Сумгаіт

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Сумгаіт
азэрб. Sumqayıt
Сумгаіт
Герб Сумгаіту
Дата заснаваньня: 22 лістапада 1949
Краіна: Азэрбайджан
Кіраўнік: Эльдар Азізаў[d] і Q16418405?
Плошча: 143 км²
Вышыня: 26 м н. у. м.
Насельніцтва (2018)
колькасьць: 341 200 чал.
шчыльнасьць: 2386,01 чал./км²
Часавы пас: UTC+1
летні час: UTC+2
Тэлефонны код: +994 18
Паштовы індэкс: AZ 5000
Нумарны знак: 50
Геаграфічныя каардынаты: 40°35′30″ пн. ш. 49°38′23″ у. д. / 40.59167° пн. ш. 49.63972° у. д. / 40.59167; 49.63972Каардынаты: 40°35′30″ пн. ш. 49°38′23″ у. д. / 40.59167° пн. ш. 49.63972° у. д. / 40.59167; 49.63972
Сумгаіт на мапе Азэрбайджану
Сумгаіт
Сумгаіт
Сумгаіт
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://www.sumqayit-ih.gov.az/

Сумгаіт (па-азэрбайджанску: Sumqayıt) — горад на ўсходзе Азэрбайджану, на ўзьбярэжжы Касьпійскага мора, за 30 км на поўнач ад сталіцы Азэрбайджану — Баку. Трэці паводле плошчы (пасьля Баку і Гянджы) горад краіны, з 2010 году — другі паводле колькасьці насельніцтва (341 200 чалавек у 2018 годзе).

У горадзе разьвіваюцца хімічная (АТ «Арганічны сынтэз», АТ «Хімпрам»), мэталюргічная (трубапракатны, алюмініевы заводы), машынабудаўнічая, лёгкая, харчовая прамысловасьць, вытворчасьць будматэрыялаў.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сумгаіт упершыню згадваецца ў 1580 годзе, аднак доўгі час ён заставаўся невялічкім паселішчам.

Горад быў створаны ў 1949 годзе на месцы гэтага паселішча ў сувязі з развіцьцём хімічнай і мэталюргічнай прамысловасьці ў рэспубліцы. У 1960 годзе насельніцтва новага гораду складала 65 тысячаў чалавек. Колькасьць насельніцтва імкліва расла і ў 1980-х гадах у Сумгаіце пражывала ўжо чвэрць мільёну чалавек, у горадзе стаў востра адчувацца недахоп жыльля.

27—29 лютага 1988 году ў горадзе адбыўся армянскі пагром, які стаў адным зь першых актаў этнічнага гвалту ў найноўшай савецкай гісторыі. Паводле афіцыйных дадзеных Генэральнай пракуратуры СССР, у ходзе беспарадкаў у Сумгаіце загінула 26 грамадзянаў армянскай і 6 грамадзянаў азэрбайджанскай нацыянальнасьці, больш за сто чалавек было паранена.

Гарады-сябры[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асобы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15)