Алесь Лагвінец
| Алесь Лагвінец | |
 | |
| 2012 — цяперашні час | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся: |
14 студзеня 1972 (52 гады) вёска Дворышча, Хвойніцкі раён, Гомельская вобласьць, Беларуская ССР, СССР |
| Рух: | «За Свабоду» |
| Дзеці: | Сыны Антось і Ўладзімер |
| Бацька: | Іван Лагвінец |
| Адукацыя: | Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт (1995) |
| Узнагароды: | |
Але́сь Лагвіне́ц (нар. 14 студзеня 1972 году, в. Дворышча Хвойніцкага раёну) — беларускі грамадзка-палітычны дзяяч, палітоляг, перакладнік, выкладнік.
Паходжаньне і сям’я
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1930-я гады прадзеда, які дагэтуль узначальваў калгас, раскулачылі і выслалі са старэйшымі дзецьмі ў Котлас (Архангельская вобласьць, Расейская СФСР). Пры ўцёках адтуль прадзед захварэў і памёр. Дзед памёр у 1943, бабуля — у 1944. Бацька, які нарадзіўся ў 1939 годзе ў сям’і з васьмі дзяцей, працаваў трактарыстам, быў адным зь перадавых работнікаў, зьвенявым па вырошчваньні бульбы. Маці працавала ў школьнай сталоўцы.
Траюрадны брат Віктар Лагвінец быў бізнэсмэнам, уваходзіў у каманду прэзыдэнта Беларусі Аляксандра Лукашэнкі, сябраваў вельмі блізка з кіраўніком справаў прэзыдэнта Іванам Ціцянковым. У 1999 годзе яго пасадзілі і канфіскавалі маёмасьць. Праседзеўшы 6 месяцаў у турме, ён зьбег у Маскву.
Жанаты другім шлюбам, мае сыноў Антося і Ўладзімера.
Адукацыя і праца
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1995 годзе з адзнакай скончыў Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт. Атрымаў дыплём спэцыяліста ў галіне міжнародных адносінаў зь веданьнем дзьвюх замежных моваў (францускай і ангельскай).
У 1999 атрымаў дыплём магістра паліталёгіі ў Інстытуце палітычных навук Унівэрсытэту Рабэра Шумана, Страсбург, Францыя. З 1999 па 2004 гг. — старэйшы выкладнік паліталёгіі ў Эўрапейскім гуманітарным ўнівэрсытэце (ЭГУ) на франка-беларускім факультэце палітычных навукаў і эўрапейскіх дасьледаваньняў. У 2005 скончыў Польскую дыпляматычную акадэмію. З жніўня па сьнежань 2005 году выкладнік-візытэр у каледжы Саўт-Ўэстэрн (Канзас, ЗША). Сябра Назіральнай рады Цэнтру беларускіх дасьледаваньняў, створаным у 2008 г. пры ім жа. З 2006 па 2011 гг. — старшы выкладнік ЭГУ ў Вільні. З 2006 выкладае ў рамках Беларускага Калегіюму курс «Інтэграцыйныя працэсы і інстытуцыі Эўрапейскага зьвязу».
Рэдактар кнігі «Беларусь і беларусы сярод суседзяў: гістарычныя стэрэатыпы і палітычныя канструкты»[1] (разам з Т. Чуліцкай), перакладнік кнігі «Бунт у імя свабоды: забыты беларускі ген?»[2] (сумесна зь Веранікай Мазуркевіч).
Працаваў перакладнікам у Эўрапарлямэнце.
Палітычная дзейнасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Кандыдат у дэпутаты Палаты прадстаўнікоў па Сухараўскай акрузе №102 у 2004, 2008 і 2016 гг.
Кандыдат у дэпутаты Менскага гарадзкога савету дэпутатаў па Сухараўскай акрузе №27 у 2007 годзе і па Сухараўскай акрузе №30 у 2010 годзе. Пасьля выбараў 2010 году зьвярнуўся ў пракуратуру і Менскую гарадзкую выбарчую камісію[3] з патрабаваньнем пераліку галасоў і прызнаньня выбараў несапраўднымі.
Зь лютага 2007 па кастрычнік 2012 — дарадца старшыні Руху «За Свабоду» Аляксандра Мілінкевіча. З 2012 па 16 кастрычніка 2016 — намесьнік старшыні Руху.
Вылучаўся на пасаду старшыні Руху «За Свабоду» на справаздачна-выбарчай канфэрэнцыі 16 кастрычніка 2016 г. Пасьля пройгрышу на выбарах адмовіўся ад прапановы заняць пасаду першага намесьніка старшыні Руху.
У 2024 годзе завочна асуджаны ў Беларусі да 10 гадоў пазбаўленьня волі па справе «аналітыкаў Сьвятланы Ціханоўскай»[4].
Іншае
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Ляўрэат «Прэміі Эўропы» 2007 году нямецкага фонду імя Гайнца Шварцкопфа «Маладая Эўропа»[5]. Ляўрэат «Прэміі ім. Льва Сапегі» 2012 году[6].
Валодае беларускай (родная), расейскай, ангельскай, польскай і францускай мовамі.
Хобі: футбол, вандроўкі на ровары.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Беларусь і беларусы сярод суседзяў: гістарычныя стэрэатыпы і палітычныя канструкты
- ^ Бунт у імя свабоды: забыты беларускі ген?
- ^ Логвинец оспаривает итоги выборов (рас.) Белорусский партизан Архіўная копія ад 2016-03-05 г.
- ^ От 10 лет до 11,5 года. Вынесен приговор по делу «аналитиков Тихановской» (рас.) Reform.by(be)
- ^ Алесь Лагвінец стаў «Эўрапейцам году» // Generation.by, 27/11/2007
- ^ У Варшаве Алесь Лагвінец атрымаў прэмію імя Льва Сапегі Эўрапейскае радыё для Беларусі Архіўная копія ад 16 мая 201 г.
Публікацыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Łahviniec, Alaksandr; Papko, Alaksandr. Unfinished Business: challenges for Belarus on its way to democracy // European View. — 2010. — В. 9. — № 2. — С. 253-262.
- — Europeanization mechanism of socialization as a means of exporting democratic values into Belarus. In: Kasekamp Andreas and Pääbo Heiko (eds) // Promoting Democratic Values in the Enlarging Europe: The Changing Role of the Baltic States from Importers to Exporters. — University of Tartu, 2006.
- — 2004 Францускія акуляры, расейскія вуткі і беларускае дзіва. — № 2.
- — Эўрапейскі вэктар разьвіцьця — падмурак нацыянальнага інтарэсу Беларусі // Online weekly review of Belarusian politics.
- — Orient ou Occident: les ambiguïtés et les incertitudes de la politique étrangère bélarussienne in Le Bélarus: L’Etat de l’exception // Sous la direction de François Dépelteau et Aurélie Lacassagne. — 2003. — С. 119-132.
- — Между Россией и ЕС либо в России или в ЕС: Будущее Беларуси в контексте расширения ЕС // Материалы международной научной конференции «50-летие Европейских сообществ и Россия: прошлое, настоящее, будущее». — Изд-во Санкт-Петербургского университета, 2002.
- — Еўрапейская інтэграцыя і лёс нацыянальнай дзяржавы // Белорусский журнал международного права и международных отношений. — 1996. — № 1.