Уладзіслаў Сыракомля: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне, выявы
Радок 4: Радок 4:
| Партрэт = Władysław_Syrokomla_1.JPG
| Партрэт = Władysław_Syrokomla_1.JPG
| Памер =
| Памер =
| Апісаньне = [[Адам Шэмеш|А. Шэмеш]]. Партрэт Уладзіслава Сыракомлі.
| Апісаньне = Людвік Кандратовіч. Мастак [[Адам Шэмеш|А. Шэмеш]], [[1854]]
| Імя пры нараджэньні = Ludwik Władysław Franciszek Kondratowicz
| Імя пры нараджэньні =
| Псэўданімы = NN, Уладзі́слаў Сырако́мля
| Псэўданімы =
| Нарадзіўся = {{сьцяг Расеі}} [[29 верасьня]] [[1823]], [[Смольгаў]], [[Бабруйскі павет]], [[Менская губэрня]], [[Расейская Імпэрыя]]
| Нарадзіўся = {{Нарадзіўся|29|9|1823}}, [[Смольгаў]] [[Бабруйскі павет|Бабруйскага павету]]
| Памёр = {{сьцяг Расейскай Імпэрыі 1858—1883}} [[15 верасьня]] [[1862]], [[Вільня]], [[Расейская Імпэрыя]]
| Памёр = {{Памёр|15|9|1862}}, [[Вільня]]
| Грамадзянства =
| Грамадзянства =
| Род дзейнасьці = [[паэт]], [[драматург]], перакладчык
| Род дзейнасьці = [[паэт]], [[драматург]], перакладчык
Радок 14: Радок 14:
| Напрамак =
| Напрамак =
| Жанр =
| Жанр =
| Дэбют = верш «Паштальён», 1844, у часопісе «Athenaeum» (Вільня)
| Дэбют = верш «Паштальён» ([[1844]]) у часопісе «Athenaeum» (Вільня)
| Значныя творы =
| Значныя творы =
| Прэміі =
| Прэміі =
Радок 20: Радок 20:
| Сайт =
| Сайт =
}}
}}
'''Уладзісла́ў Сырако́мля''' (''сапраўднае'' '''''Людвік Уладзіслаў Францішак Кандратовіч''''', {{Нарадзіўся|29|9|1823}}, [[фальварак]] [[Смольгаў]] [[Бабруйскі павет|Бабруйскага павету]], цяпер [[Любанскі раён]] — {{Памёр|15|9|1862}}, [[Вільня]]) — [[палякі|польскі]] і [[беларусы|беларускі]] [[паэт]], [[драматург]], перакладчык, [[літаратурны крытык]] і краязнаўца. Мовамі ягоных твораў былі [[польская мова|польская]] і [[беларуская мова|беларуская]].
{{Шляхціч
| Імя =Людвік Уладзіслаў Францішак Кандратовіч
| Герб =Herb Syrokomla.PNG
| Шырыня гербу =
| Подпіс гербу =[[Сыракомля (герб)|герб «Сыракомля»]]
| Род =[[Кандратовічы]]
| Бацька =Аляксандар Каэтан Кандратовіч
| Маці =Вікторыя з [[Златкоўскія|Златкоўскіх]]
| Жонка =Паўліна з [[Мітрашэўскія|Мітрашэўскіх]]
| Дзеці =
| Рэлігія =[[рыма-каталік]]
| Рэгаліі =
| Колер =
| Колер загалоўку =
}}


Творчасьць Уладзіслава Сыракомлі прыкметна паўплывала на фармаваньне беларускай літаратуры новага часу<ref>[[Уладзімеір Маркель|Уладзімір Маркель]]. Сыракомля Уладзіслаў // {{Літаратура/ЭГБ|6-1к}} С. 459.</ref>.
'''Уладзісла́ў Сырако́мля''' (''сапраўднае'' '''''Людвік Уладзіслаў Францішак Кандратовіч''''', [[29 верасьня]] [[1823]], [[фальварак]] [[Смольгаў]] [[Бабруйскі павет|Бабруйскага павету]], цяпер [[Любанскі раён]] — [[15 верасьня]] [[1862]], [[Вільня]]) — [[палякі|польскі]] і [[беларусы|беларускі]] [[паэт]], [[драматург]], перакладчык, [[літаратурны крытык]] і краязнаўца. Мовамі ягоных твораў былі [[польская мова|польская]] і [[беларуская мова|беларуская]].


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Прадстаўнік шляхецкага роду Кандратовічаў гербу «[[Сыракомля (герб)|Сыракомля]]», назву якога потым узяў за псэўданім. Сын [[Аляксандар Каятан Кандратовіч|Аляксандра Каятана]] і Вікторыі з [[Златкоўскія|Златкоўскіх]]. Бацькі былі арандатарамі і часта зьмянілі месца жыхарства.
Паходзіў са зьбяднелага шляхецкага роду [[Сыракомля (герб)|герба «Сыракомля»]], назву якога потым узяў за псэўданім, бацькі былі арандатарамі і часта зьмянілі месца жыхарства. У [[1833]] паступіў вучыцца ў павятовую школу пры дамініканскім кляштары ў [[Нясьвіж]]ы, якую расейскія ўлады зачынілі ў [[1835]]. Давучваўся ў дамініканскай школе ў [[Наваградак|Наваградку]] ([[1836]]—[[1837]]). У [[1840]] уладкаваўся на службу ў канцылярыю кіраўніцтва радзівілаўскімі маёнткамі. Пасьля жаніцьбы ў [[1844]] пераехаў у фальварак [[Залучча]] (цяпер [[Стаўпецкі раён]]). Многа працаваў творча. У верасьні [[1852]] пераехаў у [[Вільня|Вільню]], бліжэй да выдавецтваў. У красавіку [[1853]] пачаў арандаваць фальварак [[Барэйкаўшчына]] каля Вільні. У [[1856]]—[[1858]] неаднаразова выязджаў у [[Варшава|Варшаву]] і [[Познань]] ([[Прускае каралеўства]]). Пасьля гэтых паездак за У. Сыракомлям быў устаноўлены сакрэтны нагляд. У красавіку [[1861]] выступіў на патрыятычнай маніфэстацыі ў [[Коўна|Коўне]] зь вершамі. Выехаў у Варшаву, а на зваротным шляху быў арыштаваны і зьняволены ў віленскай вязьніцы. Знаходзіўся пад арыштам каля месяца. Вызвалены пад нагляд паліцыі. Памёр у час сьледзтва. Пахаваны на віленскіх могілках [[могілкі Росы|Росы]] ў [[Вільня|Вільні]].


У [[1833]] распачаў навучаньне ў павятовай школе пры дамініканскім кляштары ў [[Нясьвіж]]ы, якую расейскія ўлады зачынілі ў [[1835]]. Давучваўся ў дамініканскай школе ў [[Наваградак|Наваградку]] ([[1836]]—[[1837]]). У [[1840]] уладкаваўся на службу ў канцылярыю кіраўніцтва радзівілаўскімі маёнткамі.
У Барэйкаўшчыне створаны музэй-бібліятэка Ўладзіслава Сыракомлі, яго імём названыя вуліцы ў [[Менск]]у і [[Нясьвіж]]ы. У [[Варшава|Варшаве]] у гонар Сыракомлі названыя адразу дзьве вуліцы: вуліцва Людвіка Кандратовіча і вуліца Уладзіслава Сыракомлі.

Пасьля жаніцьбы з Паўлінай [[Мітрашэўскія|Мітрашэўскай]] ў [[1844]] пераехаў у фальварак [[Залучча]] (цяпер [[Стаўпецкі раён]]). Многа працаваў творча. У верасьні [[1852]] пераехаў у [[Вільня|Вільню]], бліжэй да выдавецтваў. У красавіку [[1853]] пачаў арандаваць фальварак [[Барэйкаўшчына]] каля Вільні.

[[Файл:Kandratovič Manor in Smolhaŭ, N. Orda.jpg|right|міні|[[Смольгаў]], месца нараджэньня Л. Кандратовіча. Літаграфія з мал. [[Напалеон Орда|Н. Орды]]]]

У [[1856]]—[[1858]] неаднаразова выязджаў у [[Варшава|Варшаву]] і [[Познань]] ([[Прускае каралеўства]]). Пасьля гэтых паездак расейскія ўлады ўсталявалі за Л. Кандратовічам сакрэтны нагляд. У красавіку [[1861]] выступіў на патрыятычнай маніфэстацыі ў [[Коўна|Коўне]] зь вершамі. Выехаў у Варшаву, а на зваротным шляху яго арыштавалі і зьняволелі ў віленскай вязьніцы. Знаходзіўся пад арыштам каля месяца. Вызвалены пад нагляд паліцыі. Памёр у часе сьледзтва. Пахавалі паэта на віленскіх могілках [[могілкі Росы|Росы]] ў [[Вільня|Вільні]].

У Барэйкаўшчыне працуе музэй-бібліятэка Ўладзіслава Сыракомлі, ягонае імя носяць вуліцы ў [[Вуліца Ўладзіслава Сыракомлі (Менск)|Менску]] і [[Нясьвіж]]ы. У [[Варшава|Варшаве]] у гонар паэта названыя адразу дзьве вуліцы: вуліца Людвіка Кандратовіча і вуліца Уладзіслава Сыракомлі.


== Літаратурная дзейнасьць ==
== Літаратурная дзейнасьць ==
{{Галерэя
Зьвяртаўся да гісторыі краю, вераваньняў, звычаяў, вуснай паэзіі беларускага народу, паэтызаваў гераічнае мінулае продкаў. Дэбютаваў вершам «Паштальён» ([[1844]]), паводле пачутай у [[Мір]]ы гісторыі («народнай гутаркі»). Пераклад «Паштальёна» на расейскую мову паэтам Л. Трэфалевым стаў папулярнай у Расеі народнай песьняй «Когда я на почте служил ямщиком…». Як добры знаўца фальклёру, вуснай паэзіі беларусаў раскрыўся ў «Кароткім дасьледаваньні мовы і характару паэзіі русінаў Менскай правінцыі» ([[1856]]). Вывучэньню [[Беларусь|Беларусі]] прысьвяціў гістарычна-краязнаўчыя працы «Вандроўкі па маіх былых ваколіцах» ([[1853]]), «Менск: беглы агляд сучаснага стану Менску» ([[1857]]), «Нёман ад вытокаў да вусьця» ([[1861]]) і інш. Падтрымліваў цесную сувязь зь [[менск]]ім літаратурным асяродзьдзем. За антыцарскія вершы быў арыштаваны. Пісаў па-польску, зь беларускамоўных твораў захаваліся толькі два — верш «Добрыя весьці» ([[1848]], [[1861]]) і лірычная мініятура «Ужо птушкі пяюць усюды».
|Назва = <small>Людвік Кандратовіч</small>
|Памер =
|Пазыцыя = right
|Файл:Ludvik Kandratovič. Людвік Кандратовіч (XIX).jpg|У маладосьці, здымак [[XIX стагодзьдзе|XIX ст.]]
|Файл:Ludvik Kandratovič. Людвік Кандратовіч.jpg|Мастак M. Fajans, каля [[1851]]—[[1863]]
|Файл:Ludvik Kandratovič. Людвік Кандратовіч (1860).jpeg|Абдон Корзан, [[1860]]
}}

Зьвяртаўся да гісторыі краю, вераваньняў, звычаяў, вуснай паэзіі беларускага народу, паэтызаваў гераічнае мінулае продкаў. Дэбютаваў вершам «Паштальён» ([[1844]]), паводле пачутай у [[Мір]]ы гісторыі («народнай гутаркі»). Пераклад «Паштальёна» на расейскую мову паэтам Л. Трэфалевым зрабіўся папулярнай у Расеі народнай песьняй «Когда я на почте служил ямщиком…».

Як добры знаўца фальклёру, вуснай паэзіі беларусаў раскрыўся ў «Кароткім дасьледаваньні мовы і характару паэзіі русінаў Менскай правінцыі» ([[1856]]). Вывучэньню [[Беларусь|Беларусі]] прысьвяціў гістарычна-краязнаўчыя працы «Вандроўкі па маіх былых ваколіцах» ([[1853]]), «Менск: беглы агляд сучаснага стану Менску» ([[1857]]), «Нёман ад вытокаў да вусьця» ([[1861]]) і інш.

Падтрымліваў цесны зьвязак зь [[менск]]ім літаратурным асяродзьдзем. За антыцарскія вершы быў арыштаваны. Пісаў па-польску, зь беларускамоўных твораў захаваліся толькі два — верш «Добрыя весьці» ([[1848]], [[1861]]) і лірычная мініятура «Ужо птушкі пяюць усюды».


Зьяўляецца аўтарам некалькіх п’есаў, якія ставіліся віленскім тэатрам. З драматычных твораў Сыракомлі найбольшай папулярнасьцю карысталася п’еса «Kasper Kaliński».
Зьяўляецца аўтарам некалькіх п’есаў, якія ставіліся віленскім тэатрам. З драматычных твораў У. Сыракомлі найбольшай папулярнасьцю карысталася п’еса «Kasper Kaliński».


Перакладаў на [[польская мова|польскую мову]] творы разнастайных расейскіх, францускіх, украінскіх, нямецкіх і [[лацінская мова|лацінскіх]] паэтаў. Сярод найбольш значных працаў — пераклады твораў [[Ёган Вольфґанґ фон Ґётэ|Гётэ]], [[Гайнрых Гайнэ|Гайнэ]], [[Міхаіл Лермантаў|Лермантава]], [[Тарас Шаўчэнка|Шаўчэнкі]], [[Мікалай Някрасаў|Някрасава]], [[П'ер-Жан Бэранжэ|Бэранжэ]] і іншых. Творы Сыракомлі лічацца аднымі з найлепшых перакладаў паэзіі ў гісторыі польскай мовы.
Перакладаў на [[польская мова|польскую мову]] творы разнастайных расейскіх, францускіх, украінскіх, нямецкіх і [[лацінская мова|лацінскіх]] паэтаў. Сярод найбольш значных працаў — пераклады твораў [[Ёган Вольфґанґ фон Ґётэ|Гётэ]], [[Гайнрых Гайнэ|Гайнэ]], [[Міхаіл Лермантаў|Лермантава]], [[Тарас Шаўчэнка|Шаўчэнкі]], [[Мікалай Някрасаў|Някрасава]], [[П'ер-Жан Бэранжэ|Бэранжэ]] і іншых. Творы У. Сыракомлі лічацца аднымі з найлепшых перакладаў паэзіі ў гісторыі польскай мовы.


Зьяўляецца аўтарам двухтомнай «Гісторыі літаратуры ў Польшчы» ([[1851]]—[[1852]]) і іншых твораў.
Зьяўляецца аўтарам двухтомнай «Гісторыі літаратуры ў Польшчы» ([[1851]]—[[1852]]) і іншых твораў.


== Асноўныя творы ==
== Асноўныя творы ==
[[Файл:Uładzisłaŭ Syrakomla - mohilki Rosy.jpg|міні|Магіла Уладзіслава Сыракомлі на [[могілкі Росы|могілках Росы]] ў Вільні. Побач зьлева — магіла жонкі, Паўліны Кандратовіч.]]
[[Файл:Smolgow Smolhow Syrokomla birthplace Klosy 1877.jpg|right|thumb|240px|[[Смольгаў]], месца нараджэньня Л. Кандратовіча]]

{{wikisource|Category:Уладзіслаў Сыракомля|Уладзіслаў Сыракомля}}
* Przekłady poetów polsko-łacińskich epoki zygmuntowskiej
* Przekłady poetów polsko-łacińskich epoki zygmuntowskiej
* Gawędy i rymy ulotne ([[1853]])
* Gawędy i rymy ulotne ([[1853]])
Радок 74: Радок 81:


== Бібліяграфія ==
== Бібліяграфія ==
{{wikisource|Category:Уладзіслаў Сыракомля|Уладзіслаў Сыракомля}}
[[Файл:Uładzisłaŭ Syrakomla - mohilki Rosy.jpg|240пкс|міні|Магіла Уладзіслава Сыракомлі на [[могілкі Росы|могілках Росы]] ў Вільні. Побач зьлева — магіла жонкі, Паўліны Кандратовіч.]]

Беларускі пераклад:
Беларускі пераклад:
* Выбр. тв. Мн., 1966;
* Выбр. тв. Мн., 1966;
Радок 80: Радок 88:
* Мінск. Мн., 1992;
* Мінск. Мн., 1992;
* Добрыя весці: Паэзія, проза, крытыка. Мн., 1993.
* Добрыя весці: Паэзія, проза, крытыка. Мн., 1993.

== Крыніца ==
{{Зноскі}}


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* {{Літаратура/Памяць/Менск|1}}
* {{Літаратура/ЭГБ|6-1}}
* {{Літаратура/ЭГБ|6-1}}
* [http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-ii/index_19818.html Уладзіслаў Сыракомля] // {{Літаратура/Даведнік Маракова|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
* {{Літаратура/БП|5}}
* {{Літаратура/БП|5}}
* {{Літаратура/Памяць/Менск|1}}
* [http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-ii/index_19818.html Уладзіслаў Сыракомля] // {{Літаратура/Даведнік Маракова|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
* Цвірка К. Слова пра Сыракомлю. — Мн., 1975
* Цвірка К. Слова пра Сыракомлю. — Мн., 1975
* Мархель У. Лірнік вясковы. — Мн., 1983
* Мархель У. Лірнік вясковы. — Мн., 1983

Вэрсія ад 03:44, 23 красавіка 2011

Уладзіслаў Сыракомля
па-беларуску: Людвік Кандратовіч
па-польску: Ludwik Kondratowicz
Людвік Кандратовіч. Мастак А. Шэмеш, 1854
Людвік Кандратовіч. Мастак А. Шэмеш, 1854
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 17 (29) верасьня 1823[1][2]
Памёр 3 (15) верасьня 1862[1] (38 гадоў)
Пахаваны
Бацькі Аляксандр Каятан Кандратовіч[d]
Вікторыя са Златкоўскіх[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці паэт, драматург, перакладчык
Гады творчасьці з 1844
Мова польская мова[7], нямецкая, беларуская мова і лацінская мова[8]
Дэбют верш «Паштальён» (1844) у часопісе «Athenaeum» (Вільня)
Подпіс Выява аўтографу
http://www.rv-blr.com/biography/view/712

Уладзісла́ў Сырако́мля (сапраўднае Людвік Уладзіслаў Францішак Кандратовіч, 29 верасьня 1823, фальварак Смольгаў Бабруйскага павету, цяпер Любанскі раён — 15 верасьня 1862, Вільня) — польскі і беларускі паэт, драматург, перакладчык, літаратурны крытык і краязнаўца. Мовамі ягоных твораў былі польская і беларуская.

Творчасьць Уладзіслава Сыракомлі прыкметна паўплывала на фармаваньне беларускай літаратуры новага часу[9].

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Кандратовічаў гербу «Сыракомля», назву якога потым узяў за псэўданім. Сын Аляксандра Каятана і Вікторыі з Златкоўскіх. Бацькі былі арандатарамі і часта зьмянілі месца жыхарства.

У 1833 распачаў навучаньне ў павятовай школе пры дамініканскім кляштары ў Нясьвіжы, якую расейскія ўлады зачынілі ў 1835. Давучваўся ў дамініканскай школе ў Наваградку (18361837). У 1840 уладкаваўся на службу ў канцылярыю кіраўніцтва радзівілаўскімі маёнткамі.

Пасьля жаніцьбы з Паўлінай Мітрашэўскай ў 1844 пераехаў у фальварак Залучча (цяпер Стаўпецкі раён). Многа працаваў творча. У верасьні 1852 пераехаў у Вільню, бліжэй да выдавецтваў. У красавіку 1853 пачаў арандаваць фальварак Барэйкаўшчына каля Вільні.

Смольгаў, месца нараджэньня Л. Кандратовіча. Літаграфія з мал. Н. Орды

У 18561858 неаднаразова выязджаў у Варшаву і Познань (Прускае каралеўства). Пасьля гэтых паездак расейскія ўлады ўсталявалі за Л. Кандратовічам сакрэтны нагляд. У красавіку 1861 выступіў на патрыятычнай маніфэстацыі ў Коўне зь вершамі. Выехаў у Варшаву, а на зваротным шляху яго арыштавалі і зьняволелі ў віленскай вязьніцы. Знаходзіўся пад арыштам каля месяца. Вызвалены пад нагляд паліцыі. Памёр у часе сьледзтва. Пахавалі паэта на віленскіх могілках Росы ў Вільні.

У Барэйкаўшчыне працуе музэй-бібліятэка Ўладзіслава Сыракомлі, ягонае імя носяць вуліцы ў Менску і Нясьвіжы. У Варшаве у гонар паэта названыя адразу дзьве вуліцы: вуліца Людвіка Кандратовіча і вуліца Уладзіслава Сыракомлі.

Літаратурная дзейнасьць

Людвік Кандратовіч
У маладосьці, здымак XIX ст.
Мастак M. Fajans, каля 18511863
Абдон Корзан, 1860

Зьвяртаўся да гісторыі краю, вераваньняў, звычаяў, вуснай паэзіі беларускага народу, паэтызаваў гераічнае мінулае продкаў. Дэбютаваў вершам «Паштальён» (1844), паводле пачутай у Міры гісторыі («народнай гутаркі»). Пераклад «Паштальёна» на расейскую мову паэтам Л. Трэфалевым зрабіўся папулярнай у Расеі народнай песьняй «Когда я на почте служил ямщиком…».

Як добры знаўца фальклёру, вуснай паэзіі беларусаў раскрыўся ў «Кароткім дасьледаваньні мовы і характару паэзіі русінаў Менскай правінцыі» (1856). Вывучэньню Беларусі прысьвяціў гістарычна-краязнаўчыя працы «Вандроўкі па маіх былых ваколіцах» (1853), «Менск: беглы агляд сучаснага стану Менску» (1857), «Нёман ад вытокаў да вусьця» (1861) і інш.

Падтрымліваў цесны зьвязак зь менскім літаратурным асяродзьдзем. За антыцарскія вершы быў арыштаваны. Пісаў па-польску, зь беларускамоўных твораў захаваліся толькі два — верш «Добрыя весьці» (1848, 1861) і лірычная мініятура «Ужо птушкі пяюць усюды».

Зьяўляецца аўтарам некалькіх п’есаў, якія ставіліся віленскім тэатрам. З драматычных твораў У. Сыракомлі найбольшай папулярнасьцю карысталася п’еса «Kasper Kaliński».

Перакладаў на польскую мову творы разнастайных расейскіх, францускіх, украінскіх, нямецкіх і лацінскіх паэтаў. Сярод найбольш значных працаў — пераклады твораў Гётэ, Гайнэ, Лермантава, Шаўчэнкі, Някрасава, Бэранжэ і іншых. Творы У. Сыракомлі лічацца аднымі з найлепшых перакладаў паэзіі ў гісторыі польскай мовы.

Зьяўляецца аўтарам двухтомнай «Гісторыі літаратуры ў Польшчы» (18511852) і іншых твораў.

Асноўныя творы

Магіла Уладзіслава Сыракомлі на могілках Росы ў Вільні. Побач зьлева — магіла жонкі, Паўліны Кандратовіч.
  • Przekłady poetów polsko-łacińskich epoki zygmuntowskiej
  • Gawędy i rymy ulotne (1853)
  • Urodzony Jan Dęboróg
  • Poezje ostatniej godziny
  • Wyzwolenie włościan
  • Margier. Poemat z dziejów Litwy (1855)
  • Margier Konstantego Gorskiego
  • Wielki Czwartek (1856)
  • Janko Cmentarnik (1857)
  • Kasper Kaliński (1858)
  • Chatka w lesie (1855—1856)
  • Hrabia na Wątorach (1856)
  • Możnowładcy i sierota (1859)
  • Wiejscy politycy (1858)
  • Wojnarowski
  • Podróż swojaka po swojszczyźnie
  • Dzieje literatury w Polsce

Бібліяграфія

Беларускі пераклад:

  • Выбр. тв. Мн., 1966;
  • Вандроўкі па маіх былых ваколіцах: Успаміны, даследаванні гісторыі і звычаяў. Мн., 1992;
  • Мінск. Мн., 1992;
  • Добрыя весці: Паэзія, проза, крытыка. Мн., 1993.

Крыніца

  1. ^ а б в Быков П. В. Сырокомля, Владислав (рас.) // Энциклопедический словарьСПб: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXII. — С. 210—212.
  2. ^ Кондратович, Людвиг-Владислав (рас.) // Русский биографический словарьСПб: 1903. — Т. 9. — С. 99—101.
  3. ^ а б Ludwik Kondratowicz. // (нявызначаны загаловак) — Т. I. — С. 407—411.
  4. ^ інтэрнэт-энцыкляпэдыя
  5. ^ Сырокомля Владислав // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  6. ^ http://tnk.krakow.pl/czlonkowie/kondratowicz-ludwik-wladyslaw/
  7. ^ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
  8. ^ Kondratowicz, Ludwik // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
  9. ^ Уладзімір Маркель. Сыракомля Уладзіслаў // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 459.

Літаратура

Вонкавыя спасылкі

Уладзіслаў Сыракомлясховішча мультымэдыйных матэрыялаў