Перайсьці да зьместу

Шыракавушка эўрапейская

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Шыракавушка эўрапейская
Клясыфікацыя
ЦарстваЖывёлы
ТыпХордавыя
ПадтыпХрыбетныя
НадклясаЧатырохногія
КлясаСысуны
ПадклясаЗьвяры
ІнфраклясаПляцэнтарныя
АтрадРукакрылыя
СямействаВечарнікавыя
РодШыракавушка (Barbastella)
Бінамінальная намэнклятура
Barbastella barbastellus
(Schreber, 1774)
Арэал

Шыракавушка эўрапейская (Barbastella barbastellus) — від рукакрылых сысуноў сямейства вечарнікавых (гладканосых[1]).

Даўжыня цела 40–55 мм, хвост 36–52 мм, размах крылаў 26–29 см, даўжыня перадплечча 35–45 мм, вага 6–13 г. Самка значна буйнейшая за самца. Вушы шырокія, злучаныя праз галаву скурай і пакрытыя рыжа-карычневай поўсьцю на задняй паверхні. Крылы даволі доўгія, вузкія й загостраныя на канцах. Верх і махавыя перапонкі ад цёмна-карычневага да чарнаватага колеру, ніз цёмна-шэры.

Распаўсюджваньне

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сустракаецца ў Эўропе (Аўстрыя, Андора, Беларусь, Босьнія і Герцагавіна, Баўгарыя, Ватыкан, Вугоршчына, Вялікабрытанія, Нямеччына, Грэцыя, Ірляндыя, Італія (укл. Сардынія, Сыцылія), Латвія, Ліхтэнштайн, Летува, Люксэмбург, Малдова, Манака, Чарнагорыя, Харватыя, Чэхія, Данія, Францыя, Паўночная Македонія, Польшча, Партугалія, Румынія, Расея, Сан-Марына, Сэрбія, Славаччына, Славенія, Гішпанія (Канары, Балеары), Швэцыя, Швайцарыя, Украіна), Марока, Азіі (Азэрбайджан, Армэнія, Грузія, Іран), ад узроўню мора да 2260 м.

Здабывае ежу ў адкрытых лясах і на ўзлесках, сілкуючыся ў асноўным буйнымі матылькамі. Улетку месцы для начлегу сустракаюцца ў адкрытых лясах і зрэдку ў старых будынках. Гэты кажан праяўляе высокую вернасьць месцам начлегу і пошуку ежы. Узімку спячка можа пачынацца на дрэвах, але пазьней яны аддаюць перавагу падземным месцам. Падземныя месцы пражываньня могуць быць любога тыпу.

  1. ^ Курскоў А. Эўрапейская шыракавушка Чырвоная кніга Беларусі Праверана 31 жніўня 2024 г.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]