельнік зьезду настаўнікаў Менскай губэрні.

Адзін з пачынальнікаў беларускага школьніцтва ў Менску напачатку 1918. Сакратар Менскага настаўніцкага саюзу пачатковых і вышэйшых вучылішчаў. Зь верасьня 1919 дырэктар І Менскай вучэльні. Адзін з кіраўнікоў Менскай беларускай школьнай рады.

Належаў да Беларускай партыі сацыялістаў-рэвалюцыянераў. Зь ліпеня 1920 у складзе прэзыдыюму наркамасьветы БССР, са жніўня — кіраўнік яго беларускага аддзелу. Увосень 1920 паводле сакрэтнай дамовы паміж КП(б)Б і БПСР накіраваны ў Заходнюю Беларусь для арганізацыі антыпольскага падпольля.

Працаваў выкладчыкам у Нясьвіскай прыватнай жаночай гімназіі, у 1921—1922 навучальным годзе рэфармаваў яе ў Нясьвіскую беларускую гімназію. У 1923 дамогся пераводу яе ў Клецак, сам жа, звольнены з працы польскай адміністрацыяй, перабраўся ў Вільню.

З 1924 сакратар ТБШ, пазьней у складзе яго галоўнай управы. У жніўні 1925 удзельнік палітычнае нарады беларускіх леварадыкальных партыяў і груповак у Гданьску. У 1925—1926 выкладчык Віленскай беларускай гімназіі. У студзені 1927 арыштаваны польскімі ўладамі ў сувязі з паліцэйскай акцыяй супраць БСРГ. У 1928 вярнуўся ў Віленскую беларускую гімназію, у 1929 браў актыўны ўдзел у рабоце ТБШ.

З 1933 выкладаў у 13-й і 36-й школах біялёгію і ручную працу (сталярку). З 1936 беспрацоўны. 2 верасьня 1939 арыштаваны дэфензывай і дэпартаваны ў Бяроза-Картускі канцлягер.

1 кастрычніка 1939 прызначаны загадчыкам беларускай савецкай школы ў Вільні. У 1942 выкладчык Віленскай беларускай настаўніцкай сэмінарыі.

Пасьля вайны не вяртаўся да пэдагагічнай работы, займаўся агародніцтвам і пчалярствам. Пакінуў мэмуары, частка якіх напісана ў польскай турме ў 1927.

Разам з жонкай Надзеяй пахаваны на віленскіх праваслаўных Сьвята-Эўфрасіньнеўскіх могілках^[1].

Крыніцы

^ Успаміны, А. Катковіч, В. Катковіч-Клентак

Вонкавыя спасылкі

Публікацыі

Язэп Шнаркевіч — Успаміны з майго жыцьця і працы ARCHE (12’2007)

Арэнь, В. С. «Мы яшчэ не здалі ніводнае пазіцыі…» : [лісты выкладчыка Клецкай гімназіі да яе стваральніка Язэпа Шнаркевіча, 1925 г. / прадмова: Сяргей Чыгрын] // Краязнаўчая газета. — 2023. — Жнів. (№ 31). — С. 1, 3.

Літаратура

Блінец, А. Язэп Шнаркевіч — стваральнік Нясвіжскай беларускай гімназіі / Андрэй Блінец // Краязнаўчая газета. — 2017. — Красавік (№16). — С. 3. Май (№ 17). — С. 3.

[1] Успаміны, А. Катковіч, В. Катковіч-Клентак

[1]