Перайсьці да зьместу

Белаграздраўніца

Дадаць спасылкі
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Каардынаты: 53°53′23″ пн. ш. 27°32′16″ у. д. / 53.88972° пн. ш. 27.53778° у. д. / 53.88972; 27.53778

«Белаграздраўніца»
Тып адкрытае акцыянэрнае таварыства
Дэвіз Здароўя вам і вашым дзецям
Заснаваная 1979
Заснавальнікі Рада калгаспаў БССР
Разьмяшчэньне Менск, Маскоўскі раён, вул. Фабрыцыюса, д. 7а
Ключавыя фігуры Васіль Судас, Віктар Панамароў
Галіна сфэра паслугаў
Прадукцыя аздараўленьне
Абарачэньне ▼376,276 млрд рублёў (2015 г.; $20,264 млн)
Апэрацыйны прыбытак ▼24,782 млрд руб. (2015 г.; $1,335 млн)
Чысты прыбытак ▼17,943 млрд руб. (2015 г.; $0,966 млн)
Лік супрацоўнікаў 1399 (2016 г.)[1]
Матчына кампанія Беларускі аграпрамысловы саюз

«Белаграздраўніца» — аздараўленчае прадпрыемства Беларусі, заснаванае ў 1979 годзе пад назвай «Белміжкалгаспздраўніца».

З 2001 году носіць сучасную назву. На 2017 год налічвала 8 здраўніцаў на больш як 2500 месцаў, зь іх 4 дзіцячыя на амаль 1500 месцаў. Мела звыш паловы дзіцячага санаторнага фонду Беларусі.

Здраўніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На 2017 год ААТ «Белаграздраўніца» мела 8 здраўніцаў у 3-х абласьцях Беларусі, зь іх 5 у Менскай вобласьці:

  • 4 для дарослых —
    • «Парэчча» на 300 месцаў (Гарадзенскі раён);
    • «Радон» на 456 месцаў зь дзіцячым аддзяленьнем «Баравічок» яшчэ на 180 месцаў (в. Баравікі, Зьдзецельскі раён, Гарадзенская вобласьць)[2];
    • «Сасновы бор» на 280 месцаў (п. Радашкавічы, Маладэчанскі раён, Менская вобл.)
    • «Сьвітанак-Любань» на 320 месцаў, зь іх 120 для дзяцей (п. Асавец, Любанскі раён, Менская вобл.);
  • 4 дзіцячых —

Мінуўшчына

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1979 годзе Рада калгаспаў Беларускай ССР заснавала арганізацыю «Белміжкалгаспздраўніца» для будаўніцтва і эксплюатацыі санаторыяў, прафілякторыяў, дамоў адпачынку і іншых аздараўленчых установаў. У 1980 годзе ў Маладэчанскім раёне заснавалі здраўніцу «Сасновы бор» (п. Радашкавічы)[3]. У 1981 годзе ў Валожынскім раёне запрацавала дзіцячая здраўніца «Налібоцкая пушча» (в. Яцкава-Карчомныя)[4]. У 1983 годзе ў Любанскім раёне пабудавалі здраўніцу «Сьвітанак-Любань» (п. Асавец)[5]. 28 жніўня 1983 г. арганізацыю «Белміжкалгаспздраўніца» пераўтварылі ў аб’яднаньне. У 1984 годзе ў Гарадзенскім раёне пачала працу здраўніца «Парэчча»[6].

У 1987 годзе стварылі адразу 2 дзіцячыя здраўніцы: у Мёрскім раёне — «Расінка» (в. Мурашкі)[7], у Слуцкім раёне — «Сонейка» (п. Замосьце)[8]. У 1993 годзе ў Зьдзецельскім раёне заснавалі здраўніцу «Радон» (в. Баравікі)[9]. На 1994 год «Белміжкалгаспздраўніца» валодала 14 санаторыямі на 2715 ложкаў[10]. У красавіку 2001 г. Беларуская рада калгаспаў пераўтварыла аб’яднаньне ў санаторна-курортнае ўнітарнае прадпрыемства «Белаграздраўніца». Цягам 2008—2009 гадоў ва ўсіх здраўніцах прадпрыемства адчынілі спэлеакліматалякарні, што служаць адпаведнікамі падземных салявых пячораў. У 2010 годзе прадпрыемства пераўтварылі ў адкрытае акцыянэрнае таварыства. За 2011 год здраўніцы прадпрыемства прынялі каля 50 000 дарослых і дзяцей[11]. На лістапад 2011 году ААТ «Белаграздраўніца» мела ў 8 санаторыях 2541 месца, зь іх 1496 месцаў у 4-х дзіцячых здраўніцах[12].

На 2012 год у склад прадпрыемства ўваходзілі 4 здраўніцы для дарослых з 2-ма дзіцячымі аддзяленьнямі і 4 дзіцячыя здраўніцы: «Налібоцкая пушча» (в. Яцкава-Карчомныя, Валожынскі раён, Менская вобласьць), «Расінка» (в. Мурашкі, Мёрскі раён, Віцебская вобласьць), «Случ» (в. Кірава, Слуцкі раён, Менская вобл.) і «Сонейка» (п. Замосьце, Слуцкі раён) на 1456 месцаў, што складала звыш 60 % дзіцячага санаторнага фонду Беларусі. Здраўніцы для дарослых улучалі: «Парэчча» на 280 дарослых (Гарадзенскі раён), «Радон» на 450 дарослых наведнікаў зь дзіцячым аддзяленьнем «Баравічок» на 170 месцаў (в. Баравікі, Зьдзецельскі раён, Гарадзенская вобласьць), «Сасновы бор» на 280 дарослых (п. Радашкавічы, Маладэчанскі раён, Менская вобл.) і «Сьвітанак-Любань» на 215 дарослых і 150 дзяцей у аддзяленьні «Зарніца» (п. Асавец, Любанскі раён, Менская вобл.). У 2012 годзе большасьць пуцёвак выкупіў урад Беларусі. Ва ўсіх здраўніцах ажыцьцяўлялі электрасьвятлолячэньне і лазэрамагнітатэрапію. Ва ўсіх дзіцячых здраўніцах ладзілі круглагоднае навучаньне па школьнай праграме ў абсталяваных клясах з падагогамі[11].

Кіраўнікі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  • Іван Аверчанка (2001[13] — пасьля кастрычніка 2016)
  • Васіль Судас (пасьля кастрычніка 2016 г.)

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Справаздача аб дзейнасьці ААТ за 2015 год (рас.) // Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь, 2016 г. Праверана 23 кастрычніка 2017 г.
  2. ^ Дзіцячы санаторый «Баравічок» // Партал «Санаторыі Беларусі» (УП «Аўтаматызаваныя тэхналёгіі турызму»), 2017 г. Праверана 23 кастрычніка 2017 г.
  3. ^ Санаторый «Сасновы бор» // Партал «Санаторыі Беларусі» (УП «Аўтаматызаваныя тэхналёгіі турызму»), 2017 г. Праверана 23 кастрычніка 2017 г.
  4. ^ Дзіцячы санаторый «Налібоцкая пушча» // Партал «Санаторыі Беларусі», 2017 г. Праверана 23 кастрычніка 2017 г.
  5. ^ Санаторый «Сьвітанак-Любань» // Партал «Санаторыі Беларусі», 2017 г. Праверана 23 кастрычніка 2017 г.
  6. ^ Санаторый «Парэчча» // Партал «Санаторыі Беларусі», 2017 г. Праверана 23 кастрычніка 2017 г.
  7. ^ Дзіцячы санаторый «Расінка» // Партал «Санаторыі Беларусі», 2017 г. Праверана 23 кастрычніка 2017 г.
  8. ^ Дзіцячы санаторый «Сонейка» // Партал «Санаторыі Беларусі», 2017 г. Праверана 23 кастрычніка 2017 г.
  9. ^ Санаторый «Радон» // Партал «Санаторыі Беларусі» (УП «Аўтаматызаваныя тэхналёгіі турызму»), 2017 г. Праверана 23 кастрычніка 2017 г.
  10. ^ Эдуард Вальчук. Беларусь. Ахова здароўя // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 1996. — Т. 3. — С. 39. — 511 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0068-4
  11. ^ а б Тацяна Салаўёва. Гаючая сіла беларускай прыроды ў руках руплівых гаспадароў // Зьвязда : газэта. — 5 чэрвеня 2012. — № 105 (27220). — С. 5. — ISSN 1990-763x.
  12. ^ Іван Аверчанка. Запрашаем ў лепшыя санаторыі Беларусі // Перамога : газэта. — Дзятлава: лістапад 2011. — № 89.
  13. ^ Урокі Акцяброва // Сельская газета. — 13 жніўня 2016. — № 20772.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Беларусь Гэта — накід артыкула пра Беларусь. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Белаграздраўніца&oldid=2031502»