Максьвітышкі

	Максьвітышкі; лац. Makśvityški
	лет. Maksvytiškiai
Краіна:	Летува
Павет:	Панявескі
Раён:	Панявескі
Насельніцтва:	30 чал. (2011);
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Геаграфічныя каардынаты:	55°46′59″ пн. ш. 24°22′30″ у. д. / 55.78306° пн. ш. 24.375° у. д.Каардынаты: 55°46′59″ пн. ш. 24°22′30″ у. д. / 55.78306° пн. ш. 24.375° у. д.
	Максьвітышкі на мапе Летувы Максьвітышкі

Максьвітышкі (лет. Maksvytiškiai) — вёска ў Летуве, каля ракі Левы. Уваходзяць у склад Панявескага староства Панявескага раёну Панявескага павету.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Максьвіта

Мегусьвінд або Мегсьвінт (Meguswind, Mehsuint) — імя германскага паходжаньня^[1].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»^[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»^[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»^[4].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У пачатку XX ст. Максьвітышкі ўваходзілі ў склад Панявескага павету Ковенскай губэрні^[5].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

1902 год — 86 чалавек у вёсцы Максьвітышках і 12 чалавек у выселку Максьвітышках^[6]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1070.
^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 293.
^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 316.

[1] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1070.

[2] Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.

[3] Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.

[4] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.

[5] Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 293.

[6] Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 316.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]