Коска
Ко́ска — знак прыпынку ў беларускай і многіх іншых мовах. Як і кропка, часам выкарыстоўваецца як дзесятковы падзельнік.
Матэматыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У матэматыцы коска ўжываецца:
- у беларускай форме запісу дзесятковых дробаў коска аддзяляе цэлую і дробную часткі ліку (дзесятковая коска), напрыклад: 5,7 — пяць цэлых сем дзясятых. Такі запіс выкарыстоўваецца ў Эўропе (акрамя Вялікабрытаніі), Лацінскай Амэрыцы і некаторых краінах Афрыкі;
- у запісе лікаў з плаваючай коскай лік захоўваецца ў форме мантысы і паказчыка ступені, напрыклад: 2,34× 10−28
Цікавае[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- У першым беларускім буквары, выдадзеным у 1906 годзе ў Санкт-Пецярбургу выдавецкай суполкай «Загляне сонца і ў наша аконца», коска называлася «закавыкай».
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
|