Лапатка (архітэктура)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Лапаткі вежы раманскай кірхі Сьвятога Марціна ў Карсьце

Лапа́тка — вэртыкальны, прастакутны ў пляне выступ на сьцяне будынка канструкцыйнага ці дэкаратыўнага характару[1]. У адрозьненьне ад пілястры ня мае капітэлі і базы.

У беларускай архітэктуры вядома з XI стагодзьдзя, асаблівае пашырэньне набыла ў XVII—XIX стст[1].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Лапатка // Лазука, Б. А. Слоўнік тэрмінаў: Архітэктура, выяўленчае і дэкаратыўна-прыкладное мастацтва. — Мн.: Беларусь, 2001. — С. 77. — 158 с. — ISBN 985-01-0124-5