Царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа (Высокае)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік гісторыі
Царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа
Царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа
Царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа
Краіна Беларусь
Места Высокае
Каардынаты 52°22′01.38″ пн. ш. 23°22′47.29″ у. д. / 52.36705° пн. ш. 23.3798028° у. д. / 52.36705; 23.3798028Каардынаты: 52°22′01.38″ пн. ш. 23°22′47.29″ у. д. / 52.36705° пн. ш. 23.3798028° у. д. / 52.36705; 23.3798028
Канфэсія Беларускі экзахат
Эпархія Берасьцейская і Кобрынская япархія 
Архітэктурны стыль псэўдарускі стыль[d]
Аўтар праекту Мікалай Міхайлавіч Чагін[d]
Статус Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа на мапе Беларусі
Царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа
Царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа
Царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа
Царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа на Вікісховішчы

Царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа — помнік гісторыі другой паловы XIX стагодзьдзя (мураўёўка) у Высокім. Знаходзіцца ў цэнтры места, на гістарычнай Царкоўнай вуліцы[a]. Дзее. Твор архітэктуры расейскай эклектыкі. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Царква, да 1900 г.

Мураваную царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы) у Высокім збудавалі ў 1869 годзе на месцы драўлянай царквы 1840 году. Праект царквы распрацаваў расейскі архітэктар Мікалай Чагін, а зацьвердзіў 23 жніўня 1864 году асабіста Мураўёў-вешальнік. Сродкі на будаваньне расейскія ўлады адабралі ва ўдзельнікаў нацыянальна-вызвольнага паўстаньня 1863—1864 гадоў.

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прыклад эклектычнай царкоўнай архітэктуры Расейскай імпэрыі. У аснове прасторавай кампазыцыі кубападобны цэнтрычны аб’ём, шатровы дах якога завяршаецца пяцьцю купаламі-цыбулінамі. З бакоў асноўнага аб’ёму далучаюцца прастакутныя прыдзелы пад 2-схільнымі дахамі, з фронту — прастакутны прытвор, завершаны шатровай званіцай, з тыльнага фасаду — паўкруглая апсыда. Роўніцы фасадаў аздабляюцца лапаткамі, аркатурай, прафіляванымі карнізамі, падзяляюцца аркавымі аконнымі праёмамі ў ліштвах.

Дэкаратыўна-кампазыцыйны акцэнт унутранай прасторы — 2-ярусны 5-часткавы іканастас (праект Чагіна) у аркавым прасьвеце апсыды. Над сяродкрыжжам шатровае скляпеньне. У літургічным начыньні інтэр’еру захоўваюцца абразы XVI — XVIII ст. «Маці Божая Адзігітрыя» (у драўлянай шаце), «Маці Божая Адзігітрыя» (у мэталічным абкладзе), «Цуд Архістраціга Міхала» і «Тройца» (XIX ст.)[1].

Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Камсамольская, 1

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр  113Г000339