Сьпіс прэм'ер-міністраў, якія атрымалі вотум недаверу

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Сьпіс прэм’ер-міністараў, якія сышлі з пасады ў выніку парлямэнцкага вотуму недаверу.

Сьпіс міністраў, якія атрымалі вотум недаверу[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Аўстралія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Канада[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Чэхія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Данія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Эстонія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Францыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нямеччына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вугоршчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Індыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ізраіль[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Італія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Японія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Мальта[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нідэрлянды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Новая Зэляндыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарвэгія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Папуа-Новая Гвінэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Польшча[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Румынія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Славенія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Саламонавы астравы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Швэцыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Турэччына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Тувалу[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Украіна[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вялікабрытанія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Тэркс і Кэйкас[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вануату[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Іншыя палітыкі, якія сышлі з пасады ў выніку вотуму недаверу[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прэзыдэнты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У асноўным гэтыя краіны зьяўляюцца парлямэнцкімі рэспублікамі, у якіх прэзыдэнт выбіраецца парлямэнтам і служыць у якасьці галавы дзяржавы.

Маршалавы астравы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Науру[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]