Арцём Гурэнка
| Арцём Гурэнка | ||
| Пэрсанальная інфармацыя | ||
|---|---|---|
| Нарадзіўся | 18 чэрвеня 1994[1] (30 гадоў) | |
| Рост | 170 см[2] | |
| Вага | 69 кг[2] | |
| Пазыцыя | паўабаронца | |
| Клюбная інфармацыя | ||
| Клюб | Уфа | |
| Нумар | 18 | |
| Клюбы | ||
| Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
| 2012—2014 | Менск | 1 (0) |
| 2013—2014 | Менск-2 | 57 (7) |
| 2015—2016 | Рытэрай | 59 (13) |
| 2017 | Судува | 8 (0) |
| 2017 | Слуцак | 10 (1) |
| 2018 | Дынама Менск | 20 (0) |
| 2019 | Рытэрай | 15 (3) |
| 2019—2020 | Віцебск | 41 (3) |
| 2021 | Іслач | 25 (0) |
| 2022 | Белшына | 14 (0) |
| 2022 | Туран | 9 (1) |
| 2023 | Белшына | 13 (2) |
| 2023— | Уфа | 16 (1) |
| Зборныя | ||
| 2013—2016 | Беларусь (да 21) | 14 (0) |
|
¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі | ||
Арцём Гурэнка (нарадзіўся 18 чэрвеня 1994 году) — беларускі футбаліст, паўабаронца расейскай «Ўфы». Сын былога беларускага футбаліста Сяргей Гурэнкі.
Кар’ера
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Клюбная
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Выхаванец клюбу Менск», у якім з 2011 году пачаў выступаць за дубль. Дэбютаваў у Найвышэйшай лізе 17 лістапада 2012 году ў матчы супраць «Берасьця», выйшаўшы на замену ў другім тайме. У 2013—2014 гадах выступаў за фарм-клюб «Менск-2» у Першай лізе.
Па заканчэьнні сэзону 2014 году «Менск-2» спыніў існаваньне, і Арцём далучыўся да летувіскага клюбу «Трокі». У складзе «Трокаў» замацаваўся ў асноўным складзе і двойчы быў срэбным прызэрам чэмпіянату краіны. У лістападзе 2016 году езьдзіў на прагляд у маскавіцкі «Лякаматыў»[3]. Сэзон 2017 году пачаў у складзе «Судувы»[4], аднак паводле пагадненьня бакоў пакінуў каманду ўжо ў траўні 2017 году. Пасьля зыходу з «Судувы» падтрымліваў форму зь менскім «Дынама», дзе галоўным трэнэрам быў ягоны бацька. У ліпені 2017 году пасьля прагляду падпісаў кантракт з «Слуцкам»[5]. У складзе «Слуцка» пачаў у асноўным выходзіць на замену. Па заканчэньні сэзону ў лістападзе 2017 году скасаваў кантракт з клюбам[6].
Ад студзеня 2018 году знаходзіўся на праглядзе ў менскім «Дынама», зь якім у лютым склаў працоўную ўгоду[7]. У першай палове сэзону 2018 году зьяўляўся на полі нерэгулярна, зь лета стаў часьцей выходзіць у пачатковым складзе. У пачатку 2019 году, не зважаючы на заканчэньне кантракту, трэнаваўся з «дынамаўцамі» і выправіўся зь імі на першы турэцкі збор, аднак у лютым пакінуў каманду[8]. У сакавіку 2019 году зноў апынуўся ў Летуве, стаўшы гульцом клюбу «Рытэрай», які паводле сутнасьці быў былымі «Трокамі»[9]. У жніўні 2019 году далучыўся да шыхтаў «Віцебска»[10], дзе замацаваўся ў стартавым складзе.
У студзені 2021 году па заканчэньні кантракту пакінуў «Віцебск»[11] і пачаў трэнавацца зь «Іслаччу», зь якой неўзабаве склаў пагадненьне[12]. У «Іслачы» таксама стаў трывалым гульцом першай адзінаццатцы. У студзені 2022 году па заканчэньні кантракта пакінуў клюб[13]. У сакавіку 2022 году далучыўся да бабруйскай «Белшыны»[14], дзе хутка замацаваўся ў стартавым складзе. У ліпені 2022 году пакінуў клюб[15] і неўзабаве стаў гульцом казаскага «Турана»[16]. Паводле вынікаў сэзону 2022 году «Туран» страціў месца ў найвышэйшым дывізіёне.
У сакавіку 2023 году вярнуўся ў «Белшыну»[17]. У ліпені 2023 году пакінуў клюб паводле пагадненьня бакоў[18] і неўзабаве далучыўся да расейскай «Уфы», галоўным трэнэрам якой быў ягоны бацька Сяргей Гурэнка[19].
Міжнародная
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гуляў за зборную Беларусі (да 19 гадоў), у кастрычніку 2012 году браў удзел у адборачным раўндзе чэмпіянату Эўропы. З 2013 па 2016 гады выступаў за зборную Беларусі (да 21 году). У студзені 2014 году ўдзельнічаў у Кубку Садружнасьці ў Санкт-Пецярбургу, дзе разам з беларускай камандай быў бронзавым прызэрам.
Дасягненьні
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Бронзавы прызэр чэмпіянату Беларусі: 2018
Статыстыка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]| Клюб | Сэзон | Чэмпіянат | ||
|---|---|---|---|---|
| Дывізіён | Матчы | Галы | ||
| Слуцак | 2017 | Найвышэйшая ліга | 10 | 1 |
| Дынама Менск | 2018 | Найвышэйшая ліга | 20 | 0 |
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в https://fc.vitebsk.by/komanda/osnovnoj-sostav-fk-vitebsk/gurenko-artyom
- ^ а б в г https://www.fcufa.pro/komanda/osnovnoj-sostav
- ^ Артем Гуренко прошел просмотр в «Локомотиве»
- ^ Артем Гуренко стал игроком «Судувы»
- ^ Артем Гуренко стал игроком «Слуцка»
- ^ Былина, Сафонов, Щегрикович, Гуренко, Коне и Юсов покидают «Слуцк»
- ^ Артем Гуренко и Артем Соловей стали игроками минского «Динамо», Медич не подошел клубу
- ^ Артем Гуренко и Филипп Иванов покинули минское «Динамо»
- ^ Артем Гуренко трудоустроился в Литве и забил в своем дебютном матче (ВИДЕО)
- ^ Артем Гуренко перешел в «Витебск»
- ^ Чалов и Гуренко покинули «Витебск»
- ^ Артем Гуренко стал игроком «Ислочи»
- ^ Четыре игрока покинули «Ислочь»
- ^ Тур 2. Анонс. Ковальчук на пороге двух сотен Праверана 5 красавіка 2022 г. Архіўная копія ад 5 красавіка 2022 г.
- ^ Футбол. Артем Гуренко покидает "Белшину" Праверана 21 ліпеня 2022 г. Архіўная копія ад 21 ліпеня 2022 г.
- ^ Артем Гуренко стал игроком казахстанского «Турана»
- ^ "Белшина" объявила о подписании Гуренко и Фофана (рас.) Праверана 2023-03-18 г.
- ^ Артем Гуренко покинул "Белшину" (рас.) Праверана 2023-07-06 г.
- ^ Артем Гуренко воссоединился с отцом в "Уфе" (рас.) Праверана 2023-07-12 г.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Статыстыка «ПБ-Инфо» (рас.)
- Профіль (анг.) на Transfermarkt
- Профіль (анг.) на Soccerway
- Нарадзіліся 18 чэрвеня
- Нарадзіліся ў 1994 годзе
- Нарадзіліся ў Горадні
- Футбалісты клюбу «Ўфа»
- Футбалісты клюбу «Менск»
- Футбалісты клюбу «Менск-2»
- Футбалісты клюбу «Рытэрай» Вільня
- Футбалісты клюбу «Судува» Мар’ямпаль
- Футбалісты клюбу «Слуцак»
- Футбалісты клюбу «Дынама» Менск
- Футбалісты клюбу «Віцебск»
- Футбалісты клюбу «Іслач» Менскі раён
- Футбалісты клюбу «Белшына» Бабруйск
- Футбалісты клюбу «Туран» Туркестан
- Футбалісты моладзевай зборнай Беларусі
- Беларускія футбалісты