Эўджэніё Мантале
| Эўджэніё Мантале | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 12 кастрычніка 1896[1][2][3][4] Генуя, Італія[5][2] |
| Памёр | 12 верасьня 1981[1][6][7][8][9][10][2][11][3][4][12] (84 гады) Мілян, Італія[2] |
| Пахаваны | могілкі Сан-Фэлічэ а Эма |
| Бацькі | Domenico Montale[d][13] Giuseppina Ricci[d][13] |
| Сужэнец | Друзіла Танці |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | паэт, журналіст, перакладнік, палітык, бібліятэкар, празаік, рэдактар, музычны крытык і літаратурны крытык |
| Мова | італьянская мова[1] |
| Узнагароды | |
| Подпіс | 
|
Эўджэ́ніё Манта́ле (па-італьянску: Eugenio Montale, 12 кастрычніка 1896, Генуя — 12 верасьня 1981, Мілан) — італьянскі паэт, празаік, літаратурны крытык. Пажыцьцёвы сэнатар.
Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Нарадзіўся ў сям’і камэрсанта. У юнацтве браў урокі сьпеваў, хацеў стаць опэрным сьпеваком. Удзельнічаў у Першай сусьветнай вайне. У 1920-х працаваў у флярэнтыйскім выдавецтве, у бібліятэцы. У 1938 пасьля адмовы ўступіць у фашысцкую партыю быў звольнены. У 1943 яго вершы былі нелегальна вывезеныя за мяжу і апублікаваны за мяжой (Швайцарыя). Пасьля вайны пераехаў у Мілан, супрацоўнічаў з газэтай «Кар’ерэ дэла Сэра» як літаратурны і музычны крытык.
Прызнаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1967 за заслугі перад італьянскай культурай Мантале атрымаў званьне пажыцьцёвага сэнатара, у 1975 яму была прысуджана Нобэлеўская прэмія па літаратуры. На вершы Мантале пісаў музыку італьянскі кампазытар Гафрэда Пэтрасі (1904—2003).
Творы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Ossi di seppia / Панцыры каракаціц (1925)
- Le occasioni / Абставіны (1939)
- Finisterre / Фіністэрэ(1943)
- Farfalla di Dinard / Дынарскі матылёк (1956, вершы ў прозе)
- La bufera e altro / Бура і іншае (1956)
- Satura / Сатура (1971)
- Mottetti / Мэтэцьці (1973)
- Quaderno di quattro anni / Сшытак за чатыры гады (1977)
Беларускія пераклады[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Сон вязня: (верш) // Ад вежаў Ферары / Пераклад з італьянскай мовы Шаўня А. А. — Мн., 1974.
- Вугор: (верш) // Ад вежаў Ферары / Пераклад з італьянскай мовы Барадулін Р. — Мн., 1974.
- Узбярэжная; Твой парыў: (вершы) // Ад вежаў Ферары / Пераклад з італьянскай мовы Стральцоў М. — М., 1974.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б в Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
- ^ а б в г Архіў гістарычных запісаў — 1808.
- ^ а б BeWeB
- ^ а б Архіў прыгожых мастацтваў — 2003.
- ^ Монтале Эудженио // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ Encyclopædia Britannica
- ^ SNAC — 2010.
- ^ Discogs — 2000.
- ^ Энцыкляпэдыя Бракгаўза
- ^ Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia Catalana, 1968.
- ^ Dizionario bio-bibliografico dei bibliotecari italiani del XX secolo / Associazione Italiana Biblioteche
- ^ Munzinger Personen
- ^ а б https://www.archiviodistatomilano.beniculturali.it/getFile.php?id=2384
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Эўджэніё Мантале — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
 |
Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
- Нарадзіліся 12 кастрычніка
- Нарадзіліся ў 1896 годзе
- Нарадзіліся ў Генуі
- Памерлі 12 верасьня
- Памерлі ў 1981 годзе
- Памерлі ў Міляне
- Пахаваныя ў Італіі
- Ляўрэаты Нобэлеўскай прэміі ў галіне літаратуры
- Вялікія афіцэры ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»
- Італьянскія літаратары
- Удзельнікі Першай сусьветнай вайны