Белавеская пушча (нацыянальны парк)
| Нацыянальны парк «Белавеская пушча» | |
катэгорыя II (нацыянальны парк) паводле МСАП | |
 Герб (2015 г.) | |
| Разьмяшчэньне | Камянецкі, Пружанскі і Сьвіслацкі раёны (Беларусь) |
|---|---|
| Найбліжэйшы горад | Камянец |
| Каардынаты | 52°35′8″ пн. ш. 23°52′45″ у. д. / 52.58556° пн. ш. 23.87917° у. д.Каардынаты: 52°35′8″ пн. ш. 23°52′45″ у. д. / 52.58556° пн. ш. 23.87917° у. д. |
| Плошча | 1500,83 км² (2016) |
| Сярэдняя вышыня | 170 м н.у.м. |
| Заснаваны | 25 сьнежня 1939 (84 гады таму) |
| Уласьнік | Кіраўніцтва справамі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь |
| Афіцыйны сайт | |
«Белавеская пушча» — нацыянальны парк у Беларусі на тэрыторыі буйнога ляснога масіву Белавеская пушча (Камянецкі, Пружанскі і Сьвіслацкі раёны).
Адміністрацыйна-гаспадарчым і навуковым цэнтрам зьяўляецца вёска Каменюкі (Камянецкі раён, Берасьцейская вобласьць). Створаны ў мэтах захаваньня эталённых і ўнікальных прыродных комплексаў і аб’ектаў прыроды, правядзеньня навуковых дасьледаваньняў, распрацоўкі і ўкараненьня навуковых мэтадаў аховы прыроды і прыродакарыстаньня, экалягічнай асьветы і рэкрэацыйнай дзейнасьці.
Мінуўшчына
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Пушча — былая паляўнічая гаспадарка літоўскіх князёў (з XV ст.) і расейскіх цароў (XVIII — пач. ХХ стст.). 25 сьнежня 1939 году Савет народных камісараў Беларускай ССР ухваліў рашэньне аб стварэньні дзяржаўнага прыроднага запаведніка «Белавеская пушча» агульнай плошчай 1292 кв.км. Яго ахоўная частка складала 5026,7 га (4 %). 31 студзеня 1940 году камісія Кіраўніцтва запаведнымі тэрыторыямі БССР прыбыла ў пушчу, кіраваньне якой пераняла ў 10-й арміі Беларускай вайсковай акругі[1].
У 1957—1991 мела статус запаведна-паляўнічай гаспадаркі, была месцам паляваньняў для прадстаўнікоў высокай савецкай намэнклятуры і іх замежных гасьцей. З 1991 нацыянальны парк. У 1992 уключаны ЮНЭСКО ў сьпіс аб’ектаў сусьветнай спадчыны. З 1993 біясфэрны запаведнік. 14 лютага 2012 г. А.Лукашэнка падпісаў Указ № 59, якім павялічыў запаведную плошчу пушчы з 30,7 тыс.га да 57 тыс.га (+86%)[2].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Томас Бон, Аляксандар Далгоўскі, Маркус Кшоска. 5.1 Пакт Гітлера - Сталіна і савецкі прыродны запаведнік // Зубрыны неруш і сусьветная спадчына / перакл. зь ням. Жанна Некрашэвіч-Кароткая. — Менск: Галіяфы, 2021. — С. 153. — 404 с. — 300 ас. — ISBN 978-985-7209-88-0
- ^ БелТА. Запаведная зона «Белавескай пушчы» павялічана амаль удвая // Зьвязда : газэта. — 15 лютага 2012. — № 30 (27145). — С. 2. — ISSN 1990-763x.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу] |
Гэта — накід артыкула пра Беларусь. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |