Царква Аляксандра Неўскага (Індура)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік гісторыі
Царква Аляксандра Неўскага
Царква Аляксандра Неўскага
Царква Аляксандра Неўскага
Краіна Беларусь
Вёска Індура
Каардынаты 53°27′46″ пн. ш. 23°53′05.40″ у. д. / 53.46278° пн. ш. 23.884833° у. д. / 53.46278; 23.884833Каардынаты: 53°27′46″ пн. ш. 23°53′05.40″ у. д. / 53.46278° пн. ш. 23.884833° у. д. / 53.46278; 23.884833
Канфэсія Беларускі экзахат
Эпархія Гарадзенская і Ваўкавыская япархія[d] 
Архітэктурны стыль псэўдарускі стыль[d]
Аўтар праекту Іван Ігнатавіч Калянкевіч[d]
Статус Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Царква Аляксандра Неўскага на мапе Беларусі
Царква Аляксандра Неўскага
Царква Аляксандра Неўскага
Царква Аляксандра Неўскага
Царква Аляксандра Неўскага на Вікісховішчы

Царква Аляксандра Неўскага — помнік гісторыі другой паловы XIX стагодзьдзя (мураўёўка) у Індуры. Знаходзіцца ў цэнтры колішняга мястэчка[a]. Дзее. Твор архітэктуры расейскай эклектыкі. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Мураваную царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы) у Індуры збудавалі ў 1881 годзе.

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прыклад эклектычнай царкоўнай архітэктуры Расейскай імпэрыі. Мае 4-часткавую падоўжна-восевую кампазыцыю: званіца, трапезная, малітоўная заля, 5-гранная апсыда. У сылюэце дамінуе шатровая званіца і купал-цыбуліна на 8-гранным барабане, узьведзены над пакатым 4-схільным дахам асноўнага кубападобнага аб’ёму. У архітэктуры выкарыстоўваюцца рытм аркавых аконных праёмаў у кілепадобных ліштвах і фрыз з квадратных шырынак. Узняты на бутавы калярыстычна насычаны цокаль, будынак надзяляецца на апсыдзе магутным каляровым акцэнтам — вялізным мастацкім пано на эвангельскі сюжэт[1].

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Паўночная, 1А

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр  413Г000179