Царква Сьвятога Міхала Арханёла (Зэмбін)

Помнік гісторыі
Царква Сьвятога Міхала Арханёла
Міхайлаўская царква
Краіна	Беларусь
Вёска	Зэмбін
Каардынаты	54°21′27.2″ пн. ш. 28°13′13.12″ у. д. / 54.357556° пн. ш. 28.2203111° у. д. / 54.357556; 28.2203111Каардынаты: 54°21′27.2″ пн. ш. 28°13′13.12″ у. д. / 54.357556° пн. ш. 28.2203111° у. д. / 54.357556; 28.2203111
Канфэсія	Беларускі экзахат
Эпархія	Барысаўская япархія^[d]
Архітэктурны стыль	псэўдарускі стыль^[d]
Аўтар праекту	Віктар Іванавіч Струеў^[d]
Сайт	zembin.by
Царква Сьвятога Міхала Арханёла на мапе Беларусі Царква Сьвятога Міхала Арханёла
Царква Сьвятога Міхала Арханёла на Вікісховішчы

Царква Сьвятога Міхала Арханёла — помнік гісторыі пачатку XX стагодзьдзя (мураўёўка) у Зэмбіне. Знаходзіцца ў цэнтры колішняга мястэчка, на гістарычнай Барысаўскай вуліцы^[a]. Дзейнічае. Твор архітэктуры расейскай эклектыкі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Мураваную царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы) у Зэмбіне збудавалі ў 1903—1904 гадох на месцы драўлянай царквы Сьвятога Пасаду. 19 кастрычніка 1908 году настаяцель Васкрасенскага сабора Барысава протаярэй Мікалай Фалевіч зьдзейсьціў чын асьвячэньня царквы.

У 1930-я гады савецкія ўлады зачынілі царкву. За часамі Другой сусьветнай вайны будынак царквы атрымаў нязначныя пашкоджаньні. Па вайне савецкія ўлады перарабілі яго пад склад сельскагаспадарчай прадукцыі і малатарню. У 1965 годзе, каб зьняць адзін з ваенных эпізодаў фільму «Пераклічка», алтарную сьцяну царквы падарвалі дынамітам.

У 2010—2014 гадох царкву адбудавалі. Пры аднаўленчых працах у 2014 годзе настаяцель ярэй Андрэй Капульцэвіч выявіў падмуркавы камень з надпісам: «Сьвяты храм збудаваны за сьвятаром Канстантынам Шафаловічам 1904 год».

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прыклад эклектычнай царкоўнай архітэктуры Расейскай імпэрыі. Мае 4-часткавую аб’ёмна-прасторавую кампазыцыю, якая складаецца з васьмерыковай званіцы, падоўжнай прастакутнай у пляне трапезнай, кубападобнай малітоўнай залі з бакавымі прыдзеламі і гранёнай апсыдай. Вышыннымі дамінантамі выступаюць шатры званіцы і асноўнага аб’ёму, завершаныя купаламі-цыбулінамі. Галоўны фасад мае сымэтрычную камазыцыю, цэнтар вылучаецца ўваходным парталам і люкарнай над ім. Фасады рытмічна падзяляюцца аркавымі аконнымі праёмамі ў плястычных ліштвах, апрацоўваюцца руставанымі лапаткамі, завяршаюцца аркатурным фрызам і прафіляваным карнізам. Бавыя фасады з разарванымі кілепадобнымі франтонамі ў цэнтры.

Ва ўнутранай прасторы скляпеністыя перакрыцьці не захаваліся^[1]