Валант
| Валант лац. Vałant | |
| Waland | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wal + суфікс з элемэнтам -нд- (-nd-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Валянт, Валенд |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Валант» | |
Валант, Валянт (Валенд) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Валанд або Валянд (Waland, Valand) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -вал- (імёны ліцьвінаў Валіка, Валін, Гервала; германскія імёны Walica, Walin, Gerwala) паходзіць ад гоцкага *wala 'тыя, хто выдужаў на полі бітвы', walisa 'праўдзівы, лю́бы', waljan 'выбраць' або германскага wala < *wal(a)ha- 'чужы, валійскі'[2].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Валянтъ Черниковичъ (1528 год)[3]; Szczesny Waliendzicz (1558 год)[4]; per defunctum Stephanum Wołontowicz, parochum Srzednicensem… Wołontowicz (1675—1677 гады)[5]; Thomam Filium Christophori Wołanta (сьнежань 1706 году)[6]; Kazimierz Wałontowicz (1838 год)[7].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Валянт Чарнікавіч — ашмянскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
Валантовічы (Wałantowicz) — прыгонныя зь мястэчка Ерузалему (Віленскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[8].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 106, 1516.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 219.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 59.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 129.
- ^ Žemaičių vyskupijos vizitacija 1675—1677 m. Fontes Historiae Lituaniae. Vol. X. — Vilnius, 2011. P. 909, 923.
- ^ Kaminskas-Krinčius A. Seniausiosios išlikusios originalios 1705—1726 m. Stakliškių bažnyčios krikšto metrikų knygos fragmento (1705—1710) publikacija. Bibliotheca Lituana. T. 2 (2012). P. 463.
- ^ Bogusławiszki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 544.